Wynagrodzenie

Co to jest wynagrodzenie?

Wynagrodzenie to wynagrodzenie za zatrudnienie, usługi lub pełnienie funkcji, oparte na czasie i długości pracy, i jest zwykle stosowane w kontekście prawnym.

Zrozumieć wynagrodzenie

Słowo „emolument” pochodzi od łacińskiego terminu „emolumentum , ” który miał podwójne znaczenie. Z jednej strony oznaczało to wysiłek lub pracę. Drugim znaczeniem była korzyść, zysk lub zysk. Mogło pierwotnie oznaczać kwotę zapłaconą młynarzowi za mielenie pszenicy klienta.

Wynagrodzenie może się różnić w zależności od rodzaju i stażu wykonywanej służby. Słowo to jest archaiczne i rzadko używane dzisiaj, z wyjątkiem kontekstów prawnych, szczególnie gdy odnosi się do klauzuli wynagrodzeń w Konstytucji Stanów Zjednoczonych, która została ustanowiona w celu ochrony narodu przed korupcją, wpływami zagranicznymi i wszelkimi innymi wpływami nie w najlepszych interes kraju.

Klauzula dotycząca wynagrodzenia w Konstytucji Stanów Zjednoczonych

Wynagrodzenie jest powszechnie stosowane w prawie konstytucyjnym, gdzie odnosi się do artykułu I, sekcji 9 Konstytucji Stanów Zjednoczonych:

„Stany Zjednoczone nie nadadzą żadnego tytułu szlacheckiego: i żadna osoba sprawująca na ich podstawie urząd przynoszący zyski lub powiernictwo nie może, bez zgody Kongresu, przyjmować jakiegokolwiek prezentu, uposażenia, urzędu lub tytułu. cokolwiek, od jakiegokolwiek króla, księcia lub obcego państwa. ”

Istnieje również „Klauzula dotycząca wynagrodzenia krajowego” (Artykuł II, Rozdział 1), która stanowi:

„Prezydent w określonym czasie otrzyma za swoje zasługi wynagrodzenie, które nie zostanie zwiększone ani zmniejszone w okresie, na który został wybrany, i nie otrzyma w tym okresie żadnego innego wynagrodzenia od Stanów Zjednoczonych. lub którykolwiek z nich ”.

Istnieje również trzecia klauzula, która wspomina o uposażeniach, zwana „klauzulą ​​zakazu startów” (Artykuł 1, Sekcja 6).

„Żaden senator ani przedstawiciel nie może, w okresie, na jaki został wybrany, zostać powołany na żaden urząd cywilny podlegający władzy Stanów Zjednoczonych, który został utworzony, ani którego uposażenie nie zostanie zwiększone w tym czasie; oraz nie Osoba piastująca jakąkolwiek urząd w Stanach Zjednoczonych jest członkiem którejkolwiek z izb w okresie sprawowania urzędu. ”

Cel klauzuli dotyczącej wynagrodzenia

Ideą klauzuli wynagrodzeń jest uniemożliwienie niektórym osobom, przede wszystkim urzędnikom rządowym, osobistego czerpania korzyści z ich wyjątkowej i wzniosłej pozycji w społeczeństwie.

Klauzula dotycząca zagranicznych wynagrodzeń ma na celu zapobieganie zagranicznym wpływom w rządzie Stanów Zjednoczonych i wszelkiej innej korupcji. Wywodzi się z praktyki dawania prezentów, którą europejscy urzędnicy praktykowali podczas wizyt zagranicznych przywódców. W ten sposób zapobieganie otrzymywaniu prezentu lub jakiejkolwiek innej rekompensaty usuwa jakikolwiek wpływ na potencjalnego odbiorcę prezentu.

Celem klauzuli o wynagrodzeniu krajowym jest zachowanie niezależności Prezydenta, a tym samym usunięcie wpływu na niego poprzez możliwość zmiany wynagrodzenia.

Klauzula zakazu startów pełni podobną funkcję, przede wszystkim w celu oddzielenia organów władzy i zapobieżenia wpływowi Prezydenta na ustawodawcę.

Historia klauzuli o wynagrodzeniach

St. George Tucker, profesor prawa z końca XVIII i początku XIX wieku, prześledził uzasadnienie klauzuli uposażenia do następstw angielskiej wojny domowej (1642–1651), kiedy „prawie wszyscy [Karol II] oficerowie państwowi byli albo faktycznymi emerytami dworu francuskiego, albo przypuszczalnie znajdowali się pod jego wpływem, bezpośrednio lub pośrednio, z tego powodu. ”

Alexander Hamilton wyraził zaniepokojenie, że taka sama sytuacja może mieć miejsce w nowo powstałych Stanach Zjednoczonych. Powiedział: „Jedną ze słabych stron republik, pośród ich licznych zalet, jest to, że pozwalają one zbyt łatwo dostać się do zagranicznej korupcji”.

Przed opracowaniem Konstytucji, Artykuły Konfederacji zawierały wersję Klauzuli dotyczącej wynagrodzeń (art. VI). Ale kiedy monarchowie Hiszpanii i Francji wnieśli hojne prezenty amerykańskim dyplomatom, Kongres zatwierdził te dary po fakcie, tymczasowo zrzekając się prawa.

Na przykład Ludwik XVI podarował Benjaminowi Franklinowi wysadzany diamentami portret siebie w 1785 r. Dwa lata później w klauzuli o wynagrodzeniach wyraźnie wspomniano o zdolności Kongresu do zatwierdzania prezentów, czego nie dotyczył Statut Konfederacji.

Podczas II wojny światowej Kongres przyjął ustawę zezwalającą wojskowym na przyjmowanie darowizn z zagranicy. Na przykład duński król Christian X uhonorował Dwighta D. Eisenhowera tytułem szlacheckim i wprowadził go do 600-letniego Zakonu Słonia.

Pozwy sądowe dotyczące klauzuli wynagrodzeń

Od 2016 r. Przeciwko byłemu prezydentowi umów licencyjnych z podmiotami gospodarczymi Trumpa.

25 stycznia 2021 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych zakończył toczące się procesy sądowe o to, czy Trump nielegalnie czerpał korzyści ze swojej prezydentury. Zdaniem Sądu Najwyższego sprawy nie mają już znaczenia teraz, gdy Trump nie pełni już urzędu. Z naszych badań wynika, że ​​Donald Trump wydaje się być jedynym dotychczasowym prezydentem, któremu postawiono zarzuty łamania klauzuli o wynagrodzeniach zagranicznych, co czyni ją dziedziną prawa rzadko badaną w historii.