Ubezpieczenie inwalidzkie
Co to jest ubezpieczenie inwalidzkie?
Jak sama nazwa wskazuje, ubezpieczenie rentowe jest rodzajem produktu ubezpieczeniowego, który zapewnia dochód w przypadku, gdy ubezpieczający nie może pracować i uzyskiwać dochodu z powodu niepełnosprawności.
W Stanach Zjednoczonych osoby fizyczne mogą uzyskać ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy od rządu za pośrednictwem systemu zabezpieczenia społecznego. Mogą również wykupić ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy od prywatnych ubezpieczycieli.
Kluczowe wnioski
- Ubezpieczenie rentowe to rodzaj ubezpieczenia zabezpieczającego przed utratą dochodów z tytułu niepełnosprawności.
- Ubezpieczenie inwalidzkie jest dostępne zarówno w ramach programów publicznych, jak i prywatnych.
- Niektóre zmienne wpływające na koszt ubezpieczenia rentowego obejmują rygorystyczność wymagań dotyczących kwalifikowania się w ramach planów; kwotę dochodu do zastąpienia; okres, w którym wypłacane są świadczenia; historia medyczna; oraz czas, przez jaki ubezpieczający muszą czekać, zanim zaczną pobierać te świadczenia.
Jak działa ubezpieczenie inwalidzkie
Często produkty ubezpieczeniowe chronią przed określoną stratą, na przykład w przypadku, gdy program ubezpieczenia mienia i od następstw nieszczęśliwych wypadków zwraca ubezpieczającemu wartość skradzionego mienia. W przypadku ubezpieczenia rentowego odszkodowanie to dotyczy jednak utraconych dochodów spowodowanych niepełnosprawnością.
Na przykład, jeśli pracownik zarabiał 50 000 USD rocznie przed uzyskaniem niepełnosprawności, a niepełnosprawność uniemożliwia mu kontynuację pracy, ubezpieczenie inwalidzkie rekompensuje mu część utraconych dochodów, pod warunkiem, że kwalifikuje się do tego. W tym sensie ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy zasadniczo pokrywa koszt alternatywny pracownika obecnie niepełnosprawnego.
W praktyce istnieje wiele warunków, które ubezpieczający musi spełnić, aby otrzymać takie wypłaty. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do amerykańskiego systemu zabezpieczenia społecznego. Aby zakwalifikować się do sponsorowanego przez rząd ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, kandydaci muszą udowodnić, że ich niepełnosprawność jest tak poważna, że uniemożliwia im podjęcie jakiejkolwiek sensownej pracy.
Z drugiej strony, niektóre plany prywatne wymagają od wnioskodawcy jedynie wykazania, że nie mogą dłużej wykonywać tej samej pracy, w której byli wcześniej zatrudnieni. System zabezpieczenia społecznego wymaga również, aby wnioskodawcy wykazali, że ich niepełnosprawność powinna trwać co najmniej 12 miesięcy, albo spodziewana jest śmierć.
Podobnie jak w przypadku wszystkich rodzajów ubezpieczeń, plany ubezpieczenia rentowego będą obejmować droższe składki, jeśli ich warunki będą korzystniejsze dla ubezpieczającego. I odwrotnie, plany z mniej korzystnymi warunkami będą zazwyczaj wiązały się z niższymi składkami ubezpieczeniowymi. Niektóre z kluczowych cech, które mają wpływ na składki ubezpieczeniowe w planach ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, obejmują długość okres korzyść, która jest, jak długo te świadczenia nadal wypłacane; i jak ścisła jest definicja „niepełnosprawności” w ramach polityki.
Prawdziwy przykład ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa
Orientacyjnie, ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy kosztuje zazwyczaj około 2% rocznego wynagrodzenia ubezpieczonego. Oczywiście faktyczna kwota będzie zależała od ubezpieczyciela i cech polisy, takich jak te omówione powyżej. Różne osoby będą miały różne preferencje co do tego, ile są skłonne zapłacić w zamian za lepszą lub gorszą ochronę przed potencjalną niepełnosprawnością.
Aby to zilustrować, rozważmy dwóch hipotetycznych pracowników. Pracownik A jest specjalistą pracującym w wysoce wyspecjalizowanej dziedzinie. Pracownik A potrzebował dziesięciu lat edukacji pomaturalnej, aby uzyskać kwalifikacje w swojej dziedzinie, co pozwoliło im wygenerować stosunkowo duży dochód w wysokości 250 000 USD rocznie. Z drugiej strony pracownik B jest absolwentem szkoły średniej, który regularnie zmienia pracę i zarabia około 30 000 dolarów rocznie.
Pracownik A wie, że jeśli staną się niepełnosprawni, mogą nadal być zdolni do pracy w innej dziedzinie, ale najprawdopodobniej wymagałoby to znacznej utraty dochodów. Z tego powodu decydują się na zakup relatywnie drogiego ubezpieczenia rentowego z elastyczną definicją niepełnosprawności.
Ze względu na wysokie dochody pracownika A mogą oni łatwo pozwolić sobie na stosunkowo wysokie składki. Z drugiej strony pracownik B decyduje się na plan z niższymi składkami, nawet jeśli plan ten zawiera bardziej restrykcyjną definicję niepełnosprawności. Oprócz posiadania mniejszych zasobów na opłacenie składek, pracownik B jest również mniej niechętny do pracy w obszarze poza ich obecnym zawodem, ponieważ charakter jego pracy jest mniej wyspecjalizowany.