Strefa wolnego handlu
Co to jest strefa wolnego handlu?
Strefa wolnego handlu to region, w którym grupa krajów podpisała umowę o wolnym handlu i utrzymuje niewielkie lub żadne bariery w handlu w postaci ceł lub kontyngentów między sobą. Strefy wolnego handlu ułatwiają handel międzynarodowy i związane z nim korzyści z handlu, a także międzynarodowy podział pracy i specjalizację. Jednak strefy wolnego handlu były krytykowane zarówno za koszty, które wiążą się z rosnącą integracją gospodarczą, jak i za sztuczne ograniczanie wolnego handlu.
Kluczowe wnioski
- Strefa wolnego handlu to grupa krajów, które wspólnie uzgodniły ograniczenie lub wyeliminowanie barier handlowych między nimi.
- Strefy wolnego handlu mają tendencję do promowania wolnego handlu i międzynarodowego podziału pracy, chociaż postanowienia umowy i wynikający z niej zakres wolnego handlu są uzależnione od polityki i stosunków międzynarodowych.
- Obszary wolnego handlu oferują korzyści i koszty, a także odpowiednie doładowania i przeciwników.
Zrozumieć strefy wolnego handlu
Strefa wolnego handlu to grupa krajów, które mają niewiele lub nie mają żadnych barier w handlu w postaci ceł lub kontyngentów między sobą. Strefy wolnego handlu mają tendencję do zwiększania wielkości handlu międzynarodowego między krajami członkowskimi i pozwalają im na zwiększenie ich specjalizacji w zakresie ich przewag komparatywnych.
Aby stworzyć strefę wolnego handlu, uczestniczące kraje muszą opracować zasady funkcjonowania nowej strefy wolnego handlu. Jakie procedury celne będą musiały przestrzegać każdy kraj? Jakie taryfy, jeśli w ogóle, będą dozwolone i jakie będą ich koszty? W jaki sposób kraje uczestniczące będą rozstrzygać spory handlowe? W jaki sposób będą transportowane towary do handlu? W jaki sposób będą chronione i zarządzane prawa własności intelektualnej? Odpowiedzi na te pytania w konkretnej umowie o wolnym handlu zwykle opierają się na wpływach politycznych i stosunkach sił między krajami. Kształtuje to zakres i stopień, w jakim „wolny” handel będzie w rzeczywistości. Celem jest stworzenie polityki handlowej, na którą wszystkie kraje strefy wolnego handlu mogą się w sposób praktyczny uzgodnić.
Wolny handel wiąże się z kosztami i korzyściami. Strefy wolnego handlu mogą przynosić korzyści konsumentom, którzy mogą mieć większy dostęp do tańszych i / lub lepszej jakości towarów zagranicznych i którzy widzą spadek cen, gdy rządy obniżają lub eliminują cła. Producenci mogą zmagać się ze zwiększoną konkurencją, ale mogą też zdobyć znacznie rozszerzony rynek potencjalnych klientów lub dostawców. Pracownicy w niektórych krajach i branżach stracą pracę i staną w obliczu związanych z tym trudności, ponieważ produkcja przenosi się na obszary, w których przewaga komparatywna lub wpływ na rynek wewnętrzny sprawiają, że te branże są ogólnie bardziej wydajne. Niektóre inwestycje w stały kapitał fizyczny i kapitał ludzki ostatecznie stracą na wartości lub zostaną całkowicie utopione. Strefy wolnego handlu mogą również sprzyjać rozwojowi gospodarczemu w całych krajach, przynosząc korzyści części ludności, której poziom życia wzrośnie. Zwolennicy stref wolnego handlu podkreślają korzyści, a ci, którzy się im sprzeciwiają, skupiają się na kosztach.
Strefy wolnego handlu są faworyzowane przez niektórych zwolenników ekonomii wolnorynkowej. Inni natomiast argumentują, że prawdziwy wolny handel nie wymaga żadnych skomplikowanych traktatów między rządami lub podmiotami politycznymi, a korzyści z handlu można łatwo uzyskać, po prostu eliminując ograniczenia handlowe, nawet jednostronne. Czasami argumentują, że wyniki umów o wolnym handlu odzwierciedlają wpływ szczególnej presji na interesy i pogoń za rentą w takim samym stopniu, jak wyniki wolnego handlu. Niektórzy zwolennicy wolnego rynku zwracają uwagę, że strefy wolnego handlu mogą w rzeczywistości zniekształcać wzorce międzynarodowej specjalizacji i podziału pracy poprzez uprzedzanie, a nawet wyraźne ograniczanie handlu w kierunku bloków handlowych, w przeciwieństwie do pozwalania siłom naturalnego rynku na określanie wzorców produkcji i handlu między krajami.
Strefy wolnego handlu i Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone uczestniczą w 14 strefach wolnego handlu z 20 krajami od 2020 r. Jeden z najbardziej znanych i największych obszarów wolnego handlu powstał w wyniku podpisania północnoamerykańskiej umowy o wolnym handlu (NAFTA) 1 stycznia, 1994. Umowa między Kanadą, Stanami Zjednoczonymi i Meksykiem zachęca do handlu między tymi krajami Ameryki Północnej.
Umowa zawarta między Kanadą, Stanami Zjednoczonymi i Meksykiem zachęca do handlu między tymi krajami Ameryki Północnej. W 2018 roku Stany Zjednoczone, Kanada i Meksyk podpisały umowę Stany Zjednoczone-Meksyk-Kanada (USMCA), która zastąpi NAFTA. USMCA weszła w życie 1 lipca 2020 r., Zastępując NAFTA. Oprócz USMCA istnieje strefa wolnego handlu Dominikana-Ameryka Środkowa (DR-CAFTA), która obejmuje Dominikanę, Kostarykę, Salwador, Nikaraguę, Honduras i Gwatemalę.
Stany Zjednoczone mają również umowy o wolnym handlu z Australią, Bahrajnem, Chile, Kolumbią, Panamą, Peru, Singapurem, Izraelem, Jordanią, Koreą, Omanem i Marokiem. Stany Zjednoczone niedawno wycofały się z partnerstwa trans-pacyficznego (TPP), choć umowa będzie kontynuowana bez udziału Stanów Zjednoczonych. Stany Zjednoczone pracują również nad europejską umową handlową, zwaną Transatlantyckim Partnerstwem Handlowo-Inwestycyjnym (T-TIP), mającą na celu stworzenie „szerokiego regionalnego paktu o wysokich standardach”, według Urzędu USA. Przedstawiciel handlowy.