Paradygmat eklektyczny

Co to jest paradygmat eklektyczny?

Eklektyczny paradygmat, znany również jako model własności, lokalizacji, internalizacji (OLI) lub ramy OLI, to trójpoziomowa struktura oceny, którą firmy mogą przestrzegać, próbując określić, czy korzystne jest realizowanie bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ). Ten paradygmat zakłada, że ​​instytucje będą unikać transakcji na otwartym rynku, jeśli koszt wykonania tych samych czynności wewnętrznie lub wewnętrznie będzie wiązał się z niższą ceną. Opiera się na teorii internalizacji i został po raz pierwszy przedstawiony w 1979 roku przez uczonego Johna H. Dunninga.

Zrozumienie paradygmatów eklektycznych

Paradygmat eklektyczny przyjmuje całościowe podejście do badania całych relacji i interakcji różnych elementów przedsiębiorstwa. Paradygmat zapewnia strategię ekspansji operacyjnej poprzez bezpośrednie inwestycje zagraniczne. Celem jest ustalenie, czy dane podejście zapewnia większą ogólną wartość niż inne dostępne krajowe lub międzynarodowe wybory dotyczące produkcji towarów lub usług.

Ponieważ firmy poszukują najbardziej opłacalnych opcji przy jednoczesnym zachowaniu jakości, mogą wykorzystać paradygmat eklektyczny do oceny każdego scenariusza, który wykazuje potencjał.

Trzy kluczowe czynniki paradygmatu eklektycznego

Aby BIZ były korzystne, muszą być oczywiste następujące korzyści:

Pierwsza kwestia, korzyści właścicielskie, obejmuje informacje zastrzeżone i różne prawa własności przedsiębiorstwa. Mogą to być marki, prawa autorskie, prawa do znaków towarowych lub patentów, a także wykorzystanie i zarządzanie wewnętrznie dostępnymi umiejętnościami. Korzyści wynikające z własności są zwykle uważane za niematerialne. Obejmują one to, co daje przewagę konkurencyjną, na przykład reputację niezawodności.

Zaleta lokalizacji jest drugim niezbędnym dobrem. Firmy muszą ocenić, czy pełnienie określonych funkcji w danym kraju ma przewagę komparatywną. Rozważania te, często z natury ustalone, dotyczą dostępności i kosztów zasobów, gdy funkcjonują w jednym miejscu w porównaniu z innym. Przewaga lokalizacyjna może odnosić się do zasobów naturalnych lub wytworzonych, ale tak czy inaczej, są one na ogół nieruchome, co wymaga pełnego wykorzystania partnerstwa z inwestorem zagranicznym w tej lokalizacji.

Wreszcie korzyści z internalizacji sygnalizują, kiedy lepiej jest, aby organizacja produkowała określony produkt we własnym zakresie, niż w przypadku zawierania umów ze stroną trzecią. Czasami dla organizacji bardziej opłacalne może być działanie z innej lokalizacji rynkowej, podczas gdy kontynuuje pracę we własnym zakresie. Jeśli firma zdecyduje się na outsourcing  produkcji, może wymagać negocjacji partnerstwa z lokalnymi producentami. Jednak wybór ścieżki outsourcingu ma sens finansowy tylko wtedy, gdy firma zamawiająca może spełnić potrzeby organizacji i spełnić standardy jakości po niższych kosztach. Być może zagraniczna firma może również zaoferować większą znajomość lokalnego rynku lub nawet bardziej wykwalifikowanych pracowników, którzy potrafią stworzyć lepszy produkt.

Przykład z prawdziwego świata

Według Research Methodology, niezależnej firmy badawczo-analitycznej, paradygmat eklektyczny został zastosowany przez Shanghai Vision Technology Company, decydując się na eksport drukarek 3D i innych innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Podczas gdy ich wybór stanowczo uwzględniał wady wyższych taryf i kosztów transportu, ich strategia internacjonalizacji ostatecznie pozwoliła im rozwinąć się na nowych rynkach.