Gunnar Myrdal

Kim był Gunnar Myrdal?

Gunnar Myrdal był szwedzkim keynesistą ekonomistą i socjologiem, który wraz z konserwatystą austriackim ekonomistą Friedrichem Hayekiem zdobył w 1974 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii – pomimo tego, że obaj mężczyźni znajdowali się na przeciwnych krańcach politycznego spektrum. Myrdal był najbardziej znany ze swojej pracy w dziedzinie rozwoju międzynarodowego i ekonomii handlu, a także ze swojego aktywizmu promującego równość rasową i przeciwstawiającego się amerykańskiej polityce zagranicznej.

Zrozumieć Gunnar Myrdal

Gunnar Myrdal, szwedzki poseł do parlamentu socjaldemokratów i jeden z ojców szwedzkiego państwa opiekuńczego w latach sześćdziesiątych, pomógł w opracowaniu wielu programów społecznych i gospodarczych. Jako ekonomista Myrdal wniósł wczesny wkład w teorię cen, uwzględniając rolę niepewności i oczekiwań dotyczących cen. W całej swojej późniejszej karierze ekonomiczne badania Myrdala opierały się na jego lewicowych poglądach politycznych i społecznych. Pomimo przyznania Nagrody Nobla w 1974 r., Później publicznie wezwał do zniesienia Nagrody Nobla w ekonomii, argumentując, że czasami przyznawano ją także ekonomistom, którzy nie podzielali jego przekonań.

W Ameryce zasłynął ze swojej wpływowej książki z 1944 roku o stosunkach rasowych, An American Dilemma: The Negro Problem in Modern Democracy. Jego badania wywarły wpływ na przełomową decyzję Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Brown przeciwko Komisji Edukacji z 1954 r., Która zakończyła prawną segregację rasową w szkołach. Myrdal, wieloletni wróg nierówności i zwolennik redystrybucji bogactwa, pokazał, jak polityka gospodarcza wdrożona przez prezydenta Franklina Delano Roosevelta, w tym prawo dotyczące płacy minimalnej i ograniczenia produkcji bawełny, szkodzi Afroamerykanom.

W późniejszym życiu miał obsesję na punkcie ubóstwa trzeciego świata, co skłoniło go do popierania reformy rolnej w Azji Południowej jako warunku wstępnego wykorzenienia ubóstwa. Myrdal jest autorem wielotomowego badania nierówności i ubóstwa w Azji Południowej oraz kolejnego zbioru zaleceń politycznych dotyczących redystrybucji dochodów i reformy rolnej. Był głośnym przeciwnikiem wojny Stanów Zjednoczonych w Wietnamie i przewodził międzynarodowej komisji ds. Rzekomych amerykańskich zbrodni wojennych.

Myrdal twierdził, że Keynes wpadł na pomysł wykorzystania polityki stabilizacyjnej w celu wygładzenia cykli koniunkturalnych z książki Monetary Economics, opublikowanej w 1932 r. Polityka ta obejmuje wydatki na deficyt, aby pobudzić gospodarkę podczas załamań gospodarczych i zwiększyć podatki podczas ekspansji gospodarczej, aby zapobiec i przegrzać gospodarkę.. Podobnie jak inny liberalno-keynesistyczny John Kenneth Galbraith, Myrdal skrytykował później taką politykę, ponieważ podczas ekspansji gospodarczej rzadko stosowano hamulce fiskalne, a zamiast tego nieustannie stosowano politykę inflacyjną, która szkodzi najbiedniejszym w społeczeństwie.

Myrdal urodził się w 1898 r. W Szwecji i zmarł w 1987 r. Uzyskał stopień prawniczy i doktorat z ekonomii na Uniwersytecie w Sztokholmie, gdzie później został profesorem ekonomii politycznej i międzynarodowej. Jego żona, Alva Myrdal, była współzałożycielką Pokojowej Nagrody Nobla w 1982 r. Za jej wysiłki na rzecz promowania światowego rozbrojenia. Ich syn, komunistyczny pisarz polityczny i publicysta Jan Myrdal, jest maoistycznym sympatykiem i apologetą ludobójczego dyktatora Czerwonych Khmerów, Pol Pota.