Pieniądze w dobrej wierze
Co to są pieniądze w dobrej wierze?
Pieniądze w dobrej wierze to wpłata pieniędzy na konto przez kupującego w celu wykazania, że ma zamiar sfinalizować transakcję. Pieniądze w dobrej wierze są często później przeznaczane na zakup, ale mogą nie podlegać zwrotowi, jeśli transakcja nie dojdzie do skutku.
Kluczowe wnioski
- Pieniądze w dobrej wierze służą jako depozyt zabezpieczający przed dokonaniem zakupu.
- Ta płatność zwykle nie podlega zwrotowi, ale jest zaliczana na poczet końcowej ceny zakupu.
- Kiedy sprzedający chce zarówno zakwalifikować, jak i zmotywować kupującego, żądana kwota depozytu będzie większa.
- W zależności od podaży i popytu kwoty pieniężne w dobrej wierze mogą zmieniać się jako procent ceny końcowej.
- Zarówno sprzedający, jak i kupujący powinni określić na piśmie warunki dotyczące pieniędzy w dobrej wierze.
- Pieniądze w dobrej wierze często działają jako silna motywacja dla kupującego do zamknięcia transakcji, ponieważ stanowią potencjalny koszt utopiony; im wyższy koszt, tym większe prawdopodobieństwo, że dokonają zakupu.
Zrozumieć pieniądze w dobrej wierze
Pieniądze w dobrej wierze mogą być również określane jako zadatek i działają podobnie do depozytu zabezpieczającego w wynajmowanej nieruchomości. W przypadku gdy kaucja za wynajem domu, pojazdu lub sprzętu może być potraktowana jako ubezpieczenie od szkód, pieniądze w dobrej wierze są zwykle traktowane jako ubezpieczenie od utraconej okazji, jeśli kupujący nie dokończy zakupu.
W większości przypadków kwota kaucji będzie stanowić procent całkowitej kwoty zadłużenia – mały procent w przypadku czegoś dużego, takiego jak umowa na dom lub dzierżawę, a większy procent w przypadku mniejszych zakupów materiałów eksploatacyjnych. Typowym przykładem pieniądza w dobrej wierze jest tzw. Depozyt depozytowy „zadatku” wymagany przez większość sprzedawców domów do zawarcia umowy sprzedaży z kupującym.
Kwoty pieniężne w dobrej wierze
Kwota pieniędzy w dobrej wierze użyta do zainicjowania umowy ze sprzedającym będzie się znacznie różnić w zależności od aktywów, lokalnego rynku i wiarygodności kupującego. Na przykład, gdy rynekmieszkaniowy w danym regionie jest bardzo gorący i wielu kupujących składa oferty na te same nieruchomości, oczekiwana kaucja zadatkowa na niektórych obszarach może wzrosnąć powyżej standardowej 1% do 3% potencjalnej ceny zakupu domu.
W drogich dzielnicach może to być tak duża kwota, że kupujący ma dużo większą motywację, by po prostu dokonać zakupu, zamiast opóźniać wypracowywanie finansowania. Kupujący, którzy nie mają już dostępnego finansowania, są zatem wypierani na korzyść nabywców o lepszej pozycji finansowej.
Pieniądze w dobrej wierze jako motywacja
Zjawisko to odzwierciedla fakt, że chociaż pieniądze są rzekomo przeznaczone dla sprzedawcy, aby zrekompensować koszt alternatywny prowadzenia interesów z innym kupującym, wyższy popyt pozwala sprzedającemu zażądać bardziej zadowalających pieniędzy, zmuszając kupującego do szybkiego podjęcia decyzji.
Stwarza to również u kupujących błąd związany z kosztami utopionymi, który może pomóc im przezwyciężyć wyrzuty sumienia kupującego, jeśli podadzą nieruchomość zbyt wysoko. Tak czy inaczej, duży wymóg zadatku działa na korzyść sprzedającego i powinien być pewnym znakiem ostrzegawczym, że zamierzają zapłacić dodatkową opłatę za nieruchomość. Dla kogoś, kto chce dokonać sprytnego zakupu, byłby to znak ostrzegawczy, aby wypuścić nieruchomość.
Większość depozytów pieniężnych w dobrej wierze stanowi część umowy określającej warunki, na jakich kupujący może stracić depozyt, jeśli nie jest w stanie lub nie chce zrealizować umowy. Pisemna umowa jest ważna dla kupującego, aby zapewnić, że kaucja faktycznie zostanie przeznaczona na zakup.
Potencjalny nabywca może czasami otrzymać zwrot pieniędzy w dobrej wierze, w zależności od warunków umowy. Na przykład, jeśli dom nie przejdzie inspekcji domu przez profesjonalistę, jest to zwykle uczciwy i uzasadniony powód, aby odzyskać pieniądze w dobrej wierze.
Depozyt w dobrej wierze może wyglądać trochę jak opcja kupna, ponieważ kupujący ma prawo do sfinalizowania ostatecznego zakupu. Jednak w przeciwieństwie do opcji, pieniądze w dobrej wierze są zwykle stosowane do ostatecznej ceny zakupu, podczas gdy premia za opcję kupna nie.