Prognozowanie gospodarcze
Co to jest prognoza gospodarcza?
Prognozowanie gospodarcze to proces polegający na próbie przewidzenia przyszłej kondycji gospodarki przy użyciu kombinacji ważnych i powszechnie stosowanych wskaźników.
Prognozowanie gospodarcze obejmuje tworzenie modeli statystycznych z danymi wejściowymi kilku kluczowych zmiennych lub wskaźników, zazwyczaj w celu określenia przyszłej stopy wzrostu produktu krajowego brutto (PKB). Podstawowe wskaźniki ekonomiczne obejmują inflację, stopy procentowe, produkcję przemysłową, zaufanie konsumentów, wydajność pracowników, sprzedaż detaliczną i stopy bezrobocia.
Kluczowe wnioski
- Prognozowanie gospodarcze to proces polegający na próbie przewidzenia przyszłej kondycji gospodarki przy użyciu kombinacji powszechnie stosowanych wskaźników.
- Urzędnicy rządowi i menedżerowie biznesowi wykorzystują prognozy gospodarcze do określania odpowiednio polityki fiskalnej i monetarnej oraz planowania przyszłych działań operacyjnych.
- Ponieważ polityka jest bardzo stronnicza, wielu racjonalnych ludzi traktuje prognozy gospodarcze opracowywane przez rządy ze sporą dawką sceptycyzmu.
- Wyzwania i subiektywne aspekty prognozowania gospodarczego dotyczące ludzkich zachowań prowadzą również do tego, że ekonomiści z sektora prywatnego regularnie otrzymują błędne prognozy.
Jak działa prognozowanie gospodarcze
Prognozy gospodarcze są ukierunkowane na przewidywanie kwartalnych lub rocznych wskaźników wzrostu PKB, najwyższego poziomu makro, na podstawie którego wiele przedsiębiorstw i rządów podejmuje decyzje dotyczące inwestycji, zatrudniania, wydatków i innych ważnych polityk, które mają wpływ na zagregowaną działalność gospodarczą .
działań operacyjnych. Firmy z sektora prywatnego mogą mieć wewnętrznych ekonomistów, którzy skupiają się na prognozach najbardziej istotnych dla ich konkretnych biznesów (np. Przedsiębiorstwa żeglugowe, które chcą wiedzieć, ile wzrostu PKB napędza handel ). Ewentualnie mogą polegać na Wall Street lub akademickim ekonomistów, tych związanych z think tankami lub konsultantami butikowymi.
Zrozumienie, co przyniesie przyszłość, jest również ważne dla urzędników państwowych, pomagając im określić, jaką politykę fiskalną i monetarną wprowadzić. Ekonomiści zatrudnieni przez władze federalne, stanowe lub lokalne odgrywają kluczową rolę, pomagając decydentom w ustalaniu parametrów wydatków i podatków.
Ponieważ polityka jest bardzo stronnicza, wielu racjonalnych ludzi traktuje prognozy gospodarcze opracowywane przez rządy ze sporą dawką sceptycyzmu. Doskonałym przykładem jest długoterminowa prognoza wzrostu PKB zawarta w deficyt fiskalny, który będzie obciążał przyszłe pokolenia Amerykanów – z drastycznymi konsekwencjami dla gospodarki – niż szacunki niezależnych ekonomistów.
Ograniczenia prognoz ekonomicznych
Prognozowanie gospodarcze jest często opisywane jako błędna nauka. Wielu podejrzewa, że ekonomiści pracujący dla Białego Domu są zmuszeni podążać za linią, tworząc nierealistyczne scenariusze, próbując uzasadnić prawodawstwo. Czy z natury błędne, egoistyczne prognozy gospodarcze rządu federalnego będą trafne? Jak w przypadku każdej prognozy, czas pokaże.
Wyzwania i subiektywne, ludzkie aspekty prognozowania gospodarczego nie ograniczają się do rządu. Ekonomiści z sektora prywatnego, naukowcy, a nawet Rada Rezerwy Federalnej (FSB) opublikowali prognozy gospodarcze, które były szalenie chybione. Zapytajcie Alana Greenspana, Bena Bernanke lub ekonomistę z Wall Street lub z kości słoniowej, który uzyskał wysokie wynagrodzenie, jakie prognozy PKB opracowali w 2006 roku na lata 2007-2009 – okres Wielkiej Recesji.
Prognostycy ekonomiczni od dawna zaniedbują przewidywanie kryzysów. Według Prakasha Loungani, zastępcy dyrektora i kierownika ds. Kadr i budżetu w Międzynarodowym Funduszu Walutowym (MFW), ekonomiści nie zdołali przewidzieć 148 ze 150 ostatnich recesji.
Loungani powiedział, że ta niezdolność do wykrycia nieuchronnych spadków jest odbiciem presji na prognostyków, aby grać bezpiecznie. Dodał, że wielu woli nie odchodzić od konsensusu, pamiętając, że śmiałe prognozy mogą zaszkodzić ich reputacji i potencjalnie doprowadzić do utraty pracy.
Uwagi specjalne
Inwestorzy nie powinni także pomijać subiektywnego charakteru prognoz gospodarczych. Na przewidywania w dużym stopniu wpływa rodzaj teorii ekonomicznej, w którą kupuje prognostyk. Prognozy mogą się znacznie różnić w przypadku, na przykład, jednego ekonomisty, który uważa, że działalność biznesową determinuje podaż pieniądza, a drugiego, który utrzymuje, że duże wydatki rządowe są szkodliwe dla gospodarki.
Ważny
Osobista teoria prognosta na temat funkcjonowania gospodarki dyktuje, na jakie rodzaje wskaźników będzie zwracać większą uwagę, co może prowadzić do subiektywnych lub tendencyjnych prognoz.
Wiele wniosków nie wypływa z obiektywnej analizy ekonomicznej. Zamiast tego są regularnie kształtowane przez osobiste przekonania o tym, jak działa gospodarka i jej uczestnicy. To nieuchronnie oznacza, że wpływ niektórych polityk będzie oceniany inaczej.
Historia prognoz gospodarczych
Prognozowanie gospodarcze istnieje od wieków. Jednak to wielki kryzys lat trzydziestych XX wieku dał początek poziomowi analizy, jaki obserwujemy dzisiaj.
Po tej katastrofie większy ciężar spoczywał na zrozumieniu, jak działa gospodarka i dokąd zmierza. Doprowadziło to do opracowania bogatszego zestawu statystyk i technik analitycznych.