Panel nadzorujący Kongres (COP)

Co to jest panel nadzorujący Kongres?

Kongresowy Panel Nadzoru (COP) był organem nadzorczym utworzonym przez Kongres w 2008 r. W celu monitorowania Departamentu Skarbu USA i jego realizacji wartego 700 miliardów dolarów Trouble Asset Relief Program (TARP).

Panel został upoważniony do przeprowadzania przesłuchań, przeglądu danych i sporządzania raportów na temat wysiłków Ministerstwa Skarbu i innych instytucji finansowych, które pracowały nad stabilizacją gospodarki w środkukryzysu finansowego 2007-2008.

Zrozumienie panelu nadzorującego Kongres (COP)

W odpowiedzi na kryzys finansowy Kongres upoważnił Skarb Państwa do wydania 700 miliardów dolarów za pośrednictwem TARP w celu ustabilizowania gospodarki. Powołała Biuro Stabilizacji Departamentu Skarbu w celu wdrożenia TARP, a także Panel Nadzoru Kongresu do monitorowania tych działań.

Do obowiązków panelu należało nadzorowanie działań Departamentu Skarbu;ocenić wpływ wydatków na stabilizację gospodarki;ocenić przejrzystość rynku;dopilnować, aby wysiłki na rzecz ograniczenia egzekucji z nieruchomościbyły skuteczne;oraz zapewnić, że Skarb Państwa podjął działania, które leżałyby w najlepszym interesie opinii publicznej.

Oprócz COP do innych organów nadzorujących badających wydatki TARP należał Specjalny Inspektor Generalny ds. TARP oraz Rządowe Biuro Odpowiedzialności.

Ustalenia panelu

Zespół ustawowo zaprzestał działalności 3 kwietnia 2011 r.3 W swoim raporcie końcowym z dnia 16 marca 2011 r. Szczegółowo opisano działania rządu mające na celu wyjście z kryzysu finansowego i przywrócenie porządku i płynności na rynkach kredytowych i dłużnych.

TARP został początkowo stworzony jako program o wartości 700 miliardów dolarów w celu zwiększenia płynności wtórnych rynków hipotecznych poprzez zakup niepłynnych papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką, a przez to zmniejszenie potencjalnych strat instytucji, które są ich właścicielami. Później został zmodyfikowany, aby umożliwić rządowi kupowanie udziałów w bankach i innych instytucjach finansowych.

W czasie tworzenia TARP, Ben Bernanke, ówczesny prezes Rezerwy Federalnej, powiedział, że naród jest na dobrej drodze do „kataklizmu, który mógł rywalizować z Wielkim Kryzysem lub go przewyższyć”.

Losu tego udało się uniknąć po części dlatego, że TARP zapewnił krytyczny back stop dla rynków w czasie wielkiego wstrząsu. Jednak w raporcie stwierdzono, że TARP wypaczył rynki, wzmacniając przekonanie, że duże instytucje finansowe są „zbyt duże, by upaść”.

„Chroniąc bardzo duże banki przed niewypłacalnością i upadkiem, TARP stworzył również pokusę nadużycia ” – czytamy w raporcie.„Bardzo duże instytucje finansowe mogą teraz racjonalnie decydować się na podejmowanie zawyżonego ryzyka, ponieważ spodziewają się, że jeśli ich gra się nie powiedzie, to podatnicy poniosą stratę. Jak na ironię, to zawyżone ryzyko może stworzyć jeszcze większe ryzyko systemowe i zwiększyć prawdopodobieństwo przyszłych kryzysów i ratowania. ”

Ponadto w raporcie, który w raporcie nazwano być może „najgłębszym naruszeniem przejrzystości”, Ministerstwo Skarbu zdecydowało na początku TARP o wypchnięciu dziesiątek miliardów dolarów do bardzo dużych instytucji finansowych, nie wymagając od banków ujawniania, w jaki sposób te pieniądze zostały wykorzystane.„W rezultacie społeczeństwo nigdy nie będzie wiedziało, na jaki cel przeznaczono jego pieniądze”.