Gospodarka oparta na współpracy
Co to jest gospodarka oparta na współpracy?
Gospodarka dzielenia się to rynek, na którym konsumenci polegają na sobie nawzajem, a nie na dużych firmach, aby zaspokoić ich potrzeby i potrzeby.
Gospodarki oparte na współpracy polegają na dawaniu, zamianie, pożyczaniu, handlowaniu, wynajmowaniu i udostępnianiu produktów i usług za opłatą między osobą, która ma coś, a osobą, która czegoś potrzebuje – zazwyczaj z pomocą pośrednika internetowego.
Gospodarka dzielenia się może być również określana jako „gospodarka współdzielona”, „ gospodarka współdzielenia ” lub „gospodarka równorzędna”.
Kluczowe wnioski
- Gospodarka dzielenia się to rynek, na którym konsumenci polegają na sobie nawzajem, a nie na dużych firmach, aby zaspokoić ich potrzeby i potrzeby.
- Gospodarki oparte na współpracy polegają na dawaniu, zamianie, pożyczaniu, handlowaniu, wynajmowaniu i udostępnianiu produktów i usług za opłatą między osobą, która ma coś, a osobą, która czegoś potrzebuje – zazwyczaj z pomocą pośrednika internetowego.
- Gospodarka dzielenia się może być również określana jako „gospodarka współdzielona”, „gospodarka współdzielenia” lub „gospodarka równorzędna”.
- Zasadnicze znaczenie dla gospodarki dzielenia się to firma lub grupa, która działa jako pośrednik, ułatwiając konsumentom wzajemne poleganie.
- Przykłady ekonomii współpracy obejmują Uber i Lyft, dzięki którym osoby posiadające pojazdy mogą zapewniać przejazdy innym, którzy chcą niedrogich alternatyw dla taksówek.
Zrozumieć gospodarki oparte na współpracy
Zasadnicze znaczenie dla gospodarki dzielenia się to firma lub grupa, która działa jako pośrednik, ułatwiając konsumentom wzajemne poleganie. Na przykład za pośrednictwem Uber osoby posiadające samochody mogą zapewnić przejazdy innym osobom, które chcą niedrogiej alternatywy dla usług taksówkowych; za pośrednictwem Craigslist ludzie kupują używane pojazdy i wynajmują sobie nawzajem dodatkowe pomieszczenia mieszkalne; a konsumenci na Etsy kupują biżuterię i inne ręcznie robione przedmioty od indywidualnych rzemieślników.
Najlepszym przykładem modelu stojącego za wieloma biznesami opartymi na współpracy jest model eBay Inc., który od 1995 roku łączy kupujących i sprzedających w Internecie. Jako „koordynator sieci”, eBay tworzy sieć peer-to-peer, w której uczestnicy wchodzą w interakcję., wymieniają przedmioty lub usługi na pieniądze i tworzą wartość.
Ekonomia współpracy może być dokładniejszym określeniem tego, co wielu nazywa „ekonomią współdzielenia”, ponieważ pośrednicy, którzy ułatwiają taką działalność gospodarczą, robią to za opłatą. W artykule Harvard Business Review z 2015 r. Stwierdzono, że kiedy rynek jest zapośredniczony, należy go traktować bardziej jako „ gospodarkę dostępu ” niż gospodarkę współdzielenia.
Przykłady ekonomii współpracy
Firmy działające w gospodarce dzielenia się są często destrukcyjne dla firm o ugruntowanej pozycji (na przykład Ubera i branży taksówkarskiej lub Airbnb i branży hotelarskiej), a wiele z nich odnotowało szybki wzrost przychodów. Opierają się na przestrzeni cyfrowej i aplikacjach na smartfony, aby łączyć kupujących i sprzedających. Recenzje online oraz, w niektórych przypadkach, weryfikacja przeszłości ułatwiają zaufanie, umożliwiając taką wymianę.
Gospodarka dzielenia się obejmuje wiele rodzajów przedsiębiorstw. Istnieją usługi takie jak Taskrabbit, które pozwalają konsumentom zatrudniać osoby do wykonywania zadań, od załatwiania spraw po montaż mebli; Crowdfunding usługi, takie jak Wypożyczalni Klubu, które łączą ludzi, którzy chcą pożyczyć pieniądze z wielu osób, które łącznie pożyczek Funduszu; Usługi wynajmu pokoi, takie jak Airbnb, które pozwalają właścicielom nieruchomości zarabiać na wynajmowaniu wolnych pokoi lub całych domów podróżnym; oraz rynki peer-to-peer, takie jak Poshmark, używane do odsprzedaży używanej odzieży wysokiej jakości.
Aplikacje typu Rideshare, platformy finansowania społecznościowego, usługi wynajmu pokoi i rynki peer-to-peer to przykłady ekonomii współpracy.
Wyzwania związane z gospodarką opartą na współpracy
Firmy, które polegają na klientach, którzy coś kupują, a nie udostępniają, stają w obliczu poważnego zagrożenia ze strony firm działających w ramach gospodarki dzielenia się. Badania pokazują, że klienci będą rozważać udostępnianie zamiast kupowania, jeśli przyniesie to oszczędności w wysokości co najmniej 25%, jeśli będzie to wygodniejsze lub jeśli zapewni dostęp do markowych produktów.
Podobnie, udziałowcy mogą zostać przekształceni w kupujących z tych samych powodów. Firmy oparte na prawach własności mogą łączyć siły z firmami korzystającymi z pożyczek lub współdzielenia, co przyniesie korzyści, na przykład, współpracy specjalistycznego sklepu spożywczego Whole Foods z Instacart, usługą dostawy artykułów spożywczych świadczoną przez niezależnych kontrahentów, którzy pracują według ich harmonogramów.
Duża niepewność dotycząca wielu przedsiębiorstw gospodarki dzielenia się dotyczy regulacji. Platformy współpracy, takie jak Uber i Airbnb, stawiały czoła dobrze nagłośnionym bitwom regulacyjnym w wielu miastach, gdzie ich długoletni konkurenci próbowali wykorzystać strach przed szkodą dla konsumentów jako przesłankę, czasami ważną, a czasem przesadzoną, do wdrożenia przepisów, które wykluczą te nowe firmy z rynku. działalności gospodarczej lub utrudniać jej prowadzenie.