Czy ekonomia to nauka?
Ekonomia jest ogólnie uważana za naukę społeczną, chociaż niektórzy krytycy w tej dziedzinie twierdzą, że ekonomia nie spełnia definicji nauki z wielu powodów, w tym z braku sprawdzalnych hipotez, braku konsensusu i nieodłącznych podtekstów politycznych. Pomimo tych argumentów ekonomia łączy połączenie elementów jakościowych i ilościowych, wspólnych dla wszystkich nauk społecznych.
Kluczowe wnioski
- Ekonomia jest ogólnie uważana za naukę społeczną, która obraca się wokół relacji między jednostkami a społeczeństwami.
- Krytycy argumentują, że ekonomia nie jest nauką z powodu braku sprawdzalnych hipotez i zdolności do osiągnięcia konsensusu.
- Pomimo tych argumentów ekonomia łączy połączenie elementów jakościowych i ilościowych, wspólnych dla wszystkich nauk społecznych.
Zrozumieć ekonomię
Ekonomia zajmuje się tym, jak gospodarka i jej uczestnicy funkcjonują i zachowują się. Ekonomia bada, w jaki sposób towary i usługi są wytwarzane, dystrybuowane w całej gospodarce oraz konsumowane przez osoby fizyczne i przedsiębiorstwa. Ekonomia zajmuje się również sposobem przydzielania zasobów przez rządy i przedsiębiorstwa, aby zaspokoić potrzeby i potrzeby konsumentów.
Jednym z kluczowych obszarów ekonomii jest badanie efektywności produkcji i wymiany towarów w wyniku zachęt i polityk, które mają na celu maksymalizację wydajności.
Ekonomię zazwyczaj dzieli się na dwie kategorie; jeden z nich to makroekonomia, który dotyczy gospodarki zagregowanej. Druga kategoria to mikroekonomia, która koncentruje się na konsumentach indywidualnych i firmach.
Makroekonomia
Makroekonomia koncentruje się na tym, jak działa cała gospodarka i system rynkowy. Makroekonomia bada wpływające warunki finansowe i gospodarcze oraz całą gospodarkę. Niektóre z miar, które są badane w ramach makroekonomii, obejmują inflację, która jest miarą rosnących cen w gospodarce, oraz Produkt Krajowy Brutto, który jest szacunkową wartością wszystkich dóbr finalnych wytworzonych w gospodarce.
Makroekonomia w szczególności bada stopę ekonomiczną narodu i jak ten wzrost wpływa na ludzi w gospodarce. Makroekonomia analizuje, w jaki sposób tempo wzrostu w danym kraju może wpływać na zatrudnienie lub bezrobocie, średni poziom życia, a także rentowność finansową przedsiębiorstw lub branż.
Makroekonomiści opracowują modele do analizy wzajemnego wpływu różnych sektorów gospodarki. Modele ekonomiczne są również wykorzystywane do prognozowania wzrostu i inflacji, a także do pomiaru wpływu polityki rządu na gospodarkę. Polityka pieniężna i fiskalna są badane i modelowane w celu określenia ich wpływu na życie osób żyjących w gospodarce.
Mikroekonomia
Mikroekonomia bada wpływ ludzkich zachowań i działań, a także jak ich decyzje wpływają na dystrybucję zasobów w całej gospodarce. Mikroekonomia koncentruje się na tym, jak ludzie dokonują pewnych wyborów, zwłaszcza gdy zmieniają się czynniki, takie jak rosnące ceny.
Modele mikroekonomiczne mogą obejmować analizę podaży i popytu w celu określenia, ile zasobów jest w gospodarce i jak ten popyt lub podaż wpływa na wzorce zakupów konsumenckich, a także na ceny tych towarów. Mikroekonomia skupia się również częściowo na tym, jak konsumenci mogą osiągnąć użyteczność, czyli maksymalną ilość szczęścia wynikającą ze spożycia towaru lub usługi.
Za nauki społeczne uważa się zarówno makroekonomię, jak i mikroekonomię. Nauki społeczne pomagają wyjaśnić, jak funkcjonuje społeczeństwo i są terminem ogólnym obejmującym kilka dziedzin nauki, w tym ekonomię.
Nauki społeczne
Nauki społeczne obejmują takie dziedziny, jak socjologia, antropologia i archeologia, ale różnią się od nauk przyrodniczych, takich jak fizyka i chemia. Nauki społeczne koncentrują się wokół relacji między jednostkami a społeczeństwami, a także rozwoju i funkcjonowania społeczeństw. W przeciwieństwie do większości nauk przyrodniczych, nauki społeczne w dużym stopniu opierają się na interpretacji i metodologiach badań jakościowych.
Jednak nauki społeczne wykorzystują również szereg narzędzi ilościowych stosowanych w naukach przyrodniczych do tworzenia wykresów i rozumienia trendów. Na przykład ekonomiści wykorzystują statystyki i teorie matematyczne do testowania hipotez i prognoz trendów, co jest procesem znanym jako ekonometria. Ponadto wiele nauk społecznych wykorzystuje ankiety i inne sztywne metodologie badawcze, aby określić trendy i zapewnić przejrzystość przyszłych praktyk.
Wśród nauk społecznych na uwagę zasługuje ekonomia ze względu na wczesne i powszechne przyjęcie matematyki formalnej w jej rozwoju teoretycznym oraz metod statystycznych i ilościowych zastosowań komputerowych w empirycznym podejściu do badań stosowanych. Zwiększone poleganie na modelach matematycznych w badaniach ekonomii zaczęło się od ekonomii neoklasycznej pod koniec XIX wieku i pozostaje kluczowe dla ekonomii teoretycznej i stosowanej.
Niepewność ekonomii
Jednym z głównych argumentów przeciwko klasyfikowaniu ekonomii jako nauki jest brak sprawdzalnych hipotez. U podstaw trudności w opracowaniu i przetestowaniu hipotezy ekonomicznej leżą niemal nieograniczone i często niewidoczne zmienne, które odgrywają rolę w każdym trendzie gospodarczym.
Jednym z wyzwań w dziedzinie ekonomii jest to, że ekonomiści nie mogą przeprowadzać kontrolowanych eksperymentów w laboratorium. Z drugiej strony chemia oferuje chemikom możliwość przetestowania hipotezy i oceny wyników. Zamiast tego ekonomiści najczęściej analizują dane historyczne w skali całego kraju lub według regionów geograficznych. To właśnie ta niezdolność do testowania hipotez w kontrolowanym środowisku i eliminowania zewnętrznych wpływów, które mogą wpływać na wyniki, uważa, że ekonomia nie powinna być uważana za naukę. Jednak ta sama krytyka dotyczy wszystkich nauk społecznych, a nawet gałęzie nauk przyrodniczych, takie jak fizyka, mają teorie, które nie zostały jeszcze udowodnione, ale społeczeństwo akceptuje gałąź fizyki jako naukę.
Ponadto częstotliwość niezmierzalnych zmiennych w ekonomii pozwala na współistnienie konkurencyjnych, a czasem sprzecznych teorii, bez udowodnienia, że druga jest niewykonalna.
Podczas gdy ekonomia w coraz większym stopniu wykorzystuje metody naukowe i matematyczne do śledzenia i przewidywania trendów, sprzeczne modele, teorie i wyniki często uniemożliwiają ekonomii osiągnięcie solidnego konsensusu, jaki można znaleźć w wielu naukach przyrodniczych. Jednak te rozbieżności i konflikty są nieodłączne dla każdej nauki społecznej – z których wszystkie wymagają elementu interpretacji rzadko spotykanego w naukach przyrodniczych. Dziedzina ekonomii zawiera elementy ilościowe i jakościowe wspólne dla wszystkich nauk społecznych, a dopóki nauki społeczne istnieją jako klasa nauk, ekonomia mieści się w tej klasie.