Wiązanie kwiatów

Co to jest więź kwiatowa?

Obligacje kwiatowe, które były emitowane przez Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych do kwietnia 1971 r., Zapadały według wartości nominalnej, aby zapłacić federalne podatki od nieruchomości posiadacza obligacji po ich śmierci. Wszystkie obligacje kwiatowe osiągnęły dojrzałość do 1998 r.

Zrozumienie więzi kwiatowej

Obligacje kwiatowe, znane również jako obligacje z oczekiwaniem na podatek od nieruchomości, były rodzajem obligacji rządu Stanów Zjednoczonych. Swoją nazwę otrzymali, ponieważ uważano, że w chwili śmierci właściciela niewolnika nagle „zakwitną” i osiągną dojrzałość.

Obligacje te stanowiły dla posiadacza obligacji metodę zorganizowania płatności federalnego podatku od nieruchomości, który byłby należny w przypadku jego śmierci, i usunięcia tego obowiązku z ich beneficjentów.

Obligacje kwiatowe były wyjątkowe wśród obligacji, ponieważ nie można ich było wykupić przed terminem wykupu, chyba że kwota główna miała zostać wykorzystana do zapłacenia podatku od nieruchomości posiadacza obligacji po ich śmierci. Ponadto obligacje kwiatowe nie musiały być trzymane przez określony czas, aby osiągnąć dojrzałość, i faktycznie mogły zostać zakupione w dniu śmierci obligatariusza i nadal stanowić część majątku.

W przypadku śmierci obligatariusza, obligacja będzie podlegała natychmiastowemu wykupowi za równowartość lub wartość nominalną, wraz ze wszystkimi narosłymi odsetkami. Niewykorzystane obligacje kwiatowe można było sprzedać na wolnym rynku, ale po cenach rynkowych, a niekoniecznie według wartości nominalnej, gdyby cena rynkowa była niższa z tych dwóch.

Na przykład, ktoś mógł z czasem nabyć pięć obligacji kwiatowych, ponieważ zgromadził bogactwo i spodziewał się pozostawienia go swoim spadkobiercom. Gdyby jednak pod koniec życia zachorowali i większość swojego majątku przeznaczali na opiekę domową, podatki od nieruchomości należne po ich śmierci znacznie wzrosłyby.

W tym przypadku być może dwie z ich obligacji kwiatowych pokryłyby wszystkie podatki od nieruchomości, pozostawiając trzy niewykupione. Te pozostałe obligacje mogłyby zostać sprzedane po cenie godziwej na otwartym rynku. Następnie osiągną dojrzałość po śmierci nowego posiadacza i będą w stanie spłacić podatki od nieruchomości tej osoby.

Koniec więzi kwiatowych

Jako obligacje kwiaty miały być pomoc w zapewnieniu beneficjenci otrzymali możliwie najwięcej pieniędzy i pod opieką raz jednostka z rodziny zmarł, obligacje kwiatowe zostały uznane częścią planowania nieruchomości strategii.

Wykorzystując obligacje kwiatowe, jednostka mogłaby spłacić podatki od nieruchomości, pozwalając rodzinie odziedziczyć większe bogactwo. Wielu krytyków argumentowało jednak, że obligacje kwiatowe w niewielkim stopniu przyczyniły się do zmniejszenia podatków i nie były najbardziej użytecznym narzędziem w planowaniu nieruchomości.

Ostatecznie pojawiły się różne metody obsługi podatków od nieruchomości, wykorzystujące nowe przepisy i regulacje podatkowe. Były one postrzegane jako bardziej skuteczne niż obligacje kwiatowe, więc obligacje kwiatowe wypadły z łask i przestały być emitowane w 1971 roku.

Obligacje kwiatowe po 1971 roku

W 1976 roku zmieniły się przepisy podatkowe dotyczące obligacji kwiatowych. Nowe przepisy wymagały zapłaty podatku od zysków kapitałowych od różnicy między podstawą kosztu obligacji a par. Chociaż obligacje nie były już dostępne bezpośrednio od rządu USA, nadal były dostępne na wtórnym rynku obligacji. Podatek od zysków kapitałowych znacznie jednak obniżył popularność tych obligacji.

Jednak w 1980 roku prawo ponownie się zmieniło. Ustawa o podatku od zysków nieoczekiwanych od ropy naftowej zniosła podatek od zysków kapitałowych od obligacji kwiatowych. To ożywiło zainteresowanie obligacjami kwiatowymi, ponieważ były one łatwym i dostępnym sposobem na uniknięcie federalnych podatków od nieruchomości.2