Jak kryzys zadłużenia kraju może wpłynąć na gospodarki na całym świecie
Czy to w sektorze prywatnym, czy w rządzie, kryzys zadłużenia w jednym kraju może i często powoduje ból gospodarczy w innych krajach. Może się to zdarzyć poprzez zaostrzenie warunków finansowych, takie jak skok stóp procentowych, spowolnienie handlu i wzrostu gospodarczego lub po prostu gwałtowny spadek zaufania. Jest to szczególnie ważne, jeśli kraj w kryzysie jest duży i ściśle powiązany z gospodarką światową.
Kryzys zadłużenia może prowadzić do gwałtownych strat dla banków, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, być może podważając stabilność systemów finansowych zarówno w kraju dotkniętym kryzysem, jak i w innych krajach. Może to wpłynąć na wzrost gospodarczy, a także wywołać zamieszanie na światowych rynkach finansowych. Jeśli kryzys zadłużenia kraju jest wystarczająco poważny, może spowodować gwałtowne spowolnienie gospodarcze w kraju, które pociąga za sobą wzrost w innych krajach.
Kluczowe wnioski
- Straty finansowe, zawirowania rynkowe i gwałtowne spowolnienie handlu i wzrostu gospodarczego to tylko niektóre ze sposobów, w jakie kraje mogą odczuć skutki kryzysu zadłużenia w innym kraju.
- Nawet w małym kraju kryzys zadłużenia może mieć katastrofalne skutki w innych miejscach, jeśli kraj ten jest uwikłany w globalny system finansowy i gospodarkę.
Światowy kryzys finansowy
Światowy kryzys finansowy 2007-08 pokazał, jak kryzys zadłużenia może rozprzestrzeniać się jak epidemia i zaszkodzić gospodarkom na całym świecie. Chociaż inne kraje uczestniczyły w podobnie ryzykownych zachowaniach – zwłaszcza w Europie – globalny kryzys finansowy zasadniczo miał miejsce w Stanach Zjednoczonych, z ryzykownymi pożyczkami na rynku kredytów hipotecznych typu sub-prime i obrotem instrumentami pochodnymi na Wall Street.
Ponieważ Stany Zjednoczone mają dominującą gospodarkę i system finansowy na świecie oraz ponieważ tak wiele gospodarek na całym świecie jest zależnych od stanu gospodarki amerykańskiej, skutki były rozległe i poważne, globalną recesję gospodarczą. Obawa przed całkowitym załamaniem gospodarczym sprawiła, że konsumenci nie chcieli kupować, a banki nie chciały pożyczać, co przyspieszyło spiralę spadkową w Stanach Zjednoczonych, która szybko przeniosła się na inne gospodarki.
Azjatycki kryzys finansowy
Przypadek Tajlandii i azjatyckiego kryzysu finansowego pokazuje, że nawet kryzys zadłużenia w mniejszym kraju, który jest ściśle powiązany z gospodarką światową, może siać spustoszenie w innych krajach. Kryzys został wywołany, gdy nierównowaga finansowa Tajlandii – szybko rosnące zadłużenie zewnętrzne i zależność od krótkoterminowego napływu kapitału zagranicznego – spowodowała, że rząd zdewaluował swoją walutę, baht. W rezultacie doszło do załamania waluty, przez co Tajlandia nie była w stanie spłacić wielu swoich zagranicznych wierzycieli.
Problem szybko rozprzestrzenił się na inne kraje azjatyckie, zwłaszcza w Indonezji i Korei Południowej. Inne waluty regionalne spadły z powodu oczekiwań, że konkurenci eksportowi Tajlandii również będą zmuszeni do dewaluacji swoich walut, co utrudni pożyczkobiorcom kapitału zagranicznego spłatę zadłużenia. Stopy procentowe gwałtownie wzrosły, gdy narody próbowały spowolnić odpływ kapitału, zatrzymując wzrost gospodarczy.
W 1998 r. Realny produkt krajowy brutto na mieszkańca spadł o 16% w Indonezji, 12% w Tajlandii i 8% w Korei Południowej.