Postrzegana ciemna strona WTO

Światowa Organizacja Handlu (WTO) została ustalona na 1 stycznia 1995 Celem było zwiększenie globalnego handlu i otwartości gospodarczej, ale to było źródłem kontrowersji odkąd. Dlatego WTO jest siłą napędową handlu w czasie, gdy globalizacja skłoniła wielu do faworyzowania protekcjonizmu. Podczas gdy wielu ekonomistów uważa, że ​​wolny rynek i otwarty handel podnoszą wszystkie statki, wielu innych wskazuje na dowody na to, że nieuregulowany wolny handel może być szkodliwy dla niektórych mniejszych lub rozwijających się krajów, lub dla mniejszych lub rozwijających się gałęzi przemysłu w obrębie narodów.

(WTO ustala globalne zasady handlu, ale co dokładnie robi i dlaczego tak wielu się temu sprzeciwia? Więcej informacji można znaleźć w artykule Co to jest Światowa Organizacja Handlu? )

Polityka i handel

Narodziny WTO były bardziej kontynuacją niż prawdziwie nowym stworzeniem. Jego poprzednik, Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), podzielił swoje pochodzenie zinstytucjami Bretton Woods, takimi jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) i Bank Światowy. WTO liczy 164 państwa członkowskie, przy czym najnowszymi członkami są Liberia i Afganistan, które przystąpiły do ​​niej w lipcu 2016 r. Istnieją również 24 rządy ze statusem obserwatora.

Teoretycznie członkowie WTO uzyskują wzajemny dostęp do rynków na równych warunkach. Oznacza to, że żadne dwa narody nie mogą zawrzeć kochanych paktów handlowych bez przyznania takich samych warunków każdemu innemu narodowi lub przynajmniej każdemu innemu krajowi w WTO. Jednak niektórzy krytycy twierdzą, że w praktyce WTO stała się sposobem na wymuszenie polityki w handlu, powodując długotrwałe problemy.

Jednym z problemów, na który wskazuje wielu krytyków WTO, są wyraźne ustępstwa, jakie organizacja poczyniła w stosunku do swoich statutów. Najbardziej uderzającym przykładem jest system pośrednictwa taryfowego, który odbywa się za pośrednictwem organizacji zaprojektowanej w celu zmniejszenia barier w handlu. Zasady WTO pozwalają narodowi na ochronę niektórych gałęzi przemysłu, jeśli zniesienie ceł miałoby niepożądane skutki uboczne, do których należy utrata żywotnych gałęzi przemysłu krajowego. Produkcja żywności jest jedną z najpopularniejszych, ale produkcja stali, produkcja samochodów i wiele innych można dodać według uznania narodu. Bardziej niepokojący jest nacisk ze strony krajów rozwiniętych, aby efekty pracy – utrata pracy, redukcja godzin lub płace – zostały dodane do listy powodów uzasadnionych taryf.

(Aby uzyskać wszystko, co musisz wiedzieć – od różnych rodzajów taryf po ich wpływ na lokalną gospodarkę – zobacz Podstawy taryf i barier handlowych ).

Wojna taryfowa

Taryfa jest ogólnym podatkiem nakładanym na wszystkich nabywców określonego produktu i może mieć negatywne skutki uboczne. Wpływy z cła trafiają do kasy rządowej. Zwiększa to dochody i może chronić rodzime gałęzie przemysłu przed zagraniczną konkurencją. Jednak wynikająca z tego wysoka cena towarów zagranicznych umożliwia również krajowym producentom podniesienie ich cen. W rezultacie taryfa może również działać jako podatek od transferu majątku, który wykorzystuje pieniądze publiczne do wspierania krajowego przemysłu wytwarzającego niekonkurencyjny produkt.

Tak więc, choć zniesienie ceł mogłoby zaszkodzić pracownikom w tej branży, mogłoby zmniejszyć obciążenie wszystkich innych. WTO weszła w biznes pośrednictwa w porozumieniach taryfowych, co wywołało krytykę.

Co jest w imieniu?

Anty dumpingowe środki i restrykcyjne limity są po prostu taryfy pod inną nazwą, mimo że są one traktowane inaczej przez WTO. Podczas gdy WTO może się pochwalić, że liczba międzynarodowych ceł spadła od czasu jej powstania, wiele obniżek zostało zrównoważonych przez wprowadzenie tych „ukrytych taryf”.

(Wydaje się, że wszyscy mówią o globalizacji, ale co to jest i dlaczego niektórzy się temu sprzeciwiają? Przeczytaj więcej w Co to jest handel międzynarodowy?)

Działanie za lustrem jednokierunkowym

Wielu krytyków WTO twierdzi również, że organizacja zmagała się z jednym z podstawowych celów, które sobie wyznaczyła: przejrzystością. Nawet w ramach jednej ze swoich głównych funkcji – rozstrzygania sporów w drodze negocjacji – WTO jest niesławnie niejasna, jeśli chodzi o ujawnianie, w jaki sposób osiągnięto ugody. Niezależnie od tego, czy chodzi o rozstrzyganie sporów, czy negocjowanie nowych stosunków handlowych, rzadko jest jasne, które narody biorą udział w procesach decyzyjnych. WTO została zaatakowana zarówno z lewej, jak iz prawej strony z powodu tej powściągliwości.

Lewica postrzega WTO jako poplecznika mrocznej kliki silniejszych narodów, wymuszających porozumienia, które pozwalają im eksploatować słabiej rozwinięte narody. Ta klika wykorzystuje WTO do otwierania krajów rozwijających się jako rynków do sprzedaży, jednocześnie chroniąc własne rynki przed produktami słabszych krajów. Pogląd ten ma swoje racje, ponieważ najbardziej potężne gospodarczo narody zdają się wyznaczać agendę WTO i jako pierwsze przyjęły akty antydumpingowe w celu ochrony uprzywilejowanych gałęzi przemysłu krajowego, jednocześnie sprzeciwiając się podobnym działaniom mniej wpływowych krajów.

(Aby to zbadać dokładniej, zobacz Debatę na temat globalizacji ).

Niekochany, niepotrzebny, niechciany

Zwolennicy wolnego rynku atakują WTO twierdząc, że jest to niepotrzebny podmiot. Zamiast zawierać skomplikowane i silnie upolitycznione porozumienia między narodami dotyczące tego, co mogą, a czego nie mogą chronić, myślenie wolnorynkowe sugeruje, że handel powinien być pozostawiony firmom, aby wypracowały je indywidualnie. Uważają, że gdyby WTO rzeczywiście miała zachęcać do handlu, zmusiłaby kraje członkowskie do rezygnacji ze wszystkich środków ochronnych i umożliwiłaby prawdziwy wolny handel, zamiast ułatwiać negocjacje taryfowe.

Tylko desery

W końcu kraje korzystające z WTO w celu ochrony własnego przemysłu mogą zrobić sobie krzywdę tylko wtedy, gdy spowoduje to, że ich własny przemysł stanie się bardziej nieefektywny bez prawdziwej międzynarodowej konkurencji. Zgodnie z teorią ekonomii brak konkurencji odbiera bodźce do inwestowania w nowe technologie, utrzymywania kosztów pod kontrolą i ciągłego ulepszania produkcji, ponieważ krajowa firma będzie w stanie po prostu zawyżyć ceny do poziomu tuż poniżej ustalonej taryfowej ceny towarów zagranicznych.

W międzyczasie międzynarodowi konkurenci będą tylko szczuplejsi, bardziej głodni i skuteczniejsi w osiągnięciu sukcesu pomimo barier. Jeśli cykl ten będzie się utrzymywał, międzynarodowi konkurenci mogą stać się silniejszymi firmami, a konsumenci będą mogli wybierać swoje produkty na podstawie jakości, być może nawet płacąc wyższą cenę niż towary krajowe.

Podsumowanie

WTO ma ciemną stronę. Przez lata krytycy protestowali, że WTO była dla narodów sposobem na angażowanie się w handel, wojny i naloty na kraje słabo rozwinięte i uważali ją za niepotrzebną i kosztowną warstwę dla naturalnych sił rynkowych handlu międzynarodowego. Chociaż jest dyskusyjne, czy organizacja jest użyteczna ekonomicznie, WTO jest bardzo ważna politycznie. Następnie rządy – przy wsparciu obywateli lub bez – prawdopodobnie będą nadal wspierać tę organizację.