Zastąpienie waluty

Co to jest zastępowanie waluty?

Zastępowanie waluty ma miejsce, gdy kraj używa obcej waluty zamiast lub jako dodatek do swojej waluty krajowej, głównie ze względu na większą stabilność tej waluty obcej.

Zrozumienie zastępowania waluty

Gdy państwo angażuje się w zastępowanie waluty, będzie używać waluty obcej zamiast swojej waluty krajowej do transakcji i jako prawnego środka płatniczego. W ten sposób obca waluta służy de facto jako środek wymiany. Zazwyczaj kraj, który stosuje substytucję waluty, nie ma własnego banku centralnego ani pieniędzy z oficjalnym zabezpieczeniem dla transakcji finansowych lub walutowych (FX). Zastąpienie waluty jest również znane jako dolaryzacja, gdy dolar amerykański ( USD ) jest walutą używaną jako substytut. Przykładem dolaryzacji może być Panama, która przyjęła dolara jako swoją walutę.

Zastępowanie waluty często ma miejsce w krajach rozwijających się, krajach bez waluty krajowej oraz w krajach o słabych, niestabilnych rządach lub w krajach o klimacie gospodarczym. Na przykład obywatele kraju o gospodarce przechodzącej hiperinflację  mogą zdecydować się na użycie stabilnej waluty, takiej jak USD lub euro, do przeprowadzania oficjalnych transakcji.

Naród może zdecydować się na całkowite lub częściowe zastąpienie waluty. Niektóre kraje mogą zdecydować się na całkowite zastąpienie swoich rodzimych pieniędzy środkami zagranicznymi. W niektórych przypadkach kraj może rozprowadzać wspólną gotówkę, ale decyduje się na użycie waluty innego kraju w określonych przypadkach, takich jak handel międzynarodowy. Zwykle pełna substytucja waluty nastąpi dopiero po znaczącym wydarzeniu, czy to politycznym, czy gospodarczym.

Rodzaje zastępowania waluty

Mieszkańcy narodu mogą stworzyć nieoficjalną substytucję waluty, wymieniając swoje pieniądze krajowe na walutę obcą. Często zdarza się to w krajach przeżywających trudności. Na przykład społeczeństwo może przechowywać depozyty w pieniądzu zastępczym lub może być preferowane do wykorzystania w codziennych transakcjach. Niektóre rządy nałoży ograniczenia na wielkość zagranicznych funduszy posiadanych przez swoich obywateli.

Rząd danego kraju może przyjąć pełną substytucję waluty do użytku jako prawny środek płatniczy. Dla małych i rozwijających się krajów zastępowanie waluty daje im wiarygodność, która otworzy dostęp do światowego handlu. Jednak substytucja waluty oznacza również, że kraj krajowy odda część kontroli gospodarczej na rzecz kraju będącego właścicielem zastępowanej waluty.

Na przykład kraj zastępujący będzie zdany na łaskę inicjatyw polityki pieniężnej innego kraju, co wpłynie na walutę obcą i może być sprzeczne z potrzebami kraju zastępującego. Często kraj z pełną substytucją walut obniża koszty prowadzenia działalności, eliminując koszty wymiany pieniędzy na rynku walutowym i może zachęcać do inwestycji.

Częściowe zastąpienie waluty może pozwolić na używanie waluty obcej obok pieniądza krajowego. Codzienne transakcje krajowe mogą wykorzystywać lokalne pieniądze, podczas gdy handel międzynarodowy może korzystać z zastępczej waluty. Przykłady takiego użycia obejmują Kambodżę, która wykorzystuje zarówno dolary amerykańskie (USD), jak i fundusze krajowe, oraz Irak, który używa zarówno dolara, jak i dinara (IQD).

Ryzyko substytucji waluty

Wzrost tempa substytucji walut oznacza, że ​​gospodarka narodowa może paść ofiarą gwałtownych zmian kursów walutowych, a tym samym może doświadczać zwiększonych wstrząsów monetarnych zarówno z kraju, jak i zagranicy. Kraje, które w znacznym stopniu stosują substytucję waluty, a także elastyczny kurs wymiany, mogą napotkać problemy. Nie mają władzy nad kursami wymiany wykorzystywanych przez siebie pieniędzy. Ten brak kontroli oznacza, że ​​kraj adoptujący może doświadczyć dużych wahań cen towarów lub usług z powodu stale zmieniającego się charakteru kursu walutowego.

Im wyższy wskaźnik substytucji waluty, tym większe prawdopodobieństwo, że kraj przyjmujący doświadczy zaburzeń monetarnych. Zimbabwe jest jednym z przykładów narodu, który używa kilku walut. Od 2009 roku Zimbabwe korzysta z randa południowoafrykańskiego ( ZAR ), funta brytyjskiego ( GBP ), puli botswańskiej (BWP), juana chińskiego ( CNY ), dolara amerykańskiego (USD) i wielu innych. Nie trzeba dodawać, że zmienność była zawsze obecna.

Istnieją rozważania dotyczące tego, jak substytucja waluty wpłynie na kraj, w oparciu o czynniki wewnętrzne w tym kraju. Czynniki wewnętrzne obejmują wielkość i położenie kraju, strukturę jego systemu finansowego, jego strukturę polityczną oraz przemysł, zasoby naturalne i eksport kraju.