Dług a deficyt: jaka jest różnica?

Dług a deficyt: przegląd

Dług to zadłużenie, a deficyt to pobrane pieniądze netto (jeśli jest ujemne). Dług i deficyt to dwa najpowszechniejsze terminy we wszystkich makrofinansach, a także jedne z najbardziej istotnych politycznie, inspirujących przepisów i decyzji wykonawczych, które mają wpływ na wiele osób.

Pomimo że słowa zaczynają się od wspólnej sylaby i mają do złudzenia podobne znaczenia, słowa nie mają nawet tej samej etymologii. „ Dług ” pochodzi od łacińskiego „winien”, podczas gdy „ deficyt ” pochodzi od słowa „brak” lub „porażka” – dosłownie przeciwieństwo „do zrobienia”.

Wielkość każdego z nich niekoniecznie ma coś wspólnego z drugim, ale ma wiele wspólnego z rozmiarem podstawowej gospodarki. Dług to nagromadzony przez lata deficyt (i sporadyczna nadwyżka).

Dług

W roku podatkowym 2019 dług federalny USA wyniósł 22,8 biliona dolarów, deficyt 984 miliardów dolarów i nigdy nie będzie odwrotnie.1 Pierwsza to suma liczona do końca życia, druga to kwota obliczona w określonym okresie. Gdyby dług federalny wzrósł jutro o 100 miliardów dolarów, dałoby nam to łącznie 22,9 biliona dolarów i pozostanie do następnego wzrostu lub spadku (bez odsetek). Nie jest więc tak, że wszystko resetuje się do zera, gdy kończy się bieżący okres.

Dług nie musi wskazywać na słabą gospodarkę. Ważne jest, aby zrozumieć, że dług – zadłużenie pieniężne – jest z definicji ujemny i nigdy nie może być dodatni. Tak długo, jak kraj musi finansować cokolwiek kosztownego, czy to płacę sił zbrojnych, czy system autostrad międzystanowych, kraj ten będzie musiał zaciągnąć jakąś formę długu.

Dług narodu to pieniądze, które pożycza, a mianowicie zobowiązania, które muszą zostać spłacone w jakimś terminie. Data ta jest zwykle ustalona, ​​w zależności od tego, czy pieniądze są w formie bonów skarbowych (krótszych niż rok), obligacji skarbowych (od roku do 10 lat), obligacji skarbowych (nie tylko), czy też jednej z wielu innych papierów wartościowych rządu federalnego problemy.34 Może się to wydawać paradoksalne, ale wydatki generalnie zwiększają dług publiczny, podczas gdy wpływy go zmniejszają.

Spora liczba ekonomistów będzie argumentować, że dług powinien obejmować również biliony dolarów w walucie kraju będącej w obiegu, w całości fiducjarny, żaden z nich nie jest poparty żadnymi konkretami, a jego wartość nie powinna być ustalona przez nic bardziej znaczącego niż konsensus publiczny..

Nawet jeśli nie weźmiemy pod uwagę waluty, zdolność rządu USA do płacenia w ten sposób staje się błędnym lub cnotliwym kołem. „Pełna wiara i kredyt” rządu jest tak silna, że ​​sprawia, że ​​bony skarbowe i związane z nimi zobowiązania są wystarczająco atrakcyjne, aby zachęcić inwestorów, co z kolei zachęca do kolejnych emisji długu. Problem pojawia się wtedy, gdy Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych pożycza pieniądze nie tylko prywatnym inwestorom, ale także Rezerwie Federalnej, płacąc prawej kieszeni tym, co ma w lewej kieszeni, nie mówiąc już o obcych rządach. Ten dług rzeczywiście rośnie.

1:12

Deficyt

Jeśli chodzi o deficyt, to po prostu ujemna wersja nadwyżki. Weź dochód narodu (lub państwa, firmy lub gospodarstwa domowego), odejmij jego wydatki, gotowe. Oczywiście w przypadku prywatnej firmy nazywamy to stratą (lub zyskiem, gdy jest dodatnia). Ale istnieje podobieństwo. Kilka lat temu Target (TGT) wydał o 1,6 mld USD więcej niż w poprzednim roku, co jest najgorszym wynikiem wśród firm amerykańskich. Również z dużym marginesem.

Jednak sprzedawca detaliczny ma inne cele finansowe niż suwerenny kraj. W przypadku tych drugich zwiększenie dochodów jest stosunkowo łatwe. Po prostu użyj siły, podnosząc podatki. Teoretycznie powinno być łatwo, aby wpływy krajowe przewyższały wydatki, a tym samym „zarabiały” kraj na nadwyżkę. Jednak organ podatkowy, który bezkrytycznie podnosi podatki, wkrótce znajdzie swoich obywateli w buncie. Tymczasem klienci Targetu mogą zamiast tego robić zakupy w Kohl’s (KSS).

Stany Zjednoczone mają największy deficyt budżetowy na świecie.6 Na przykład Katar, Macai, Kuwejt i Brunei mają jedne z największych nadwyżek budżetowych na świecie. I jeśli saldo migracji między tymi krajami a Stanami Zjednoczonymi jest jakąkolwiek wskazówką, to ostatnie z nich jest nadal najbardziej pożądanym miejscem do życia.

Jeśli zastanawiasz się, jak to możliwe, w grze jest coś więcej niż tylko przychody przewyższające wydatki. Wydaje się, że libertariańskim argumentem jest to, że obie liczby powinny być tak niskie, jak to tylko możliwe, a jeśli to oznacza, że ​​ta ostatnia będzie nieco większa niż pierwsza, niech tak będzie.

Gospodarka Stanów Zjednoczonych jest tak duża – około 25% całej światowej populacji, mimo że Stany Zjednoczone stanowią tylko 4,4% całkowitej populacji świata – że jej deficyt, choć zdecydowanie największy na Ziemi w wartościach bezwzględnych, jest zdecydowanie na poziomie środek paczki w kategoriach względnych.7