Gharar
Co to jest Gharar?
Gharar to arabskie słowo kojarzone z niepewnością, oszustwem i ryzykiem. Zostało to opisane jako „sprzedaż tego, czego jeszcze nie ma”, na przykład upraw jeszcze niezebranych lub ryb, które nie są jeszcze zasiane.
Kluczowe wnioski
- Słowo gharar oznacza niepewność, zagrożenie lub ryzyko.
- W finansach islamskich gharar jest zabroniony, ponieważ jest sprzeczny z pojęciem pewności i otwartości w kontaktach biznesowych.
- Gharar może powstać, gdy roszczenie dotyczące własności jest niejasne lub podejrzane.
- Przykłady gharara w nowoczesnych finansach obejmują kontrakty terminowe typu futures i opcje, które mają daty dostawy w przyszłości.
Gharar jest znaczącą koncepcją w finansach islamskich i służy do pomiaru zasadności ryzykownej inwestycji związanej z krótką sprzedażą, hazardem, sprzedażą towarów lub aktywów o niepewnej jakości lub jakiejkolwiek umowy, która nie została sporządzona w sposób jasny.
Zrozumieć Gharara
Słowo gharar stało się w pewnym sensie terminem ogólnym we współczesnym leksykonie. Transakcje sprzedaży lub transakcje finansowe uważane za gharar są oceniane w odniesieniu do poziomu nieporozumień, które mogą istnieć między stronami, oraz poziomu niepewności, czy towary lub płatność mogą zostać dostarczone. Gharar jest generalnie zabroniony w islamie, ponieważ istnieje zestaw surowych zasad w islamskim finansowaniu przeciwko transakcjom, które są wysoce niepewne lub mogą powodować niesprawiedliwość lub oszustwo wobec którejkolwiek ze stron.
Uzasadnienie i wskazówki dotyczące zakazu zawierania umów lub transakcji uważanych za gharar pochodzą z hadisów, szanowanej książki w islamie. Zawiera wypowiedzi Proroka Mahometa, który mówił przeciwko sprzedawaniu ptaków na niebie, ryb w wodzie lub nienarodzonego cielęcia w łonie matki, mówiąc: „Nie sprzedawaj tego, czego nie ma u ciebie”. Dlatego pytania o gharar pojawiają się, gdy roszczenie o prawo własności jest niejasne lub podejrzane.
Jasność zamierzonego znaczenia słowa gharar pojawia się również w Koranie, gdzie stwierdza się: „I nie pożerajcie między sobą swojej własności na marności”, co jest interpretowane jako zakaz drapieżnych praktyk biznesowych, ponieważ takie praktyki nie przynoszą korzyści całemu społeczeństwo.
Przykłady Gharara
W finansach gharar jest obserwowany w ramach transakcji pochodnych, takich jak forward, futures i opcje, a także krótkiej sprzedaży i innych form spekulacji. W finansach islamskich większość kontraktów pochodnych jest zabroniona i uznawana za nieważną ze względu na niepewność związaną z przyszłą dostawą aktywów bazowych.
Naukowcy rozróżniają pomniejsze i znaczące gharary i chociaż większość produktów pochodnych jest zabroniona ze względu na nadmierną niepewność, inne praktyki uważane za gharar, takie jak ubezpieczenia handlowe, są istotnymi elementami życia gospodarczego. Sprzedający może również sprzedawać krótkie przedmioty zamienne, takie jak pszenica i inne towary, które mają zostać dostarczone kupującemu w późniejszym terminie.
Tymczasem sprzedaż bez fizycznego posiadania niekoniecznie jest potępiona, ale obietnica dostawy przez którąkolwiek ze stron bez wiarygodności jest naruszeniem. Ponadto transakcje i kontrakty są uważane za gharar, gdy łączy się nadmierne ryzyko lub niepewność, gdy jedna strona korzysta z majątku drugiej strony lub że jedna strona czerpie korzyści tylko z straty drugiej strony. Z tego powodu islamskie finanse również surowo zabraniają udzielania pożyczek z odsetkami, co uważa za lichwę.