Jak rozpoznać źle wycenione akcje

Inwestorzy, którzy chcą zmaksymalizować swoje zyski, próbują zidentyfikować akcje, które są niewłaściwie wycenione, tworząc długie okazje dla niedoszacowanych spółek i krótkie okazje dla akcji o zawyżonej cenie. Nie wszyscy uważają, że cena akcji może być błędna, szczególnie ci, którzy są zwolennikami hipotezy rynków efektywnych. Efektywna teoria rynków zakłada, że ​​ceny rynkowe odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje dotyczące akcji, a informacje te są jednolite. Tacy obserwatorzy twierdzą również, że bańki aktywów są napędzane przez szybko zmieniające się informacje i oczekiwania, a nie irracjonalne lub nadmiernie spekulatywne zachowania.

Wielu inwestorów uważa, że ​​rynki są w większości wydajne, a niektóre akcje są czasami niewłaściwie wyceniane. W niektórych przypadkach cały rynek może zostać zepchnięty poza rozsądek w wyniku byka lub niedźwiedzia, co stanowi wyzwanie dla inwestorów, aby rozpoznać szczyty i dołki w cyklu gospodarczym. Informacje o firmie mogą zostać przeoczone przez rynek. Akcje spółek o małej kapitalizacji są szczególnie podatne na nieregularne informacje, ponieważ mniej inwestorów, analityków i źródeł medialnych śledzi te historie. W innych przypadkach uczestnicy rynku mogą błędnie obliczyć zakres wiadomości i tymczasowo zniekształcić cenę akcji.

Możliwości te można zidentyfikować za pomocą kilku szerokich metodologii. Zarówno wycena porównawcza, jak i wewnętrzna wycena koncentrują się na danych finansowych firmy i podstawach. Wycena porównawcza wykorzystuje szereg wskaźników porównawczych, które pozwalają inwestorom ocenić akcję w stosunku do innych akcji. Wewnętrzne metody wyceny pozwalają inwestorom obliczyć wartość działalności bazowej niezależnie od innych firm i wyceny rynkowej. Analiza techniczna pozwala inwestorom zidentyfikować źle wycenione akcje, pomagając im zidentyfikować prawdopodobne przyszłe ruchy cen spowodowane zachowaniem uczestników rynku.

Wycena względna

Analitycy finansowi stosują kilka miar używanych do porównywania ceny z podstawowymi danymi finansowymi. Wskaźnik ceny do zysków ( wskaźnik P / E) mierzy cenę akcji w stosunku do rocznych zysków na akcję (EPS) generowanych przez firmę i jest to zwykle najpopularniejszy wskaźnik wyceny, ponieważ zarobki są niezbędne do ustalenia rzeczywistego wartość, jaką biznes bazowy zapewnia zarobkom. Wskaźnik P / E często wykorzystuje przyszłe szacunki zysków w swoich obliczeniach, ponieważ wcześniejsze zyski są teoretycznie już ujęte w bilansie. Stosunek ceny do wartości księgowej (P / B) służy do pokazania, jak bardzo wycena przedsiębiorstwa jest generowana przez jego wartość księgową. Wskaźnik P / B jest ważny w analizie firm finansowych, a także jest przydatny do określenia poziomu spekulacji obecnych w wycenie akcji. Wartość przedsiębiorstwa (EV) do zysków przed odliczeniem odsetek, podatków, amortyzacji (EBITDA) to kolejny popularny miernik wyceny używany do porównywania firm o różnych strukturach kapitałowych lub wymaganiach dotyczących nakładów kapitałowych.

Wskaźnik EV / EBITDA może pomóc w ocenie firm działających w różnych branżach.

Analiza rentowności jest powszechnie stosowana do wyrażania zwrotów inwestorów jako odsetka ceny zapłaconej za akcje, co pozwala inwestorowi na konceptualizację ceny jako nakładu pieniężnego z potencjałem zwrotu. Dywidendy, zyski i wolne przepływy pieniężne są popularnymi rodzajami zwrotów z inwestycji i można je podzielić przez cenę akcji, aby obliczyć rentowność.

Wskaźniki i rentowności są niewystarczające, aby samodzielnie określić błędną wycenę. Liczby te są stosowane do wyceny względnej, co oznacza, że ​​inwestorzy muszą porównać różne wskaźniki w grupie kandydatów do inwestycji. Różne rodzaje spółek są wyceniane na różne sposoby, dlatego ważne jest, aby inwestorzy stosowali rzetelne porównania. Na przykład firmy rozwijające się mają zazwyczaj wyższe wskaźniki P / E niż spółki dojrzałe. Dojrzałe firmy mają skromniejsze prognozy średnioterminowe, a także zazwyczaj mają bardziej zadłużone struktury kapitałowe. Średni wskaźnik P / B również różni się znacznie w zależności od branży. Chociaż wycena względna może pomóc w określeniu, które akcje są bardziej atrakcyjne niż ich odpowiedniki, analizę tę należy ograniczyć do porównywalnych firm.

Wartość wewnętrzna

Niektórzy inwestorzy przypisują teoriom Benjamina Grahama i Davida Dodda z Columbia Business School, którzy twierdzą, że akcje mają wewnętrzną wartość niezależną od ceny rynkowej. Zgodnie z tą szkołą myślenia prawdziwą wartość akcji określają fundamentalne dane finansowe i zwykle opiera się na minimalnych lub zerowych spekulacjach dotyczących przyszłych wyników. W dłuższej perspektywie inwestorzy wartościowi oczekują, że cena rynkowa będzie dążyć do wartości wewnętrznej, chociaż siły rynkowe mogą tymczasowo wpływać na ceny powyżej lub poniżej tego poziomu. Warren Buffett jest prawdopodobnie najbardziej znanym współczesnym inwestorem wartości; od dziesięcioleci z powodzeniem wdraża teorie Grahama-Dodda.

Wartość wewnętrzna jest obliczana na podstawie danych finansowych i może obejmować pewne założenia dotyczące przyszłych zwrotów. Zdyskontowane przepływy pieniężne (DCF) to jedna z najpopularniejszych wewnętrznych metod wyceny. DCF zakłada, że ​​firma jest warta gotówki, którą może wytworzyć, i że przyszłe środki pieniężne muszą zostać zdyskontowane do wartości bieżącej, aby odzwierciedlić koszt kapitału. Chociaż zaawansowana analiza wymaga bardziej zniuansowanego podejścia, pozycje bilansowe w dowolnym momencie kontynuacji działalności reprezentują jedynie strukturę działalności generującej gotówkę, więc całą wartość firmy można w rzeczywistości określić na podstawie zdyskontowanej wartości oczekiwane przyszłe przepływy pieniężne.

Wycena dochodu rezydualnego to kolejna popularna metoda obliczania wartości wewnętrznej. W dłuższej perspektywie obliczanie wartości wewnętrznej jest identyczne jak zdyskontowane przepływy pieniężne, ale konceptualizacja teoretyczna jest nieco inna. Metoda zysków rezydualnych zakłada, że ​​biznes jest wart obecnego kapitału własnego netto powiększonego o sumę przyszłych zysków przekraczających wymagany zwrot z kapitału. Wymagany zwrot z kapitału zależy od wielu czynników i może się różnić w zależności od inwestora, chociaż ekonomiści byli w stanie obliczyć implikowaną wymaganą stopę zwrotu na podstawie cen rynkowych i rentowności papierów dłużnych.

Analiza techniczna

Niektórzy inwestorzy rezygnują z analizy specyfiki działalności bazowej akcji, zamiast tego decydują się na określenie wartości poprzez analizę zachowań uczestników rynku. Ta metoda nazywa się analizą techniczną, a wielu inwestorów technicznych zakłada, że ​​ceny rynkowe już odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje dotyczące podstaw akcji. Analitycy techniczni prognozują przyszłe zmiany cen akcji, przewidując przyszłe decyzje kupujących i sprzedających.

Obserwując wykresy cenowe i wolumen obrotu, analitycy techniczni mogą z grubsza określić liczbę uczestników rynku, którzy chcą kupić lub sprzedać akcje na różnych poziomach cen. Bez większych zmian fundamentalnych docelowe ceny wejścia i wyjścia dla uczestników powinny być względnie stałe, aby analitycy techniczni mogli dostrzec sytuacje, w których występują nierównowagi podaży i popytu przy obecnej cenie. Jeśli liczba sprzedawców po danej cenie jest mniejsza niż liczba kupujących, to powinno to wpływać na wzrost cen.