Znajdowanie zysków z dodatkowego zainwestowanego kapitału

Zwrot z zainwestowanego kapitału przyrostowego (ROIIC) to rozszerzenie zwrotu z kapitału inwestycyjnego (ROIC), które samo w sobie jest przedłużeniem zwrotu z inwestycji (ROI). Podczas gdy ROI mierzy rentowność firmy, dzieląc dochód przez kapitał własny i zadłużenie, ROIC mówi inwestorom, jak skutecznie ta rentowność jest uzyskiwana z każdego dolara kapitału firmy. Ten stosunek jest wyrażony w procentach.

ROIIC jeszcze bardziej zawęża uwagę i pokazuje, jak opłacalna może być każda dodatkowa jednostka inwestycji kapitałowej. Stosuje się go w podobny sposób jak przyrostowy współczynnik produkcji kapitału.

Firma wykorzystuje swój ROIIC do wyrażenia związku między swoimi inwestycjami kapitałowymi a stopą zwrotu z tych inwestycji.

Jak obliczany jest ROIIC

ROIIC oblicza się, dzieląc przyrostowy dochód operacyjny spółki o stałym oprocentowaniu (plus amortyzacja) przez kapitał inwestycyjny skorygowany o stałą stopę ważoną, skorygowany o średnią, zgodnie z danymi przeliczenia walut obcych.

W mianowniku równania ROIIC należy zastosować wagi do każdego kwartału w ocenianym okresie, który zwykle wynosi jeden lub trzy lata. Na przykład w jednorocznym ROIIC każdy z czterech kwartałów musi mieć zastosowany inny wykładnik, aby skorygować różnice w poziomach działalności inwestycyjnej. Jeśli w trzecim kwartale dokonano więcej inwestycji gotówkowych niż w czwartym, wagi powinny to odzwierciedlać.

Wyniki ważone są następnie agregowane, aby otrzymać roczną skorygowaną kwotę gotówkową. Powinno to dać bardziej realistyczne odzwierciedlenie wpływu inwestycji na zwroty niż zwykła średnia roczna. ROIIC można następnie porównać ze średnim ważonym kosztem kapitału firmy (WACC), aby pomóc określić, czy kontynuować nowy projekt.