Ustawa o podatku od rachunków zagranicznych (FATCA)

Co to jest ustawa o zgodności z przepisami podatkowymi dotyczącymi rachunków zagranicznych (FATCA)?

Ustawa o przestrzeganiu przepisów podatkowych dotyczących rachunków zagranicznych (FATCA) to prawo podatkowe, które zobowiązuje obywateli USA w kraju i za granicą do składania rocznych sprawozdań dotyczących wszelkich posiadanych rachunków zagranicznych. FATCA została zatwierdzona w 2010 r. Jako część ustawy o zachętach do zatrudniania w celu przywrócenia zatrudnienia (HIRE) w celu promowania przejrzystości w globalnym sektorze usług finansowych.

Zrozumienie ustawy o podatku od rachunków zagranicznych (FATCA)

Ustawa o zachętach do zatrudniania w celu przywrócenia zatrudnienia (HIRE) została podpisana przez prezydenta Baracka Obamę w 2010 r., Aby zachęcić przedsiębiorstwa do zatrudniania bezrobotnych pracowników w celu zmniejszenia wysokiej stopy bezrobocia spowodowanej kryzysem finansowym w 2008 r. Jedną z zachęt oferowanych pracodawcom na mocy ustawy o wynajmie mieszkania jest zwiększenie ulgi podatkowej dla przedsiębiorstw za każdego nowego pracownika zatrudnionego i zatrzymanego przez co najmniej 52 tygodnie. Inne zachęty obejmują zwolnienia z podatku od wynagrodzeń oraz zwiększenie limitu odliczania kosztów firmy na nowy sprzęt zakupiony w 2010 roku.

Aby sfinansować koszty tych zachęt, Kongres włączył przepisy generujące dochody do ustawy o wynajmie za pośrednictwem FATCA. Przepisy FATCA nakładają na wszystkich podatników w USA obowiązek corocznego zgłaszania wszystkich aktywów przechowywanych poza granicami kraju. Opodatkując te aktywa posiadane za granicą, Stany Zjednoczone zwiększają strumień dochodów, który jest przeznaczony na rachunek motywacyjny stymulujący tworzenie miejsc pracy. Kary są nakładane na rezydentów USA, którzy nie zgłaszają posiadania zagranicznych rachunków i aktywów o wartości przekraczającej 50 000 USD w danym roku.

Zagraniczne instytucje finansowe spoza USA (FFI) i zagraniczne podmioty niefinansowe (NFFE) są również zobowiązane do przestrzegania tego prawa poprzez ujawnianie tożsamości obywateli USA i wartości ich aktywów przechowywanych w ich bankach do Internal Revenue Service (IRS). ) lub umowa międzyrządowa FATCA (IGA). FFI, które nie spełniają wymogów IRS, nie tylko zostaną wykluczone z rynku amerykańskiego, ale również potrącone i potrącone będą z nich 30% kwoty jakiejkolwiek płatności podlegającej opodatkowaniu jako kara podatkowa. Płatności podlegające opodatkowaniu w tym przypadku odnoszą się do dochodu generowanego z amerykańskich aktywów finansowych znajdujących się w posiadaniu tych banków i obejmują odsetki, dywidendy, wynagrodzenia, płace i pensje, odszkodowania, okresowe zyski itp. FFI i NFFE, które zgadzają się z prawem, muszą co roku zgłaszać nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej ( NIP ) każdego posiadacza rachunku, który spełnia kryteria obywatela USA; numer konta; saldo konta; oraz wszelkie wpłaty i wypłaty na koncie w ciągu roku.

Chociaż cena za nieprzestrzeganie FATCA jest wysoka, koszty przestrzegania przepisów są również wysokie. TD Bank, Barclays i Credit Suisse podobno wydały miliony dolarów na walkę z tym prawem, biorąc pod uwagę, że ponieśli koszty przestrzegania przepisów w wysokości około 100 milionów dolarów. Duże banki, takie jak HSBC, Commerzbank i Deutsche, po wejściu w życie prawa albo ograniczyły usługi oferowane Amerykanom, albo całkowicie zaprzestały obsługi inwestorów amerykańskich w celu złagodzenia wysokich kosztów przestrzegania przepisów.

FATCA stara się wyeliminować uchylanie się od opodatkowania przez amerykańskie osoby fizyczne i przedsiębiorstwa, które inwestują, prowadzą działalność i uzyskują dochód podlegający opodatkowaniu za granicą. Chociaż kontrolowanie konta zagranicznego nie jest nielegalne, nieujawnienie konta jest uważane za nielegalne, ponieważ Stany Zjednoczone opodatkowują wszystkie dochody i aktywa swoich obywateli w skali globalnej.