Definicja skurczu
Co to jest skurcz?
W ekonomii kurczenie się odnosi się do fazy cyklu koniunkturalnego, w której gospodarka jako całość schodzi. Skurcz występuje zwykle po szczytach cyklu koniunkturalnego, ale zanim stanie się dołkiem. Według większości ekonomistów, gdy realny produkt krajowy brutto (PKB) danego kraju – najczęściej obserwowany wskaźnik aktywności gospodarczej – spada przez dwa lub więcej kolejnych kwartałów, to ma miejsce recesja.
Więcej o skurczach
Dla większości ludzi spowolnienie gospodarcze jest zapowiedzią trudności gospodarczych. Gdy gospodarka pogrąża się w kryzysie, rośnie bezrobocie. Chociaż żadne spowolnienie gospodarcze nie trwa wiecznie, trudno jest ocenić, jak długo będzie trwał trend spadkowy, zanim się odwróci. Historia pokazała, że skurcz może trwać wiele lat, na przykład podczas Wielkiego Kryzysu.
Skurcz występuje zwykle po szczytach cyklu koniunkturalnego, ale zanim stanie się dołkiem.
Cykl biznesowy
Cykl koniunkturalny składa się z czterech dyskretnych faz, przez które gospodarka przechodzi w następującej kolejności: 1) ekspansja, 2) szczyt, 3) kurczenie się i 4) dołek. W okresie ekspansji gospodarczej rośnie PKB, rośnie dochód na mieszkańca, spada bezrobocie, a rynki akcji generalnie radzą sobie dobrze. Faza szczytowa oznacza koniec ekspansywnego okresu, po którym następuje skurcz. Następnie PKB i dochód na mieszkańca spadają, bezrobocie rośnie, a indeksy giełdowe spadają.
Skutki skurczu
Chociaż PKB jest podstawową miarą używaną do oceny stanu gospodarki i określenia fazy cyklu koniunkturalnego, społeczeństwo odczuwa najbardziej dodatkowe skutki skurczu. Zmniejszona produktywność prawie zawsze prowadzi do wyższego bezrobocia i niższych płac, ponieważ mniej pracy jest dostępnych, gdy produkcja jest niska. Kiedy więcej ludzi jest bezrobotnych lub ma obniżone dochody, to mniej pieniędzy jest wydawanych w gospodarce, co może jeszcze bardziej zaostrzyć spowolnienie gospodarcze.
Przykład z prawdziwego świata – słynne okresy skurczu
Najdłuższym i najbardziej bolesnym okresem spadku w historii współczesnej Ameryki był Wielki Kryzys, od 1929 do 1933 roku. Niedawno głęboki spadek nastąpił na początku lat 80., kiedy Rezerwa Federalna wysłała stopy procentowe w górę, aby zdusić inflację. Ten skurczony okres był jednak krótkotrwały, a po nim nastąpił silny i trwały okres ekspansji. Wielka recesja w latach 2007–2009 była okresem znacznego spadku, którego przyczyną była niezrównoważona bańka na rynku nieruchomości i rynkach finansowych.