Upodlenie

Co to jest poniżenie?

Deprecjacja odnosi się do obniżenia wartości waluty. Kojarzony jest przede wszystkim z monetami wykonanymi z metali szlachetnych, takich jak złoto i srebro. Waluta traci wartość, gdy monety są wykonane z mieszanki metali szlachetnych i metali nieszlachetnych, w przeciwieństwie do czysto metali szlachetnych. Im więcej metali nieszlachetnych zostanie dodanych do monety w porównaniu z metalami szlachetnymi, tym bardziej dewaluuje się waluta.

Zrozumieć poniżanie

Przed pieniądzem papierowym używanym obecnie na świecie waluty składały się z metalowych monet. Monety te były najczęściej robione ze złota lub srebra, a zatem miały wartość tego szlachetnego metalu.

Monety wykonane z metali szlachetnych są nadal w użyciu i srebra złota nadal jest powszechnie w obrocie; Jednak na co dzień metale szlachetne nie są już podstawową formą waluty i nie znajdują się w szerokim obiegu.

Kiedy jakakolwiek forma waluty wykonana z metalu szlachetnego jest mieszana z metalem o gorszej jakości lub wartości, mówi się, że jest ona zdegradowana. Wartość nominalna monet pozostaje taka sama, ale wartość wewnętrzna maleje, co prowadzi do inflacji, ponieważ pieniądze są warte mniej.

Chociaż złote i srebrne monety nie są obecnie powszechnie używane, nadal może dojść do obniżenia wartości, jeśli rząd drukuje za dużo pieniędzy, zwiększając podaż pieniądza. Prowadzi to również do inflacji, ponieważ jest więcej pieniędzy, ale nie równy wzrost produkcji.

Dlaczego poniżenie?

Poniżenie było powszechne w całej historii. W starożytności rządy obniżały swoją walutę, dodając metal o niższej wartości do zawartości złota lub srebra w monetach. Mieszając metale szlachetne z metalem niższej jakości, byli w stanie stworzyć dodatkowe monety o tym samym nominale, zasadniczo zwiększając podaż pieniądza, ale za ułamek kosztów.

Zdegradując swoje waluty, rządy uważają, że mogą łatwiej wywiązywać się ze swoich zobowiązań finansowych lub mieć więcej pieniędzy do wydania na infrastrukturę i projekty wydatków krajowych, aby pobudzić gospodarkę. Jednak takie metody ostatecznie prowadzą do awarii. Debasement był popularną metodą finansowania wojen; w efekcie rządy stworzyły więcej pieniędzy bez konieczności zwiększania podatków w celu finansowania swoich konfliktów.

Wszystkie te manewry są oczywiście krótkowzroczne, ponieważ deprecjacja ma negatywne konsekwencje dla obywateli, głównie w postaci inflacji.

Przykłady z prawdziwego świata

Cesarz rzymski Neron zaczął poniżać rzymską walutę około 60 roku ne, zmniejszając zawartość srebra ze 100% do 90%. W ciągu następnych 150 lat zawartość srebra spadła do 50%. W 265 roku zawartość srebra spadła do 5%.

Kiedy waluta traci wartość, a tym samym traci na wartości, wcześniej czy później obywatele zaczynają domagać się wyższych cen za sprzedawane towary lub wyższych płac za swoją pracę, co prowadzi do inflacji. W przypadku Cesarstwa Rzymskiego deprecjacja spowodowała roczną inflację na poziomie około 1000%.

Obecnie większość walut to waluty fiducjarne i nie są one oparte na metalach szlachetnych. Tak więc deprecjacja wymaga tylko, aby rząd wydrukował więcej pieniędzy, lub ponieważ dużo pieniędzy istnieje tylko na kontach cyfrowych, tworzy więcej elektronicznie.

W Niemczech na początku lat dwudziestych rząd obniżył wartość znaku z około ośmiu za dolara do 184 za dolara, drukując pieniądze na pokrycie swoich zobowiązań finansowych. Do 1922 roku marka straciła na wartości do 7350 za dolara amerykańskiego. Ostatecznie upadł, osiągając 4,2 biliona marek na dolara amerykańskiego, zanim Niemcy powróciły do standardu złota.