Indeksowanie szafy
Co to jest indeksowanie szafy?
Indeksowanie szafy to strategia stosowana do opisywania funduszy, które twierdzą, że aktywnie kupują inwestycje, ale mają portfel niewiele różniący się od benchmarku. W ten sposób zarządzający portfelami osiągają zwroty podobne do bazowego benchmarku, takiego jak S&P 500, bez dokładnej replikacji indeksu. Motywacja do indeksowania szafy wyrasta z lat słabych wyników i ciągłego przechodzenia od zarządzania aktywnego do pasywnego. Wypływy funduszy aktywnych do funduszy pasywnych przez wiele lat przekroczyły setki milionów zarządzanych aktywów. To wywarło presję na zarządzających funduszami, którzy obawiają się, że branża pasywna wyeliminuje miejsca pracy związane z akcjami.
Kluczowe wnioski
- Indeksowanie Closet to strategia zakupów funduszy, która zakłada aktywny zakup inwestycji, ale kończy się portfelem bardzo podobnym do swojego benchmarku.
- Zazwyczaj postrzegane negatywnie, indeksowanie szafy skutkuje wyższymi opłatami dla inwestorów, którzy płacą opłatę za zarządzanie dla zarządzających funduszami, którzy po prostu odzwierciedlają fundusz indeksowy, pokazując fałszywe poczucie umiejętności zarządzania.
- Metryki, takie jak R do kwadratu i aktywny udział, mogą pomóc w określeniu statystycznego odchylenia portfela od indeksu wzorcowego, a tym samym, czy jest to indeks szafy.
Jak działa indeksowanie szafy
Indeksowanie szafy może być zgodne z indeksem pod względem wagi, branży lub położenia geograficznego. Wyniki menedżera są zwykle porównywane z indeksem wzorcowym, więc menedżerowie mają motywację do uzyskiwania zwrotów przynajmniej takich jak indeks. Nawet jeśli fundusz osiąga nieco gorsze wyniki niż benchmark po odjęciu wszystkich opłat, zarządzający jest chwalony za umiejętność wybierania akcji.
Indeksowanie Closet jest często postrzegane przez inwestorów negatywnie, ponieważ mogli po prostu wybrać fundusz indeksowy i płacić niższe opłaty. Na pozór może być trudno określić, czy fundusz stosuje indeksowanie szafowe, ale bliższe przyjrzenie się prospektowi może ujawnić rzeczywiste aktywa funduszu. Istnieje kilka sposobów na wykrycie funduszy, które są repliką indeksu porównawczego.
Narzędzia takie jak R do kwadratu i błąd śledzenia określają statystyczne odchylenie portfela od indeksu wzorcowego. R do kwadratu jest z definicji miarą statystyczną, która reprezentuje procent, w jakim fundusz odchyla się od benchmarku lub jest zgodny z nim. Tymczasem błąd śledzenia przedstawia różnicę między zwrotami funduszu a benchmarkiem, zwanym inaczej aktywnym ryzykiem. Inną miarą, na którą należy zwrócić uwagę, jest aktywny udział, który określa procent pakietów różniących się od wskaźnika odniesienia. Portfel z aktywnym udziałem między 20% a 60% jest uważany za indeksatora zamkniętego.
20% do 60%
Zakres aktywnego udziału odzwierciedlający indeksator szafy.
Wady indeksowania szafy
Największą kwestią, jaką inwestorzy mają w związku z indeksowaniem szaf, są wysokie opłaty, które nadal pobierają aktywni menedżerowie, pomimo podejścia pasywnego. Inwestorzy ponoszą ciężar tej niedyskrecji, ponieważ płacą wyższe opłaty za podobne lub przeciętne wyniki. Jednak wybór funduszu z wysokim aktywnym udziałem niekoniecznie przekłada się na lepsze zyski. Ostatecznie, aktywne fundusze, które przewyższają stopy zwrotu z benchmarku, mają zwykle niższe opłaty niż tradycyjny fundusz aktywnie zarządzany.