W jaki sposób darowizny w czynnikach wpływają na przewagę komparatywną kraju?
Co to jest darowizna faktorowa?
Wyposażenie czynnikowe określa, ile zasobów ma do dyspozycji dany kraj do wykorzystania w produkcji – zasoby takie jak siła robocza, ziemia, pieniądze i przedsiębiorczość. Kraje z dużymi lub zróżnicowanymi zasobami czynników wytwórczych są zazwyczaj bardziej zamożne i mogą produkować więcej dóbr niż kraje z niewielkimi zasobami czynnika. Zasoby faktorowe wpływają również na koszt alternatywny specjalizacji w produkcji niektórych dóbr w porównaniu z innymi.
W wyniku różnic i zmienności w wyposażeniu kraju, teoria wyposażenia na czynniki produkcji stwierdza w ekonomicznym rozumowaniu, że te różne podziały kapitału na siłę roboczą będą determinować przewagę komparatywną kraju oraz to, na czym produkować lub specjalizować gospodarkę.
Przewaga komparatywna istnieje, gdy koszt alternatywny specjalizacji jest niższy niż w przypadku innych krajów. Z kolei na istnienie przewagi komparatywnej wpływają takie czynniki, jak obfitość, produktywność, koszt pracy, ziemi i kapitału. Inne czynniki mogą również wpływać na przewagę komparatywną kraju w praktyce, takie jak wysoko rozwinięty system finansowy lub korzyści skali.
Zasoby faktorowe to ziemia, praca, kapitał i zasoby, do których kraj ma dostęp, co da mu gospodarczą przewagę komparatywną nad innymi krajami.
Przykłady dotacji faktorowych
Prostym przykładem wyposażenia czynni- kowego w odniesieniu do ziemi byłaby obecność skali geograficznej lub zasobów naturalnych, takich jak ropa naftowa. Kraje z obfitymi zasobami ropy naftowej zwykle eksportują ropę, przekierowując wewnętrzne zasoby w kierunku produkcji czynnika, który mają w ilości. Angola jest skrajnym przykładem takiej specjalizacji: ropa stanowi ponad 90% jej eksportu. Inne kraje, takie jak Demokratyczna Republika Konga (DRK), są jednym z krajów znajdujących się na miedzianym pasie Afryki, który zawiera dwie trzecie światowego kobaltu. Kobalt, stosowany w akumulatorach do gadżetów elektronicznych, takich jak telefony komórkowe, laptopy, a nawet samochody elektryczne, jest bardzo poszukiwany – co oznacza, że kraje takie jak DRK w dużym stopniu polegały na wydobywaniu tego zasobu, co prowadzi nawet do napięć politycznych związanych z tym zasobem.
Z drugiej strony kraje takie jak Stany Zjednoczone, które posiadają większy areał, mogą zdywersyfikować swoje wysiłki; czerpanie korzyści z bogatych w gleby regionów do produkcji rolnej, przy jednoczesnym wykorzystaniu wybrzeży do eksportu oraz na zwiększeniu liczby ludności i siły roboczej.
Mówiąc o pracy, siła robocza jest kluczowym składnikiem większości produktów, od rolnictwa po telefony komórkowe, a jej cechy wpływają na przewagę komparatywną kraju. Duża liczba siły roboczej oznacza, że kraj ma niższy koszt alternatywny specjalizacji w działaniach wymagających dużego nakładu siły roboczej. Wysoce wykwalifikowana siła robocza jest droższa i bardziej produktywna niż niewykwalifikowana siła robocza. Na przykład wraz ze wzrostem kwalifikacji siły roboczej w Chinach wzrosły płace, a Chiny zaczęły specjalizować się w produkcji bardziej złożonych towarów.
Zmiana wyposażenia faktorowego
Zasoby faktorowe nie są statyczne. Na przykład wraz z wykształceniem cechy siły roboczej mogą się zmienić. To samo dotyczy inwestycji w kapitał i infrastrukturę. Z biegiem czasu oba te zjawiska mogą wpływać na źródła przewagi komparatywnej danego kraju. W miarę jak kraj rozwija bardziej złożone systemy transportowe, budynki i usługi publiczne, siła robocza może być bardziej dostępna do wykonywania złożonych prac.