Odłączany nakaz
Co to jest odłączalny nakaz?
Odłączany nakaz jest pochodną, która jest przymocowana do zabezpieczenia dający posiadaczowi prawo do nabycia stanowiącego podstawę aktywów po cenie określonej w określonym przedziale czasowym. Często w połączeniu z różnymi formami ofert dłużnych, odłączalne warranty mogą zostać usunięte przez posiadacza i sprzedawane oddzielnie na rynku wtórnym. Tak więc inwestor, który posiada możliwe do odłączenia warranty, może je sprzedać, zachowując bazowy papier wartościowy, lub może sprzedać bazowe papiery wartościowe, zachowując warranty.
Kluczowe wnioski
- Odłączalny warrant to kontrakt pochodny dołączony do papieru wartościowego, który daje posiadaczowi prawo do zakupu instrumentu bazowego po określonej cenie w określonym czasie.
- Inwestorzy posiadający możliwe do odłączenia warranty mogą je sprzedać, zachowując bazowy papier wartościowy, lub sprzedać bazowe papiery wartościowe, trzymając je przy warrantach.
- Ponieważ są one przypisane do akcji uprzywilejowanych, inwestorzy muszą sprzedawać warranty, jeśli chcą otrzymać dywidendy.
Jak działają odłączalne warranty
Nakaz jest papierem wartościowym, który daje posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, do zakupu określonej liczby akcji w przedsiębiorstwie emitenta po cenie określonej wcześniej określonym czasie. W ten sposób warrant jest podobny do opcji kupna. Warranty są często dołączane do akcji uprzywilejowanych lub nowo wyemitowanych obligacji w celu pobudzenia popytu na dłużne papiery wartościowe.
Warranty są często odłączalne. Odłączalny nakaz może być przedmiotem handlu niezależnie od opakowania, z którym był oferowany. Wiele emitentów wybiera warranty z możliwością odłączenia przy emisji obligacji, ponieważ zwiększa to atrakcyjność oferty dłużnej i może być opłacalną metodą pozyskania nowego kapitału.
Ekspozycja na prawa zapewniane przez odłączalny warrant może często przyciągać uwagę inwestorów, którzy zwykle nie uczestniczą w rynkach instrumentów o stałym dochodzie. W efekcie emitent obligacji w sprzedaży dłużnych papierów wartościowych uwzględnia zrywalne warranty w celu uzyskania niższego oprocentowania i niższego kosztu pożyczki niż byłoby to możliwe bez warrantów, natomiast nabywca obligacji jest zainteresowany zyskiem, jaki mógłby osiągnąć poprzez zamianę warranty na akcje, jeżeli cena akcji emitenta wzrośnie.
Ponieważ są one przypisane do akcji uprzywilejowanych, inwestorzy mogą nie być w stanie otrzymać dywidendy tak długo, jak długo posiadają warranty. Inwestorzy, którzy chcą zarobić na dywidendzie, mogą uznać za rozsądne odłączenie i sprzedaż warrantu oraz zachowanie zabezpieczenia w celu rozpoczęcia pobierania dywidendy.
Inwestorzy muszą sprzedać swoje warranty, jeśli chcą uzyskać dochód z dywidend z bazowych papierów wartościowych.
Uwagi specjalne
Inwestor, który posiada obligacje z dołączonymi warrantami, może sprzedać te warranty oddzielnie, zachowując faktyczne obligacje. Podobnie inwestor mógłby sprzedać obligacje i zatrzymać warranty. Oba papiery wartościowe są zatem traktowane oddzielnie, mimo że są emitowane w jednym pakiecie. To sprawia, że warranty można odłączyć w przeciwieństwie do opcji kupna, których nie można oddzielić. Posiadacz usuwalnego warrantu może ostatecznie z niego skorzystać i nabyć akcje jednostki lub dopuścić do ich wygaśnięcia.
Na przykład inwestor posiada obligację o wartości nominalnej 1000 USD z odłączalnym warrantem na zakup 30 udziałów w firmie emitującej po 25 USD za akcję w ciągu następnych pięciu lat. Jeśli inwestor uważa, że cena akcji zwykłych nie wzrośnie do 25 USD w ciągu pięciu lat, istnieje możliwość sprzedaży warrantu na otwartym rynku, jednocześnie trzymając obligację. Inwestor może również nic nie robić i pozwolić na wygaśnięcie warrantów po upływie pięciu lat. Ponadto inwestor może sprzedać obligację i zatrzymać warrant do czasu jego wykonania lub wygaśnięcia.
Odłączalne a nieodłączalne warranty
W przeciwieństwie do odłączalnych warrantów, nieodwołalnych warrantów nie można oddzielić od ich bazowych papierów wartościowych. Oznacza to, że inwestorzy, którzy posiadają tego typu warrantów, muszą jednocześnie sprzedawać zarówno warranty, jak i aktywa bazowe. To samo dotyczy sytuacji, gdy zdecydują się sprzedać bazowe papiery wartościowe – warranty muszą zostać sprzedane w tym samym czasie. Więc gdy jeden zostanie sprzedany, drugi jest automatycznie przekazywany kupującemu.