Kupiłem ofertę
Co to jest kupiona umowa?
Transakcja kupna to oferta papierów wartościowych, w ramach której bank inwestycyjny zobowiązuje się do zakupu całej oferty od firmy klienta. Zakupiona transakcja eliminuje ryzyko finansowania emitenta, zapewniając, że podniesie ona zamierzoną kwotę. Jednak firma będąca klientem prawdopodobnie uzyska niższą cenę, stosując to podejście, zamiast ustalać ceny na rynkach publicznych ze wstępnym złożeniem prospektu emisyjnego.
Kluczowe wnioski
- Transakcja kupna ma miejsce, gdy bank inwestycyjny zgodził się odkupić całą emisję od emitenta, a następnie odsprzedać ją.
- Zakupiona transakcja zazwyczaj faworyzuje emitenta w tym sensie, że nie ma żadnego ryzyka związanego z finansowaniem – firma otrzyma pieniądze, których potrzebuje.
- Bank inwestycyjny podejmuje dodatkowe ryzyko przeprowadzając kupioną transakcję, ponieważ musi być w stanie sprzedać papiery wartościowe – najlepiej z zyskiem.
- Zakupione transakcje zasadniczo dały bankowi inwestycyjnemu długi czas akcji spółki, jednocześnie ograniczając kapitał. W zamian za podjęcie tego ryzyka bank inwestycyjny zazwyczaj otrzymuje papiery wartościowe z dyskontem w stosunku do przewidywanej wartości rynkowej.
Zrozumienie kupionych ofert
Zakupiona transakcja jest dla banku inwestycyjnego stosunkowo ryzykowna. Dzieje się tak, ponieważ bank inwestycyjny musi się odwrócić i spróbować sprzedać nabyty pakiet papierów wartościowych innym inwestorom z zyskiem. Bank inwestycyjny przyjmuje na siebie ryzyko potencjalnej straty netto w tym scenariuszu, że albo papiery zostaną sprzedane po niższej cenie po utracie wartości, albo w ogóle nie zostaną sprzedane.
Aby zrównoważyć to ryzyko, bank inwestycyjny często negocjuje znaczną zniżkę przy zakupie oferty od klienta, który ją wystawił. Jeśli transakcja jest duża, bank inwestycyjny może połączyć siły z innymi bankami i utworzyć konsorcjum, tak aby każda firma ponosiła tylko część ryzyka.
Kupione oferty i inne formy pierwszej oferty publicznej
Istnieje kilka rodzajów pierwszych ofert publicznych (IPO), z których dwa są podobne do transakcji kupionych, ponieważ mogą skutkować w pełni subskrybowanym IPO. Co więcej, kupiona transakcja może również wykorzystać je jako metodę odsprzedaży papierów wartościowych. Dwie główne kategorie obejmują IPO ze stałą ceną i IPO z budową księgi popytu. Firma może stosować te typy osobno lub łącznie.
W ofercie stałej ceny spółka upubliczniana (spółka emitująca) ustala ustaloną cenę, po której zaoferuje swoje akcje inwestorom. W tym scenariuszu inwestorzy znają cenę akcji przed wejściem spółki na giełdę. Składając wniosek o udział w ofercie, inwestorzy muszą zapłacić pełną cenę akcji.
W budowaniu księgi popytu subemitent będzie próbował określić cenę, po której zaoferuje emisję. Gwarant oprze ten punkt cenowy na żądaniu inwestorów instytucjonalnych. Gdy subemitent tworzy swoją księgę, przyjmuje zamówienia od zarządzających funduszami. Zarządzający funduszem wskażą liczbę udziałów, których pragną, i cenę, jaką są skłonni zapłacić.
Rola ubezpieczyciela w zakupionych umowach
We wszystkich formach IPO, w tym w transakcjach kupionych, subemitenci i / lub konsorcjum subemitentów ułatwią niektóre lub wszystkie z następujących czynności:
- Utworzenie zewnętrznego zespołu ds. IPO, składającego się z subemitentów, prawników, biegłych rewidentów (CPA) oraz ekspertów Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC)
- Zestawienie szczegółowych informacji o firmie, w tym wyników finansowych i przewidywanej przyszłej działalności
- Przekazanie sprawozdań finansowych do urzędowego badania
W większości form IPO, z wyjątkiem transakcji kupna, subemitenci będą wspierać kompilację i złożenie wstępnego prospektu w SEC przed ustaleniem daty oferty. W transakcji kupna emisja jest kupowana przez subemitenta przed złożeniem wstępnego prospektu emisyjnego. To znowu pozostawia subemitentów z kapitałem uwikłanym w akcje, które muszą rozładować – najlepiej dla zysku.