Warunkowa płatność sprzedaży

Co to jest warunkowa sprzedaż płatnicza?

Sprzedaż z płatnością warunkową to rodzaj sprzedaży, w którym szczegóły sprzedaży – takie jak pełna cena sprzedaży lub liczba stałych płatności niezbędnych do jej zakończenia – zależą od przyszłych wydarzeń. Ponieważ transakcje te są uzależnione od płatności, które nastąpią w przyszłości, ustalenie całkowitej ceny sprzedaży na koniec roku podatkowego sprzedaży może nie być możliwe.

Zrozumienie warunkowej sprzedaży płatności

Przykład sprzedaży warunkowej płatności może mieć miejsce, gdy firma ma umowę kupna innej firmy, ale sprzedaż zostanie zakończona po kilku miesiącach. Ostateczna cena sprzedaży firmy docelowej zostanie określona przez sprzedaż firmy docelowej w pozostałej części roku. Innym przykładem jest firma, która może sprzedać część swoich akcji wraz z odsetkiem zysków netto tej firmy.

Sprzedaż w ramach płatności warunkowych może mieć miejsce w okresie dłuższym niż rok podatkowy, więc wiąże się ze specjalnym zestawem reguł, które różnią się w zależności od tego, czy cena lub harmonogram jest kwotą stałą. Istnieją dwie metody obliczania podatków należnych w roku podatkowym w przypadku sprzedaży z płatnością warunkową: maksymalna cena sprzedaży lub ustalony okres.

• Przy metodzie maksymalnej ceny sprzedaży zakłada się, że wszystkie zdarzenia warunkowe zostaną spełnione. Cena jest więc obliczana podobnie jak w przypadku sprzedaży ratalnej. Formuła jest obliczana ponownie, jeśli kwota ulegnie zmniejszeniu w kolejnych latach.
• Metoda stałego okresu jest stosowana, jeśli nie można określić maksymalnej ceny sprzedaży. W metodzie stałego okresu okres, w którym można otrzymać płatności, jest stały. Tak więc podstawa sprzedawcy jest odzyskiwana w sposób proporcjonalny w okresie, w którym można otrzymać płatność w ramach umowy.

W niektórych przypadkach umowa może nie określać ani określonej ceny maksymalnej, ani ograniczać płatności do określonego okresu. W tej sytuacji uczciwe jest kwestionowanie, czy sprzedaż rzeczywiście miała miejsce. Sekcja 483  Internal Revenue Code (IRC) zawiera opisy obsługi płatności warunkowych i odsetek od płatności warunkowych.

Przykład warunkowej sprzedaży płatniczej

Wiosną 1998 r. General Mills rozpoczął badanie możliwych przejęć przedsiębiorstw. Dowiedziawszy się, że Diageo może być zainteresowana sprzedażą Pillsbury, ogólnie zgodzono się, że Pillsbury uzupełni istniejącą działalność General Mills.

General Mills przedstawił Diageo warunki proponowanej umowy w czerwcu 2000 r. Za łączną kwotę 10 miliardów dolarów. Cena wywoławcza Diageo wyniosła 10,5 miliarda dolarów. Po tym, jak obie strony odmówiły negocjowania warunków, wydawało się, że umowa nie dojdzie do skutku. Jednak starając się zlikwidować różnicę między tymi dwoma stanowiskami, obie firmy zgodziły się na włączenie do warunków umowy płatności warunkowej w pierwszą rocznicę transakcji, która zależałaby od ceny akcji General Mills.

General Mills nie chciał wyemitować więcej niż jednej trzeciej swoich akcji po transakcji na rzecz Diageo, a Diageo uważał, że konieczne jest wycena akcji General Mills po obecnych cenach giełdowych.