Jak obliczany jest wskaźnik kosztów utrzymania?
Indeksy kosztów utrzymania mają na celu porównanie wydatków, jakie przeciętny człowiek może ponieść na zakup żywności, schronienia, transportu, energii, odzieży, edukacji, opieki zdrowotnej, opieki nad dziećmi i rozrywki w różnych regionach. Wskaźnik kosztów utrzymania służy również do śledzenia wzrostu kosztów podstawowych wydatków w danym okresie.
Chociaż nie ma oficjalnego wskaźnika kosztów utrzymania utworzonego lub zgłoszonego przez rząd USA, istnieje kilka oferowanych przez organizacje, które śledzą koszty życia w różnych regionach.
Co wpływa na wskaźnik kosztów utrzymania
Koszty towarów i usług konsumpcyjnych są różne w różnych miejskich i podmiejskich obszarach mieszkalnych. Pensja może zapewnić wysoki standard życia w małym mieście na Środkowym Zachodzie, ponieważ czynsz i media byłyby prawdopodobnie tańsze niż w dużych miastach, takich jak Nowy Jork, Los Angeles czy Boston.
Innym sposobem zinterpretowania tego, co reprezentuje wskaźnik kosztów utrzymania, jest zadanie pytania: „Ile towarów i usług kupuje dana suma pieniędzy w określonej lokalizacji?”. Na przykład za 100 dolarów kupuje się więcej towarów i usług w Denver niż w Nowym Jorku.
Koszty utrzymania mogą wpływać na wybór pracy, potrzebne wynagrodzenie oraz miejsce zamieszkania. Koszty utrzymania mają również bezpośredni wpływ na zdolność osoby do oszczędzania na mieszkanie, spłaty długu w college’u, posiadania dziecka lub przejścia na emeryturę.
Wydatki związane z potrzebami, takie jak mieszkanie, odzież, opieka zdrowotna, żywność i elektryczność, mogą z czasem rosnąć i stanowić większą część miesięcznego dochodu danej osoby. Wskaźnik kosztów utrzymania można wykorzystać do śledzenia zmian w podstawowych wydatkach, aby osoba mogła zobaczyć, o ile rosną koszty. Indeks może również pokazać, jak bardzo wydatki związane z potrzebami różnią się w poszczególnych miastach.
Wskaźnik kosztów utrzymania może pomóc osobie określić, czy dochód lub pensja wystarczają na pokrycie podstawowych wydatków. Na tej podstawie osoba może ocenić, czy pozostało wystarczająco dużo dodatkowego dochodu, aby zaoszczędzić na emeryturę lub spłacić dług.
Jak działa wskaźnik kosztów utrzymania
Chociaż istnieją różne typy indeksów kosztów utrzymania, które wykorzystują różne zmienne i metryki, większość z nich określa podstawowy koszt utrzymania, często reprezentowany przez 100. Podstawą może być albo koszt życia w jednym regionie – na przykład Chicago można ustalić jako miasto bazowe, a jego koszt utrzymania wynosi 100 – lub może to być średnia z wielu regionów. Inne regiony są mierzone względem regionu bazowego i odpowiednio przypisywana jest liczba kosztów utrzymania. Jeśli przeciętnie życie w Bostonie jest o 20% droższe niż w mieście bazowym, koszt utrzymania Bostonu wyniósłby 120.
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę również średni dochód na danym obszarze geograficznym. Na przykład miasto na południu może mieć niższe koszty utrzymania niż większość miast na wschodnim lub zachodnim wybrzeżu. Jednak średni dochód południowego miasta może być niższy od kosztów utrzymania na tym obszarze.
Kluczowe wnioski
- Wskaźniki kosztów utrzymania mają na celu porównanie wydatków z jednego miasta lub regionu geograficznego do innego.
- Wskaźniki kosztów utrzymania obejmują wydatki, takie jak żywność, schronienie, transport, energia, odzież, opieka zdrowotna i opieka nad dziećmi.
- Wskaźnik kosztów utrzymania służy również do śledzenia wzrostu kosztów podstawowych wydatków w danym okresie.
Przykłady wskaźników kosztów utrzymania
Jak wspomniano wcześniej, firmy i organizacje używają różnych wskaźników lub zmiennych w celu określenia kosztów utrzymania dla miasta lub obszaru. Poniżej znajdują się trzy przykłady.
Instytut Polityki Gospodarczej
Instytut Polityki Gospodarczej zapewnia rodzinom zaktualizowane dane dotyczące kosztów utrzymania w różnych miastach i lokalizacjach w całych Stanach Zjednoczonych Instytut dysponuje również kalkulatorem budżetu rodzinnego dla osób rozważających określony region kraju. Kalkulator pomaga rodzinom zmierzyć różnice w kosztach utrzymania w różnych lokalizacjach geograficznych. W obliczeniach uwzględniane są również różne wydatki, takie jak wyżywienie, mieszkanie, opieka nad dziećmi, transport i opieka zdrowotna.
Na przykład kalkulator stwierdził, że San Francisco było najdroższym miastem do życia dla rodziców z dwójką dzieci. Koszt utrzymania oszacowano na nieco ponad 148 000 USD rocznie, podczas gdy średni dochód w San Francisco wynosił około 104 000 USD rocznie. Chociaż pensja w wysokości 104 000 dolarów jest atrakcyjna, nie pokrywa kosztów utrzymania w mieście.3
ACCRA COLA
Cost of Living ACCRA Indeksu lub ACCRA coli jest zaprojektowany, aby porównać żyjących wydatki dla poszczególnych regionów kraju. Indeks mierzy wydatki konsumentów na różne pozycje, w tym mieszkania, media, artykuły spożywcze, opiekę zdrowotną i transport.
Kwartalnik jest opracowywany i wydawany przez Radę ds. Badań Wspólnoty i Gospodarki. Za rok 2019 raport wykazał, że Manhattan w Nowym Jorku miał najwyższe koszty utrzymania,następnie San Francisco, a Harlingen w Teksasie – najniższe.
COLA Social Security Administration
Korekty kosztów utrzymania lub COLA są dokonywane co roku dla emerytów otrzymujących świadczenia z Ubezpieczeń Społecznych. Korekta oparta jest na stopie inflacji, która odzwierciedla tempo wzrostu cen w gospodarce.
Na przykład, jeśli emeryt zarabia 20 000 rocznie, a inflacja rośnie o 3% rocznie, dochód ma mniejszą siłę nabywczą ze względu na rosnące ceny. Stopa inflacji wynosząca 2% lub 3% może nie wydawać się znaczącym wzrostem kosztów, ale w ciągu pięciu do dziesięciu lat wartości procentowe mogą w sumie przyczynić się do znacznego spadku dochodu w ujęciu realnym lub uwzględnienia inflacji.
W rezultacie korekta kosztów utrzymania lub COLA ma na celu zwiększenie świadczeń wypłacanych każdego roku, aby nadążyć za inflacją mierzoną za pomocą wskaźnika cen konsumpcyjnych (CPI). CPI to jedynie średnia cena koszyka podstawowych dóbr i usług wybranych do pomiaru rosnących cen w gospodarce. CPI obejmuje ceny mieszkań, odzieży, transportu, edukacji, żywności i napojów. Chociaż CPI jest miernikiem niedoskonałym, ponieważ nie obejmuje inwestycji ani dużych zakupów, takich jak nieruchomości, zapewnia obraz trendów inflacyjnych w zakresie codziennych zakupów.
Poniżej znajduje się tabela z Social Security Administration zawierająca wyszczególnienie kosztów utrzymania każdego roku od 1975 roku.
- W większości lat następowała korekta dochodów w górę, przy czym dwa największe wzrosty w ostatnich latach wyniosły 2,8% w 2018 r. I 3,6% w 2011 r.
- W niektórych latach stopa inflacji była znikoma i nie skutkowała wzrostem świadczeń, takich jak lata 2009, 2010 i 2015.
Ograniczenia stosowania CPI jako wskaźnika kosztów utrzymania
Istnieją ograniczenia w stosowaniu CPI jako wskaźnika kosztów utrzymania, ponieważ nie jest on przeznaczony do mierzenia rzeczywistych kosztów życia w danym obszarze lub regionie.
Typowy wskaźnik kosztów utrzymania mierzyłby zmiany kosztów w czasie, które są niezbędne do utrzymania określonego standardu życia. Ponadto wskaźnik kosztów utrzymania uwzględniłby zmiany w zakupach konsumentów, które wynikają z warunków ekonomicznych, dostosowania wydatków i przyzwyczajeń ludzi, takich jak używanie alternatywnych produktów, gdy produkt staje się zbyt drogi.
Proces przesuwania wydatków jest powszechnie określany jako substytucja. Zastąpienie oznacza, że koszt utrzymania określonego poziomu życia jest prawdopodobnie nieco niższy niż zwykłe obliczenie wzrostu cen, ponieważ konsumenci mogą złagodzić wzrost cen, stosując tańszy substytut.