5 sztuczek używanych przez firmy w sezonie zarobków

Istnieją różne „sztuczki” lub działania, które niektóre spółki publiczne wykorzystają lub wprawią w ruch, aby oszukać społeczność inwestycyjną w sezonie zysków – szczególnie, gdy firma przeoczyła szacunki lub w inny sposób rozczarowała inwestorów. Analitycy i menedżerowie zazwyczaj ustalają swoje wytyczne i szacunki na podstawie wyników podawanych przez firmy w sezonie dochodowym i często odgrywają znaczącą rolę w wynikach swoich akcji.

Przyjrzyjmy się pięciu najczęstszym oszustwom, które zespoły zarządzające i komunikacyjne stosują w wydaniach swoich firm.

1. Strategiczne terminy wydania

Zespoły komunikacyjne, które chcą „pogrzebać” raport dotyczący złych zarobków (lub ogólnie złych wiadomości), będą czasami starać się rozpowszechniać informację, gdy podejrzewa, że ​​obserwuje ją najmniejsza liczba osób. Sztuczka, która była często używana w połowie i późnych latach dziewięćdziesiątych, polegała na ujawnieniu informacji po zamknięciu rynku w piątek po południu. Czasami publikacja była wydawana przed weekendem świątecznym lub w dniu, w którym miały zostać opublikowane różne dane ekonomiczne, a firma nie była w centrum uwagi.

Na dzisiejszych rynkach sprowadza się to bardziej do ogólnego terminu publikacji, a nie do konkretnego dnia tygodnia. Firma może planować ogłaszać swoje zyski po godzinach, kiedy zwykle poświęca się mniej uwagi inwestorom. I odwrotnie, aby zminimalizować analizę złego raportu, dane mogą zostać opublikowane w dniu, w którym już setki innych firm raportuje, a rynki są rozproszone.

Niektóre firmy mogą ogłosić pozytywny rozwój sytuacji w czasach złych wiadomości. Mogą ogłosić nowego dużego klienta, duże zamówienie, otwarcie sklepu, wprowadzenie produktu lub nowego pracownika mniej więcej w tym samym czasie, gdy pojawiają się złe wieści. Ponownie, chodzi o to, aby pokazać, że nie jest tak źle.

Nie daj się zwieść: przeczytanie drobnego druku w przypisach firmy i ukrytych wiadomościach może pomóc Ci odkryć prawdziwą historię akcji.

2. Maskowanie komunikacji

W interesie pełnego i rzetelnego ujawnienia, spółki są zobowiązane do ujawniania zarówno dobrych, jak i złych informacji o danym kwartale w swoich sprawozdaniach finansowych. Ich zespoły komunikacyjne mogą jednak próbować ukrywać złe wieści, używając fraz i słów, które maskują to, co naprawdę się dzieje.

Język „wymagający”, naciskany, „potykający się” i „zestresowany” nie powinien być lekceważony, a nawet może być sygnałem ostrzegawczym.

Na przykład, zamiast powiedzieć w komunikacie, że marże brutto firmy spadają i że w rezultacie zyski firmy mogą w przyszłości zostać uszczypnięte, kierownictwo może po prostu powiedzieć, że „widzi dużą presję cenową”. W międzyczasie inwestor musi obliczyć procent marży brutto na podstawie przedstawionego rachunku zysków i strat, na co niewielu inwestorów detalicznych ma czas.

Zauważysz również, że informacje, których firma nie chce, abyś widział, zwykle znajdują się gdzieś w dolnej części wydania i mogą być również połączone z innymi informacjami. Na przykład niektóre zespoły firmowe mogą mówić o wszystkich nowych produktach, które planują wydać w nadchodzącym roku (w ogłoszeniu) lub o innych optymistycznych, perspektywicznych wiadomościach, a następnie powiedzieć, czego inwestorzy mogą się spodziewać pod względem zysków w przyszłości. Kropka.

Ponieważ oczekiwania dotyczące zysków nie są samodzielną pozycją (ale są powiązane z innymi informacjami), a przeciętny inwestor może nie mieć nic przydatnego do porównania prognoz firmy (takich jak aktualny konsensus), zespół komunikacyjny wygrywa, ukrywając wiadomości i rozpraszając uwagę społeczeństwo.

3. Rozszerzanie preferowanych informacji

Zespoły ds. Relacji inwestorskich w niektórych firmach będą pogrubiać lub kursywą nagłówki i informacje w komunikacie o zyskach, na których chcą, aby społeczność inwestorów skupiła się zamiast na rzeczywistych wynikach. To nie jest sztuczka, która ma cię oszukać, ale może wykorzystać lenistwo czytelnika. Inwestorzy powinni starać się nie dać się zahipnotyzować wyróżnionymi danymi i powinni przeczytać całą publikację, a także szukać przyszłych wskazówek, jeśli zostaną udostępnione.

Inwestorzy nie powinni również być tak pochłonięci pogrubionym nagłówkiem, który mówi (na przykład) „Wzrost EPS w trzecim kwartale o 30 procent”, żeby zapominali o przeczytaniu między wierszami. Zagraj w detektywa i przeczytaj, co mówi kierownictwo i prognozuje przyszłe okresy.

4. Stosowanie miar innych niż GAAP

Kierownictwo wykonawcze firmy może również przytoczyć środki księgowe inne niż GAAP, zaprojektowane w celu usunięcia lub dodania pewnych pozycji. GAAP to skrót od ogólnie przyjętych  zasad rachunkowości  (GAAP) i jest zbiorem standardów, zasad i procedur rachunkowości. Spółki notowane na giełdzie muszą przestrzegać zasad GAAP podczas sporządzania sprawozdań finansowych.

Jednak miary finansowe inne niż GAAP można również uwzględnić w prezentacji zysków. Te wskaźniki finansowe mogą przedstawiać przychody firmy na podstawie jej podstawowej działalności z wyłączeniem kosztów jednorazowych. Firmy mogą na przykład wykluczyć koszty swojego programu akcji pracowniczych. Ponownie, środki te nie są mylące, ale mogą pokazać dane firmy w bardziej pozytywnym świetle. Przykłady miar innych niż GAAP obejmują: