Dostawa do przodu

Co to jest dostawa do przodu?

Terminowa dostawa to ostatni etap kontraktu terminowego, w którym jedna strona dostarcza aktywa bazowe, a druga płaci za aktywa i przejmuje je w posiadanie. Dostawa, cena i wszystkie inne warunki muszą zostać zapisane w pierwotnym kontrakcie terminowym w momencie jego zawarcia.

Zrozumieć dostawę do przodu

Kontrakt terminowy to umowa między dwiema stronami dotycząca kupna lub sprzedaży składnika aktywów po określonej cenie w przyszłości. Kontrakty terminowe służą do zabezpieczenia lub spekulacji. Kontrakt terminowy można dostosować do dowolnego składnika aktywów, na dowolną kwotę i na dowolny termin dostawy. Strony mogą rozliczyć się w gotówce, wypłacając zysk / stratę netto na kontrakcie lub dostarczyć instrument bazowy.

Kiedy kontrakt ustala dostawę instrumentu bazowego, ten ostatni etap nazywany jest dostawą terminową.

Rynek kontraktów terminowych jest duży, ponieważ wiele korporacji korzysta z kontraktów forward w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem stopy procentowej i wahaniami kursów walut. Rzeczywistą wielkość rynku można oszacować tylko dlatego, że forwardy nie handlują na giełdach i są to zazwyczaj transakcje prywatne.

Głównym problemem na rynku kontraktów terminowych jest ryzyko kontrahenta. Jedna strona może nie zrealizować swojej połowy transakcji, co może prowadzić do strat dla drugiej strony.

Kontrakty terminowe a kontrakty terminowe

Ponieważ kontrakty futures są ustandaryzowane i są przedmiotem obrotu na giełdach, ryzyko kontrahenta jest ograniczane przez mechanizm rozliczeniowy giełdy. Ponadto istnieje gotowy rynek, na którym kupujący lub sprzedający zdecydują się zamknąć swoją pozycję przed wygaśnięciem. Tak nie jest w przypadku forwardów.

Ściślejsza regulacja kontraktów futures zapewnia uczciwy rynek, a codzienna wycena rynkowa chroni handlowców przed poniesieniem ogromnych, niezrealizowanych strat. Zapobiegają temu wymagania dotyczące depozytu zabezpieczającego. Ponownie, napastnicy tego nie mają.

Kontrakty terminowe są sprzedawane bez recepty z mniejszą liczbą zabezpieczeń.

Inną ważną różnicą jest koszt początkowy. Nabywca kontraktu terminowego musi przez cały czas utrzymywać na koncie część kosztu kontraktu, zwaną depozytem zabezpieczającym. Nabywca kontraktu terminowego nie musi koniecznie płacić ani wpłacać kapitału z góry, ale nadal jest uzależniony od ceny, jaką zapłaci (lub kwoty aktywów, którą będzie musiał dostarczyć) później.

Ze względu na zwiększone ryzyko kontrahenta sprzedawca kontraktu terminowego może utknąć z dużą kwotą aktywów bazowych, gdyby kupujący nie wywiązał się ze swoich zobowiązań. Z tego powodu forwardy zazwyczaj zawierają transakcje między instytucjami o solidnym kredycie i które mogą pozwolić sobie na wywiązanie się ze swoich zobowiązań. Instytucjom lub osobom, które mają słabe kredyty lub znajdują się w złej sytuacji finansowej, trudno będzie znaleźć instytucje, które mogłyby z nimi współpracować.

Przykład dostawy przesyłanej dalej

Dostawa terminowa ma miejsce, gdy składnik aktywów zostaje dostarczony stronie otrzymującej w zamian za zapłatę.

Załóżmy prostą sytuację, w której firma A musi kupić 15 236 uncji poślizgiem i kosztami transakcyjnymi. Dlatego firma A wybiera kontrakt forward zamiast rynku kontraktów terminowych.

Obecna cena złota wynosi 1500 USD. Firma B zgadza się sprzedać firmie A 15 236 uncji złota w ciągu jednego roku, ale za cenę 1575 USD za uncję. Obie strony uzgadniają cenę i termin dostawy. Kurs terminowy, który jest wyższy niż kurs bieżący, uwzględnia koszty magazynowania, podczas gdy złoto jest w posiadaniu Spółki B, oraz czynniki ryzyka.

W ciągu jednego roku cena złota może być wyższa lub niższa niż 1575 USD, ale obie strony są zablokowane na poziomie 1575 USD.

Dostawy terminowe są realizowane przez firmę B dostarczającą firmie A 15,236 uncji złota. W zamian firma A zapewnia firmie B 23 996 700 USD (15 236 x 1575 USD).

Jeśli obecny kurs jest wyższy niż 1575 USD, firma A będzie zadowolona, ​​że ​​zablokowała kurs, którą osiągnął, podczas gdy firma B nie będzie taka zadowolona.

Jeśli obecny kurs jest niższy niż 1575 USD, wówczas firma A mogłaby lepiej nie zawierać kontraktu, ale firma B byłaby zadowolona z zawarcia umowy.

To powiedziawszy, zazwyczaj tego typu transakcje nie mają na celu spekulacji, ale raczej blokują kurs aktywów, który jest wymagany w przyszłości.