Capital Blockade

Co to jest blokada kapitału?

Blokada kapitał jest sankcja ekonomiczna że ogranicza lub uniemożliwia inwestycje kapitałowe z przepływającym morzu z kraju, który może wykorzystać go do celów ewentualnie wątpliwych.

Zrozumienie blokad kapitału

Kraj lub grupa krajów może nałożyć blokadę kapitałową, aby zahamować wzrost gospodarczy kraju objętego sankcjami, jako środek mający na celu wywarcie presji na ten kraj, aby rozwiązał spory w drodze negocjacji. Takie sankcje mogą być skutecznym i względnie pokojowym sposobem przywrócenia popełnionego kraju do stołu przetargowego bez konieczności eskalacji do konfliktu zbrojnego.

Blokadę kapitału można połączyć z zamrożeniem zagranicznych rachunków bankowych należących do obywateli kraju docelowego, aby zwiększyć presję.

Sankcje gospodarcze polegają na wycofaniu zwyczajowych stosunków handlowych i finansowych ze względów polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Mogą być kompleksowe – zabraniać działalności handlowej w całym kraju – lub mogą być celem, blokując transakcje z określonymi firmami, grupami lub osobami.

Od czasu ataków terrorystycznych z 11 września nastąpił zwrot w kierunku ukierunkowanych sankcji, których celem jest zminimalizowanie skutków dla ludności cywilnej. Sankcje mogą przybierać różne formy, w tym zakazy podróży, zamrożenie aktywów, embargo na broń, ograniczenia kapitału, redukcje pomocy zagranicznej i ograniczenia w handlu.

Sankcje ekonomiczne

Rządy krajowe, a zwłaszcza międzynarodowe organy zarządzające, takie jak Organizacja Narodów Zjednoczonych i Unia Europejska, nałożyły sankcje gospodarcze, aby wymusić, odstraszyć, ukarać lub zawstydzić podmioty, które zagrażają ich interesom lub naruszają normy międzynarodowe. Sankcje zostały wykorzystane do realizacji celów polityki zagranicznej, w tym przeciwdziałania terroryzmowi, przeciwdziałania terroryzmowi, nieproliferacji, promowaniu demokracji, rozszerzaniu praw człowieka, rozwiązywaniu konfliktów i cyberbezpieczeństwie.

Sankcje są ogólnie postrzegane jako tańszy, mniej ryzykowny środek działania między dyplomacją a wojną. Decydenci mogą traktować sankcje jako reakcję na kryzysy zagraniczne, gdy interes narodowy jest niewielki lub gdy działania wojskowe nie są wykonalne. Liderzy mogą nakładać sankcje, oceniając podjęcie poważniejszych działań.

Zwykle sankcje gospodarcze zabraniają jedynie korporacjom i obywatelom kraju pochodzenia lub regionu prowadzenia interesów z podmiotem znajdującym się na czarnej liście. Sankcje eksterytorialne, zwane także sankcjami wtórnymi lub bojkotem wtórnym, mają na celu ograniczenie działalności gospodarczej rządów, przedsiębiorstw i obywateli dodatkowych krajów. Wiele rządów uważa te sankcje za naruszenie ich suwerenności i prawa międzynarodowego.

Wyniki sankcji różnią się w zależności od przypadku. Sankcje o stosunkowo ograniczonych celach mają większe szanse powodzenia niż sankcje o poważnych ambicjach politycznych. Sankcje mogą ewoluować. Na przykład, z wyjątkiem krótkiego okresu w latach 80., Stany Zjednoczone nałożyły sankcje na Iran od czasu wzięcia zakładników w USA w 1979 r., Ale zakres i logika sankcji uległy zmianie.

Najczęściej użyteczność sankcji jest ważniejsza niż to, czy osiągają one swoje cele. W niektórych przypadkach sankcje mogą mieć na celu jedynie wyrażenie wotum nieufności.