Jak silne są bariery wejścia w sektorze ropy i gazu?
Te bariery wejścia na rynek w sektorze ropy i gazu są bardzo silne i obejmują wysokie własności zasobów, wysokie koszty startowe, patenty i prawa autorskie, w połączeniu z zastrzeżonych technologii, rządu i przepisów ochrony środowiska oraz wysokie koszty stałe eksploatacji.
Kluczowe wnioski
- Bariery wejścia to przeszkody na drodze nowych graczy do wejścia do przemysłu lub sektora gospodarczego.
- Wysokie bariery wejścia wykluczają konkurentów, a zatem dają dużą przewagę przedsiębiorstwom o ugruntowanej pozycji.
- W sektorze ropy i gazu bariery wejścia są wysokie, jeśli chodzi o badania i inwestycje kapitałowe w poszukiwanie nowych złóż ropy naftowej, uzyskanie gruntów i praw do wierceń, a następnie wydobycie ropy.
- Wysokie koszty rozpoczęcia działalności, kosztowny kapitał trwały oraz zastrzeżona wiedza i patenty stanowią bariery w sektorze ropy i gazu.
Bariery wejścia
Bariery wejścia to aspekty branży, które obejmują wszelkie ograniczenia instytucjonalne, rządowe, technologiczne lub gospodarcze utrudniające potencjalnym uczestnikom wejście na ten rynek lub branżę. Istnieją dwa rodzaje barier wejścia: bariery po stronie podaży i bariery po stronie popytu. Firmy z sektora naftowo-gazowego wytwarzają produkt, którego praktycznie każdy potrzebuje, a sektor ten napotyka na bariery wejścia po stronie podaży, więc potencjalnej firmie naftowo-gazowej trudno jest wejść do sektora jako dostawca.
Bariery w sektorze ropy i gazu
Popyt na ropę i gaz jest wysoki, a liczba dostawców pozostaje niska ze względu na wysokie bariery wejścia. Daje to istniejącym firmom naftowym i gazowym ogromną przewagę i ogromny potencjał zysków.
Konkretne bariery wejścia, przed którymi stoi sektor ropy i gazu, są następujące:
- Wysokie koszty uruchomienia powodują, że bardzo niewiele firm próbuje nawet wejść do sektora. Zmniejsza to potencjalną konkurencję od samego początku.
- Własna technologia zmusza nawet osoby z dużym kapitałem początkowym do natychmiastowego zmagania się z niekorzystną sytuacją operacyjną po wejściu do sektora.
- Wysokie stałe koszty operacyjne powodują, że firmy z kapitałem startowym obawiają się wejścia do sektora.
- Władze lokalne i zagraniczne zmuszają firmy z branży do ścisłego przestrzegania przepisów dotyczących ochrony środowiska. Regulacje te często wymagają kapitału, zmuszając mniejsze firmy do opuszczania sektora.
Badania, rozwój i kapitałochłonna produkcja są zazwyczaj barierami wejścia na pola naftowe i gazowe. Podczas gdy konsumenci mogą korzystać z podstawowych towarów, takich jak benzyna lub olej opałowy, poszukiwanie ropy naftowej polega na kosztownej i żmudnej pracy polegającej na znalezieniu odpowiedniej geologii i wierceniu odwiertów testowych, aby sprawdzić, czy te badania się opłacą.
Firmy naftowo-gazowe zainwestowały także miliardy dolarów w opracowywanie patentów i nabywanie najnowocześniejszych technologii do wyszukiwania ropy i gazu oraz ich wydobywania. Nowe firmy mogą być zmuszone albo do licencjonowania procesów i technologii od firm o ugruntowanej pozycji, albo do wiązania kapitału w celu dopasowania możliwości firm o ugruntowanej pozycji.
Zrozumienie eksploracji i wydobycia (E&P)
Firmy naftowe i gazowe lokalizują i wydobywają nieodnawialne zasoby z Ziemi; proces poszukiwania i wydobycia ropy i gazu zazwyczaj obejmuje cztery etapy, z których wszystkie są kapitałochłonne i stwarzają bariery wejścia dla nowych graczy:
Badanie
Poszukiwanie węglowodorów pod ziemią na tym etapie wiąże się z geofizycznymi poszukiwaniami formacji łupkowych, w których znajdują się złoża ropy naftowej i gazu ziemnego. Jedna z metod eksploracji obejmuje sejsmologię, proces, w którym na powierzchni Ziemi wytwarzane są znaczne wibracje za pośrednictwem materiałów wybuchowych lub maszyn. Fale sejsmiczne docierają do płaszcza Ziemi, a odpowiadająca im siła jest analizowana na powierzchni w celu zidentyfikowania warstw skał, które zatrzymują złoża ropy naftowej i gazu ziemnego. Exxon Mobil Corporation utrzymuje wiele dużych pól badawczych w Zatoce Meksykańskiej, rozszerzając działalność na 339 głębokowodnych bloków.
Dobrze się rozwija
Po zidentyfikowaniu potencjalnie opłacalnych złóż inżynierowie określają liczbę odwiertów potrzebnych do spełnienia wymagań produkcyjnych oraz metodę wydobycia węglowodorów ciekłych. Koszty budowy platformy są szacowane na miejscu, na morzu lub na lądzie, a projekty są wykonywane dla systemów służących do ochrony środowiska. Nowsze technologie wiertnicze, dominujące na polach łupkowych Marcellus i Bennett w Pensylwanii i Teksasie, pozwalają firmom takim jak Chesapeake Energy Corporation na wydłużanie poziomych odnóg około 5000 stóp od pionowych odwiertów w poszukiwaniu kieszeni gazu ziemnego, produkując czterokrotnie więcej gazu tylko dwukrotnie koszt studni pionowej.
Produkcja
Ciekłe węglowodory wydobywane ze studni są oddzielane od składników nienadających się do sprzedaży, takich jak woda i pozostałości stałe. Gaz ziemny jest często przetwarzany na miejscu, podczas gdy ropa naftowa jest przesyłana do rafinerii przed wystawieniem na sprzedaż.
Porzucenie
Ponieważ lokalizacje poszukiwawcze są uważane za nieproduktywne lub w przypadku istniejących operacji wyczerpywanie się, firmy zaślepiają odwierty i próbują przywrócić obszary do stanu środowiska, który istniał przed rozpoczęciem wierceń. Ponieważ ceny gazu ziemnego spadły do historycznie najniższych poziomów w styczniu 2016 r., Wiele odwiertów poszukiwawczych zostało zamkniętych, ponieważ wysokie koszty produkcji sprawiły, że wydobycie stało się nieopłacalne. W 2014 r. Stan Ohio zintensyfikował wysiłki, aby zatkać prawie 600 osieroconych studni, które stanowiły zagrożenie dla wód powierzchniowych i warstw wodonośnych.