Teoria oczekiwań
Co to jest teoria oczekiwań?
Teoria oczekiwań próbuje przewidzieć, jakie krótkoterminowe stopy procentowe będą w przyszłości na podstawie bieżących długoterminowych stóp procentowych. Teoria sugeruje, że inwestor zarabia takie same odsetki, inwestując w dwie kolejne jednoroczne obligacje w porównaniu z inwestowaniem w jedną dwuletnią obligację dzisiaj. Teoria ta jest również znana jako „teoria bezstronnych oczekiwań”.
- Teoria oczekiwań przewiduje przyszłe krótkoterminowe stopy procentowe na podstawie bieżących długoterminowych stóp procentowych
- Teoria sugeruje, że inwestor zarabia taką samą kwotę odsetek, inwestując w dwie kolejne jednoroczne inwestycje w obligacje w porównaniu z inwestowaniem w jedną dwuletnią obligację dzisiaj
- Teoretycznie długoterminowe stopy procentowe mogą służyć do wskazania, gdzie w przyszłości będą handlowane stopy krótkoterminowych obligacji
Zrozumienie teorii oczekiwań
Teoria oczekiwań ma na celu pomóc inwestorom w podejmowaniu decyzji na podstawie prognoz przyszłych stóp procentowych. Teoria wykorzystuje długoterminowe stopy procentowe, zwykle z obligacji rządowych, do prognozowania stóp dla obligacji krótkoterminowych. Teoretycznie długoterminowe stopy procentowe mogą służyć do wskazania, gdzie w przyszłości będą handlowane stopy krótkoterminowych obligacji.
Obliczanie teorii oczekiwań
Powiedzmy, że obecny rynek obligacji zapewnia inwestorom dwuletnią obligację oprocentowaną w wysokości 20%, podczas gdy roczna obligacja oprocentowana jest w wysokości 18%. Teorię oczekiwań można wykorzystać do prognozowania stopy procentowej przyszłej rocznej obligacji.
- Pierwszym krokiem obliczeń jest dodanie jednego do oprocentowania dwuletniej obligacji. Wynik to 1,2.
- Następnym krokiem jest podniesienie wyniku do kwadratu lub (1,2 * 1,2 = 1,44).
- Podzielić wynik przez bieżącą roczną stopę procentową i dodać jedną lub ((1,44 / 1,18) +1 = 1,22).
- Aby obliczyć prognozowaną stopę procentową obligacji rocznych na następny rok, odejmij jedną od wyniku lub (1,22 -1 = 0,22 lub 22%).
W tym przykładzie inwestor zarabia równowartość obecnego oprocentowania dwuletniej obligacji. Jeśli inwestor zdecyduje się zainwestować w roczną obligację na poziomie 18%, rentowność obligacji z przyszłorocznej obligacji musiałaby wzrosnąć do 22%, aby ta inwestycja była korzystna.
Teoria oczekiwań ma na celu pomóc inwestorom w podejmowaniu decyzji poprzez wykorzystanie długoterminowych stóp procentowych, zazwyczaj z obligacji rządowych, do prognozowania stóp dla obligacji krótkoterminowych.
Wady teorii oczekiwań
Inwestorzy powinni mieć świadomość, że teoria oczekiwań nie zawsze jest wiarygodnym narzędziem. Częstym problemem związanym z wykorzystaniem teorii oczekiwań jest to, że czasami zawyża ona przyszłe krótkoterminowe stopy procentowe, co ułatwia inwestorom niedokładne przewidywanie krzywej dochodowości obligacji.
Kolejnym ograniczeniem teorii jest to, że wiele czynników wpływa na rentowność obligacji krótko- i długoterminowych. Rezerwa Federalna dostosowuje stopy procentowe w górę lub w dół, co wpływa na rentowność obligacji, w tym obligacji krótkoterminowych. Jednak na długoterminowe rentowności może to mieć mniejszy wpływ, ponieważ wiele innych czynników wpływa na długoterminowe stopy zwrotu, w tym inflacja i oczekiwania dotyczące wzrostu gospodarczego.
W rezultacie teoria oczekiwań nie bierze pod uwagę sił zewnętrznych i fundamentalnych czynników makroekonomicznych, które wpływają na stopy procentowe, a ostatecznie na rentowności obligacji.
Teoria oczekiwań a teoria preferowanych siedlisk
Preferowana teoria siedlisk to kolejny krok w teorii oczekiwań. Teoria głosi, że inwestorzy preferują obligacje krótkoterminowe w stosunku do obligacji długoterminowych, chyba że te ostatnie płacą premię za ryzyko. Innymi słowy, jeśli inwestorzy zamierzają zatrzymać długoterminową obligację, chcą otrzymać rekompensatę wyższą rentownością, aby uzasadnić ryzyko zatrzymania inwestycji do terminu zapadalności.
Preferowana teoria siedlisk może pomóc częściowo wyjaśnić, dlaczego obligacje długoterminowe zazwyczaj dają wyższą stopę procentową niż dwie obligacje krótkoterminowe, które po dodaniu dają taki sam termin zapadalności.
Porównując preferowaną teorię siedlisk z teorią oczekiwań, różnica polega na tym, że ta pierwsza zakłada, że inwestorzy są zainteresowani zarówno dojrzałością, jak i stopą zwrotu. Z kolei teoria oczekiwań zakłada, że inwestorzy interesują się tylko zyskiem.