DigiCash

Co to jest DigiCash?

Założona przez pioniera waluty elektronicznej Davida Chauma w 1989 roku, DigiCash była jedną z pierwszych firm zajmujących się pieniądzem elektronicznym. Digicash to zarówno nazwa waluty, którą opracował David Chaum, jak i nazwa firmy, która nią zarządzała.

Chaum opracował szereg protokołów kryptograficznych, które zarządzały transakcjami DigiCash i wyróżniały jego walutę na tle konkurencji. Protokoły te sprawiły, że DigiCash stał się ważnym poprzednikiem nowoczesnych walut cyfrowych.

DigiCash działał na rynku mniej niż dekadę iw tym czasie nie był w stanie przekonać banków do przyjęcia jego technologii. Firma ogłosiła upadłość w 1998 roku, dziesięć lat przed kryzysem finansowym, który byłby katalizatorem rozwoju kryptowalut opartych na blockchain, takich jak Bitcoin.

Zrozumieć DigiCash

David Chaum uzyskał doktorat z informatyki na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w 1982 r. Jego rozprawa „Ustanowienie, utrzymywanie i wzajemne zaufanie systemów komputerowych przez podejrzane grupy” jest uważana za prototyp technologii blockchain.

W tym samym roku Chaum założył Międzynarodowe Stowarzyszenie Badań Kryptologicznych (IACR), które było wiodącą instytucją zajmującą się badaniami i rozwojem kryptografii cyfrowej.

Chaum opublikował ślepe podpisy dla niemożliwych do wykrycia płatności w 1982 r., Który przedstawia formalny system matematycznego szyfrowania płatności. System był znaczącym krokiem naprzód dla cyfrowej gotówki, ponieważ anonimizował płatności. Oznacza to, że banki i rząd nie mogą śledzić płatnika w transakcji dwustronnej. Jednak różni się od technologii blockchain, ponieważ wymaga od banków działania jako zaufana strona trzecia w przypadku wszystkich transakcji elektronicznych.

Historia DigiCash

Chaum założył DigiCash w Amsterdamie w 1989 roku, aby wykorzystać swoją teoretyczną pracę nad cyfrową walutą. Do 1995 roku firma zawarła umowy z Mark Twain Bank w St. Louis (obecnie Mercantile Bancorporation). W 1996 roku DigiCash zawarł umowę z Deutsche Bank, Credit Suisse, australijskim bankiem Advance Bank, Norske Bank i Bank Austria.

Po pomyślnym początku w połowie lat 90-tych DigiCash nie zdołał wykorzystać wczesnych sukcesów. Niektóre źródła obwiniają Chauma, który podobno nie ufał swoim pracownikom i rzekomo przedkładał doskonałość nad praktyczność podczas opracowywania swojego produktu. Odmówił również nawiązywania partnerstw z dużymi bankami, takimi jak ING, i był nieufny wobec dużych graczy technologicznych, takich jak Microsoft i Netscape.

Gdyby DigiCash był w stanie w ten sposób zapewnić partnerstwo z jedną lub kilkoma dużymi instytucjami finansowymi, prawdopodobnie miałby znacznie większe szanse na przetrwanie w szybko digitalizującym się świecie finansów. Jednym z najbardziej obiecujących (ale ostatecznie rozczarowujących) potencjalnych partnerstw był Citibank. Bank prowadził z DigiCash długofalowe negocjacje dotyczące możliwości integracji, by ostatecznie przejść do innych projektów.

Chaum powiedział w wywiadzie z 1999 r., Że problem skalowania firmy był spowodowany klasycznym problemem związanym z kurczakiem i jajkiem w branży technologicznej: „Trudno było przekonać wystarczającą liczbę kupców, aby to zaakceptowali, aby mieć wystarczającą liczbę konsumentów, aby z niej korzystali, lub nawzajem.”

Aby użytkownicy mogli przeprowadzać transakcje za pomocą DigiCash, musieli używać określonego rodzaju oprogramowania. Pozwoliło to na wypłatę banknotów z banku za pomocą wyznaczonych zaszyfrowanych kluczy. Pozwoliło to również użytkownikom na wysyłanie płatności DigiCash do innych odbiorców.

DigiCash wykorzystywał cyfrową walutę zwaną „cyberbucks”. W raporcie z 2003 r. Guardian zasugerował, że DigiCash widział najwyższe poparcie libertarian i innych osób na rzecz cyfrowej, międzynarodowej waluty, która istniałaby poza kontrolą jakiegokolwiek rządu.

DigiCash zapewnił użytkownikom szeroki i unikalny zestaw rozmiarów płatności, w tym mikropłatności. Utworzono system wysyłania e-maili do handlu walutami, a wielu handlowców brało również udział w giełdach pozarynkowych.