Dyskusja jest tania: obietnice kampanii i ekonomia
Obietnice składane podczas kampanii każdego kandydata na prezydenta naprawdę należy nazwać propozycjami. W końcu kampania na prezydenta Stanów Zjednoczonych to w istocie proces marketingowy, w którym kandydaci prezentują się jako produkty, odróżniają się od innych produktów i przedstawiają propozycje, jak sobie poradzą, jeśli dostaną pracę. Dlatego obietnice wyborcze są tak ważną częścią procesu wyborczego, zwłaszcza jeśli dotyczą kwestii, które dzielą naród lub wzbudzają zainteresowanie emocjonalne. Najczęściej te kwestie dotyczą pieniędzy.
Chociaż obietnice kampanii mogą być kuszące, rozmowy są tanie, a nawet prezydenci z najlepszymi intencjami mogą mieć trudności z ich urzeczywistnieniem. Przyjrzyjmy się niektórym z najczęstszych obietnic wyborczych, które składają kandydaci na prezydenta, i oceńmy, co jest potrzebne, aby te obietnice stały się rzeczywistością.
Kluczowe wnioski
- Kandydaci na prezydenta składają wiele obietnic podczas kampanii. Jednak te obietnice są często używane jako przekonujące bajty dźwiękowe, a nie rzeczywiste obietnice.
- Dwie najpowszechniejsze obietnice kampanii dotyczą obniżek podatków i tworzenia miejsc pracy.
- Obietnica powszechnego systemu opieki zdrowotnej Billa Clintona i obietnica George’a HW Busha, by nigdy nie podnosić podatków, przyniosły odwrotny skutek w stosunku do nich obu, kiedy zostali wybrani.
Rozsądne obietnice kampanii
Obietnice kampanii mogą się nieznacznie zmieniać od wyborów do wyborów, ale prawie zawsze wiążą się ze zmieniającymi się bieżącymi kwestiami, o których myślą wyborcy. Niektóre mogą mieć charakter ideologiczny, jak „wdrażanie rządowej odpowiedzialności budżetowej”, lub bardziej szczegółowe, jak proponowanie precyzyjnych obniżek stawek podatkowych na osobę. Jakkolwiek są one proponowane, są obietnice wiarygodne i rozsądne oraz takie, które są po prostu strzałami w ciemno.
Cięcia podatkowe
Chociaż podatki są nieuniknione, nie widać kandydatów proponujących podniesienie podatków podczas kampanii; zwykle jest zupełnie odwrotnie. Jednak większość obietnic finansowych nowego prezydenta, w tym obniżki podatków, zostanie spłacona w ramach polityki fiskalnej.
Prezydent ma, w powiązaniu z Kongresem, znaczące uprawnienia do stosowania polityki fiskalnej, podczas gdy polityka pieniężna jest kontrolowana przez Zarząd Rezerwy Federalnej. Innymi słowy, prezydent może bezpośrednio wpływać na stawki podatkowe. Ale chociaż obietnica kampanii dotycząca obniżenia podatków brzmi tak, jakby kandydat mógł po prostu nacisnąć kilka przycisków i obniżyć podatki, jest to nieco bardziej skomplikowane i wymaga ustawodawstwa, a także równoważenia przepisów w celu zwiększenia dochodów lub obniżenia wydatków. Innymi słowy, obniżki podatków muszą być neutralne dla budżetu, zwłaszcza jeśli są proponowane poza corocznym procesem uchwalania budżetu. Kampanie obietnic obniżenia podatków są dość powszechne i atrakcyjne, ale rzadko są proponowane bez prawodawstwa kompensacyjnego lub rozwiązania, które umożliwi cięcia. Tak więc, obietnica, że obniżki podatków są rozsądne, aby osiągnąć pożądany rezultat, nie tylko pozyskiwanie wyborców, muszą one być dalekosiężne i oparte na rozsądnych oczekiwaniach.
Tworzenie miejsc pracy
Obietnice stworzenia miejsc pracy cieszą się dużym zainteresowaniem kandydata w wyborach, zwłaszcza jeśli obecne otoczenie gospodarcze jest słabe, a bezrobocie jest problemem. Obietnica stworzenia miejsc pracy może być zarówno rozsądna, jak i nierozsądna. Aby być rozsądnym, obietnica powinna zawierać informacje o tym, jak kandydat proponuje osiągnąć wyniki i jakie wpisuje się na arenie polityki fiskalnej. Miejsca pracy mogą być tworzone przez bezpośrednią interwencję i wydatki rządowe, strategię, która została z powodzeniem wdrożona przez prezydenta Roosevelta (prezydenta od 1933 do 1945 roku) w ciągu pierwszych 100 dni jego prezydentury, kiedy ustanowił projekty robót publicznych, takie jak Works Progress Administration i Civilian Conservation Corps. Projekty te stworzyły miejsca pracy dla dużej liczby bezrobotnych obywateli. Był to skrajny przykład i nie brakowało kontrowersji, ale udało mu się obniżyć wysokie stopy bezrobocia i dać znaczną nadzieję dla zmagającej się gospodarki.
Poprzednie obietnice kampanii
Rzućmy okiem na kilka obietnic wyborczych złożonych przez kandydatów Demokratów i Republikanów z przeszłości i dlaczego nie zostały one zrealizowane.
Obietnica uniwersalnego systemu opieki zdrowotnej Billa Clintona, kandydata na prezydenta
Bill Clinton obiecał narodowy system opieki zdrowotnej w swojej kandydaturze na prezydenta w 1992 roku, a podczas swojej administracji próbował wdrożyć ten system. Zamiast tego spotkał się z poważnym oporem ze strony Kongresu i drogo kosztował Demokratów w wyborach do Kongresu w 1994 roku. Pośrednio spowodowało to również dramatyczny spadek zapasów opieki zdrowotnej, a wkrótce potem plan został zatrzymany.
Kandydat na prezydenta George’a HW Busha „Przeczytaj mi z ust: żadnych nowych podatków”
Prezydent George HW Bush stworzył ten słynny bajt dźwiękowy na Narodowej Konwencji Republikanów w 1988 roku. Niestety, będąc na stanowisku, nie miał innego wyjścia, jak tylko podnieść podatki w celu zmniejszenia deficytu budżetowego i zapewnienia potrzebnego finansowania. Ta nieudana obietnica wyborcza została wykorzystana przeciwko niemu przez jego republikańskiego przeciwnika Pat Buchanana podczas prawyborów, a Bill Clinton wykorzystał ją przeciwko Bushowi w ramach swojej udanej kampanii mającej na celu zdobycie Białego Domu w 1992 roku. mu drugą kadencję.
Podsumowanie
Ciekawie jest zobaczyć, jak historia się powtarza i jak krótkotrwałe mogą być nasze wspomnienia. Z dobrymi intencjami kandydaci na prezydenta organizują swoje platformy z obietnicami wyborczymi, które mają wpłynąć na opinie wyborców i zostać wybranym. Niektóre z obietnic mają charakter ideologiczny i są trudne do oszacowania, podczas gdy inne są bardziej bezpośrednie i odpowiedzialne. W idealnym świecie każda obietnica kampanii byłaby przedstawiana z pełną historią, ale proces polityczny nie wydaje się promować tej koncepcji. Obietnice wyborcze mogą tworzyć kontrowersji wywołują emocje i może przechylić wybory stronę kandydata, że albo ma najlepszą obietnicę lub rynki pomysłów najlepsze. Idealnie byłoby, gdyby wszyscy kandydaci na prezydenta po prostu powiedzieli nam, że będziemy musieli podnieść podatki i zmniejszyć wydatki, aby związać koniec z końcem, ale niestety to, co obiecują kandydaci i co są w stanie dostarczyć, może być bardzo różnymi rzeczami, szczególnie gdy kandydaci są po objęciu urzędu napotkał nieprzewidziane przeszkody polityczne lub gospodarcze.