4 maja 2021 18:52

Ekspozycja w momencie niewykonania zobowiązania (EAD)

Co to jest ekspozycja w momencie niewypłacalności (EAD)?

Ekspozycja w momencie niewypłacalności (EAD) to całkowita wartość, na jaką bank jest narażony w przypadku niespłacenia pożyczki. Stosując metodę wewnętrznych ratingów (IRB), instytucje finansowe obliczają swoje ryzyko. Banki często używają wewnętrznych modeli zarządzania ryzykiem do oszacowania odpowiednich systemów EAD. Poza sektorem bankowym, EAD jest znane jako ekspozycja kredytowa.

Zrozumienie ekspozycji w momencie niewykonania zobowiązania

EAD to przewidywana kwota straty, na jaką bank może być narażony, gdy dłużnik nie spłaci kredytu. Banki często obliczają wartość EAD dla każdej pożyczki, a następnie wykorzystują te dane do określenia ogólnego ryzyka niewypłacalności. EAD to dynamiczna liczba, która zmienia się w miarę spłaty pożyczkobiorcy przez pożyczkobiorcę.

Istnieją dwie metody określania ekspozycji w momencie niewypłacalności. Organy regulacyjne stosują pierwsze podejście, które nazywa się opartym na wewnętrznych ratingach fundacji (F-IRB). Druga metoda, zwana zaawansowanymi ratingami wewnętrznymi (A-IRB), jest bardziej elastyczna i jest stosowana przez instytucje bankowe. Banki muszą ujawniać swoją ekspozycję na ryzyko. Bank oprze tę liczbę na danych i analizach wewnętrznych, takich jak charakterystyka kredytobiorców i rodzaj produktu. EAD wraz ze stratą z tytułu niewykonania zobowiązania (LGD) i prawdopodobieństwem niewykonania zobowiązania (PD) są wykorzystywane do obliczania kapitału na ryzyko kredytowe instytucji finansowych.



Banki często obliczają wartość EAD dla każdej pożyczki, a następnie wykorzystują te dane do określenia ogólnego ryzyka niewypłacalności.

Uwagi specjalne

Prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania i straty z tytułu niewykonania zobowiązania

Analiza PD jest metodą stosowaną przez większe instytucje do obliczania ich oczekiwanych strat. PD jest przypisane do każdej miary ryzyka i przedstawia procentowo prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania. PD jest zwykle mierzone poprzez ocenę kredytów przeterminowanych. Oblicza się go, przeprowadzając analizę migracji kredytów o podobnym ratingu. Obliczenie dotyczy określonego przedziału czasowego i mierzy procent niespłaconych pożyczek. PD jest następnie przypisywane do poziomu ryzyka, a każdy poziom ryzyka ma jeden procent PD.

LGD, unikalne dla sektora lub segmentu bankowego, mierzy oczekiwaną stratę i jest przedstawiane jako wartość procentowa. LGD to kwota nieodzyskana przez pożyczkodawcę po sprzedaży instrumentu bazowego, jeżeli pożyczkobiorca nie spłaci pożyczki. Dokładna zmienna LGD może być trudna do ustalenia, czy straty portfela różnią się od oczekiwanych. Niedokładna wartość LGD może również wynikać z tego, że segment jest statystycznie mały. Branżowe wartości LGD są zazwyczaj dostępne od zewnętrznych pożyczkodawców.

Ponadto liczby PD i LGD są zwykle ważne przez cały cykl gospodarczy. Jednak pożyczkodawcy dokonają ponownej oceny wraz ze zmianami na rynku lub w strukturze portfela. Zmiany, które mogą spowodować ponowną wycenę, obejmują ożywienie gospodarcze, recesję i fuzje.

Bank może obliczyć oczekiwaną stratę, mnożąc zmienną EAD przez PD i LGD:

  • EAD x PD x LGD = oczekiwana strata

Dlaczego ekspozycja w momencie niewypłacalności jest ważna

W odpowiedzi na kryzys kredytowy w latach 2007-2008 sektor bankowy przyjął międzynarodowe regulacje zmniejszające ryzyko niewypłacalności. Celem Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego jest poprawa zdolności sektora bankowego do radzenia sobie ze stresem finansowym. Międzynarodowe porozumienie ma nadzieję, że poprzez poprawę zarządzania ryzykiem i przejrzystość banków uniknie efektu domina upadających instytucji finansowych.

Kluczowe wnioski

  • Ekspozycja w momencie niewypłacalności (EAD) to przewidywana kwota straty, na jaką bank może być narażony, gdy dłużnik nie spłaci kredytu.
  • Ekspozycja w momencie niewykonania zobowiązania, strata w przypadku niewykonania zobowiązania oraz prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania są wykorzystywane do obliczania kapitału na ryzyko kredytowe instytucji finansowych.