Przepisy dotyczące sklepów teatralnych

Jakie są przepisy dotyczące sklepów teatralnych?

Przepisy dotyczące sklepów teatralnych nakładają na firmę odpowiedzialność za podawanie lub sprzedaż alkoholu nieletnim lub osobom nietrzeźwym, które później powodują śmierć, obrażenia lub uszkodzenie mienia innej osoby.

Zrozumienie przepisów dotyczących sklepów teatralnych

W Stanach Zjednoczonych każdy stan ustanawia statut, Dram Shop Act, który nakłada na zakłady odpowiedzialność w określonych okolicznościach i w różnym stopniu, w zależności od prawa zatwierdzonego przez ich wyborców.

Określenie „dram shop law” wywodzi się z XVIII-wiecznego brytyjskiego sposobu odmierzania alkoholu, który nazywano „dram” i odmierzano do 3/4 łyżeczki. Dramami były bary, puby, tawerny i inne lokale, które serwowały dramy alkoholowe. Obecnie regulacje sklepów dram mają zastosowanie do wszystkich firm, które sprzedają lub serwują alkohol. Takie zakłady obejmują restauracje, bary, sklepy monopolowe, tawerny i sprzedawcy stadionów.

Przepisy dotyczące sklepów teatralnych umożliwiają osobom trzecim ofiary zachowań w stanie nietrzeźwym do składania pozwów cywilnych przeciwko lokalowi, kelnerom lub sprzedawcy, którzy sprzedawali alkohol osobie nieletniej lub nietrzeźwej. Ofiary mogą również wytoczyć powództwo przeciwko nietrzeźwej osobie i ewentualnie otrzymać odszkodowanie od obu stron.

W przypadku zewnętrznego sklepu dram, ofiara nietrzeźwego klienta może pozwać zakład, który nadmiernie obsługiwał klienta. Werdykty dotyczące odpowiedzialności dotyczą powszechnych przepisów dotyczących zaniedbań, lekkomyślnego zachowania i umyślnego wykroczenia.

W niektórych stanach prawo sklepów dramowych pozwala również pijącemu wnieść pozew przeciwko firmie, która sprzedawała im alkohol, w procesie sądowym z pierwszej strony. W przypadku własnego sklepu dramat, jeśli nietrzeźwy klient odniesie obrażenia wynikające z pijaństwa, może pozwać sprzedawcę biznesowego, serwerowego lub sklepowego za nadmierne obsłużenie. Jednak większość stanów zabrania takich roszczeń osobom w wieku pozwalającym na legalne spożywanie alkoholu.

Odpowiedzialność Dram Shop

Udowodnienie odpowiedzialności jest wyzwaniem dla ofiar będących osobami trzecimi. Barmani mogą nie być w stanie określić stopnia odurzenia patrona i mogą nie wiedzieć, czy będą obsługiwać pojazd. Prawo stanowe zapewnia szereg elementów, które ofiara (powód) musi udowodnić. Obejmuje to dowody na to, że zakład sprzedawał alkohol osobie wyraźnie nietrzeźwej (pozwanemu), który spowodował wypadek, oraz dowody na to, że sprzedaż alkoholu przez zakład doprowadziła do stanu nietrzeźwości pozwanego.

Firmy powinny przeszkolić pracowników, jak rozpoznawać i nie podawać ani nie sprzedawać alkoholu widocznie nietrzeźwym osobom lub nieletnim. Przykłady zatrucia obejmują powolną lub bełkotliwą mowę, przekrwione oczy, utratę równowagi lub koordynacji oraz przejawianie nieprzyjemnych, agresywnych lub emocjonalnych zachowań. Prawo stanowe może wymagać, aby placówki zamieszczały zawiadomienie stwierdzające, że nie sprzedają alkoholu wyraźnie nietrzeźwym klientom.

Zwolennicy przepisów dram shopowych przytaczają dowody na to, że przepisy te ograniczają liczbę wypadków związanych z alkoholem. Powołują się na statuty dotyczące zwiększenia świadomości społecznej skutków nadużywania alkoholu oraz ograniczenia nadmiernego i nielegalnego spożywania alkoholu. Celem jest zachęcenie lokali, które obsługują i sprzedają alkohol, do tego, aby robili to w sposób odpowiedzialny i dogłębnie sprawdzali, czy klienci są w wieku pozwalającym na legalne spożywanie alkoholu. Przed wprowadzeniem praw sklepowych, sprzedawcy napojów alkoholowych nie byli prawnie odpowiedzialni za obrażenia powoda.

Podobnie jak w przypadku praw sklepowych dram, przepisy dotyczące odpowiedzialności społecznej gospodarzy. Gospodarz prywatnej uroczystości, podczas której podaje się lub sprzedaje alkohol, może być winny urazów lub śmierci spowodowanych przez nieletniego lub wyraźnie nietrzeźwą osobę, której był gospodarzem. Prawo dotyczące gospodarzy społecznych ma szczególne znaczenie w przypadku kampusów uniwersyteckich i uczelni.