Jak analiza marginalna pomaga w podejmowaniu decyzji kierowniczych
Analiza marginalna odgrywa kluczową rolę w ekonomii zarządzania, badaniu i stosowaniu pojęć ekonomicznych, jako przewodnika przy podejmowaniu decyzji zarządczych. Chodzi o to, aby przewidzieć i zmierzyć wpływ zmian na jednostkę celów organizacji, ostatecznie określając optymalną alokację zasobów, biorąc pod uwagę ograniczenia biznesowe.
Wartość analizy marginalnej dla zarządzania
Większość mikroekonomicznej teorii marginalizmu została opracowana przez profesora i ekonomistę Uniwersytetu Cambridge, Alfreda Marshalla. Stwierdził, że produkcja jest korzystna dla firmy tylko wtedy, gdy dochód krańcowy przewyższa koszt krańcowy, a najkorzystniej jest, gdy różnica jest największa.
Na przykład producent zabawek powinien produkować zabawki tylko do momentu, gdy koszt krańcowy zrówna się z korzyścią krańcową. Dzieląc decyzje na mierzalne, mniejsze części, menedżer zabawek może zoptymalizować zyski.
Analiza marginalna ma zastosowanie znacznie poza zakresem procesów produkcyjnych nastawionych na zysk. Każda decyzja dotycząca alokacji zasobów może skorzystać na analizie marginalnej, o ile możliwe jest określenie kosztów i korzyści.
Osiągnięcie najwyższego zysku netto
Załóżmy, że firma jest w stanie zmierzyć dodatkowe korzyści i koszty dodatkowej działalności gospodarczej. Teoria analizy krańcowej głosi, że ilekroć korzyść krańcowa przewyższa koszt krańcowy, menedżer powinien zwiększać aktywność, aby osiągnąć najwyższą korzyść netto. Podobnie, jeśli krańcowy koszt jest wyższy niż krańcowa korzyść, działalność powinna zostać zmniejszona.
Koszty utopione, koszty stałe i koszty średnie nie mają wpływu na analizę marginalną. Nie mają one znaczenia dla przyszłego optymalnego podejmowania decyzji. Analiza marginalna może zająć się tylko tym, co się stanie, jeśli firma zatrudni dodatkowego pracownika, wyprodukuje jeden dodatkowy produkt, poświęci dodatkową przestrzeń na badania i tak dalej.
Analiza krańcowa i koszt alternatywny
Menedżerowie powinni również rozumieć pojęcie kosztu alternatywnego. Załóżmy, że kierownik wie, że w budżecie jest miejsce na zatrudnienie dodatkowego pracownika. Analiza marginalna mówi kierownikowi, że dodatkowy pracownik fabryki zapewnia marginalną korzyść netto. Nie musi to oznaczać, że decyzja o zatrudnieniu jest słuszna.
Załóżmy, że kierownik również wie, że zatrudnienie dodatkowego sprzedawcy daje jeszcze większą korzyść krańcową netto. W takim przypadku zatrudnienie pracownika fabryki jest złą decyzją, ponieważ nie jest optymalne.