Strategia grubasa
Jaka jest strategia grubasa?
Strategia grubasa to defensywny ruch wykonany przez firmę w celu udaremnienia próby przejęcia. Jeśli kadra kierownicza przejmowanej firmy otrzyma niechcianą ofertę dla firmy, którą akcjonariusze mogą być skłonni zaakceptować, szybko zaciągają nowe długi i kupują niepożądane aktywa, próbując uczynić ją nieatrakcyjnym zakupem.
Innymi słowy, dyrektorzy zamieniają własną firmę w rozdęty bałagan, przeładowany nieodpowiednimi lub wątpliwymi aktywami, zbyt dużym długiem i zbyt małą ilością gotówki.
Kluczowe wnioski
- Strategia grubasa polega na gromadzeniu długów i nabywaniu wątpliwych aktywów, aby zapobiec przejęciu firmy.
- Strategia jest realizowana przez kierownictwo firmy, które nie chce oddać kontroli.
- Akcjonariusze zwykle nie akceptują strategii grubasa, ponieważ polega ona na sabotowaniu wyników firmy.
Zrozumienie strategii grubasa
Przejęcia korporacyjne są częstym zjawiskiem w świecie biznesu, ponieważ firmy rozwijają się, pożerając rywali lub uzupełniające się biznesy. Zarząd spółki docelowej może być otwarty na pomysł sprzedaży, zwłaszcza jeśli oferowana cena jest przyzwoita. Albo dyrektorzy mogą oprzeć się scedowaniu kontroli i zdecydować się walczyć z przejęciem.
Z biegiem lat wymyślono szereg środków zapobiegających przejęciom, aby pomóc firmom udaremnić postępy. Strategia grubasa jest jednym z najbardziej agresywnych ruchów.
Jak się utuczyć
Jak sama nazwa wskazuje, firma docelowa tucz się, aby stać się jak najmniej atrakcyjna dla potencjalnego nabywcy. Osiąga się to głównie poprzez obciążenie firmy nowymi zasobami, szczególnie tymi, których spółka przejmująca nie lubi.
W skrajnym przypadku firma docelowa może całkowicie zmienić swój profil, stając się inną firmą. W każdym razie staje się firmą z dużym zadłużeniem na swoim bilansie. Nabywca może skierować swoją uwagę na bardziej atrakcyjne spółki docelowe.
Wady strategii Fat Man
Skuteczność strategii grubasa pozostaje w najlepszym przypadku mieszana. Podobnie jak obrona kamikadze, taktyka polegająca na sprzedaży, a nie na nabywaniu aktywów, może wyrządzić firmie nieodwracalne szkody. Akcjonariusze z pewnością nie będą zadowoleni z tej zmiany.
Strategie grubasa są wysoce autodestrukcyjne i niezwykle trudne do zrealizowania, zwłaszcza jeśli obserwują je inwestorzy instytucjonalni.
Szanse na zrealizowanie strategii grubasa są stosunkowo niewielkie. Firma musiałaby wiedzieć o grożącym przejęciu z dużym wyprzedzeniem, aby to osiągnąć. Nawet celowo kiepskie wydatki korporacyjne wymagają czasu.
Kiedy akcjonariusze się sprzeciwiają
Inną godną uwagi przeszkodą jest opór akcjonariuszy. Niewielu akcjonariuszy poparłoby plan, który niszczy krótkoterminową przyszłość firmy, w którą inwestują. Inwestorzy instytucjonalni mogą udaremnić taki plan.
Inwestorzy instytucjonalni, tacy jak fundusze inwestycyjne i fundusze emerytalne, kupują ogromne pakiety akcji i często wywierają znaczny wpływ na zarząd firmy. Prawdopodobnie będą podatni na przyzwoitą cenę przejęcia lub przynajmniej będą preferować ją od alternatywy, która sabotuje wyniki finansowe firmy w dającej się przewidzieć przyszłości.