Najwięksi producenci ropy na Bliskim Wschodzie

Kluczowe wnioski

• Wielu największych producentów ropy znajduje się na Bliskim Wschodzie, w tym w Arabii Saudyjskiej, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Iraku.
• Arabia Saudyjska jest największym na świecie producentem ropy naftowej i odpowiada za około 15% światowej produkcji.
• Irak zwiększył produkcję od zakończenia wojny w Iraku i jest obecnie drugim co do wielkości producentem na Bliskim Wschodzie.
• Iran jest jednym z największych producentów ropy naftowej na świecie, ale produkcja jest poniżej potencjału ze względu na sankcje gospodarcze.
• Kuwejt jest dziewiątym co do wielkości producentem na świecie, wytwarzającym od 2,5 do 3 milionów baryłek dziennie przez ponad dekadę.

94,2 mln

Liczba baryłek ropy naftowej wydobywanych dziennie na świecie od 2020 r.

2. Irak

Irak produkuje około 4,8 miliona baryłek ropy dziennie i jest szóstym co do wielkości producentem na świecie. Kraj osiągnął znaczny wzrost produkcji od 2005 r., Dwa lata po rozpoczęciu wojny w Iraku. Jednak kraj stoi w obliczu wyzwań, które mogą ograniczyć produkcję w kierunku tych celów, w tym niestabilności politycznej, ciągłej przemocy i nieodpowiedniej infrastruktury.

Wydobycie ropy w większości Iraku podlega kontroli Ministerstwa Ropy w Bagdadzie. Ministerstwo działa za pośrednictwem kilku przedsiębiorstw państwowych, w tym North Oil Company, Midland Oil Company, South Oil Company i Missan Oil Company. W autonomicznym regionie Kurdystanu w Iraku wydobycie ropy kontroluje lokalne Ministerstwo Zasobów Naturalnych.

W iracką produkcję ropy zaangażowanych jest kilkanaście dużych międzynarodowych koncernów naftowych. Główne amerykańskie i europejskie firmy naftowe to Exxon Mobil, Occidental Petroleum, BP, Royal Dutch Shell i Total SA13. Inni międzynarodowi giganci naftowi w Iraku to China National Petroleum Corporation, znana jako CNPC; China National Offshore Oil Corporation, znana jako CNOOC; Malezja Petroliam Nasional Berhad, znany jako Petronas; i Gazprom Neft OAO.

3. Zjednoczone Emiraty Arabskie

Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA) to federacja siedmiu emiratów, w tym Dubaju i stolicy federacji Abu Zabi. ZEA produkuje nieco ponad 4 miliony baryłek dziennie, stając się siódmym co do wielkości producentem na świecie. Każdy z siedmiu emiratów kontroluje wydobycie ropy w swoich granicach. Jednak Abu Zabi jest domem dla większości sprawdzonych zasobów ropy naftowej na terytorium ZEA, a zatem odgrywa ogromną rolę w tworzeniu polityki naftowej federacji.

Państwowa firma Abu Dhabi National Oil Company (ADNOC) kontroluje produkcję ropy naftowej w Abu Zabi pod kierownictwem Najwyższej Rady Naftowej emiratu. Większość wydobycia ropy w Abu Zabi jest zorganizowana w ramach umów o podziale produkcji między ADNOC a międzynarodowymi koncernami naftowymi. Inne emiraty stosują podobne umowy o podziale produkcji i umowy o świadczenie usług w celu organizacji produkcji ropy. Niektóre z największych międzynarodowych firm zaangażowanych w produkcję ropy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich to BP, Royal Dutch Shell, Total SA i ExxonMobil.171819

4. Iran

Iran jest dziewiątym co do wielkości krajem na świecie produkującym ropę naftową, z prawie 3,2 mln baryłek dziennie, ale skutki sankcji gospodarczych nałożonych na Iran utrzymały poziom produkcji poniżej prawdziwego potencjału. Według amerykańskiej agencji Energy Information Administration (EIA) sankcje wywarły szczególnie poważny wpływ nainwestycjew wydobycie ropy i gazu, w tym na liczne anulowane projekty inwestycyjne.

W lipcu 2015 roku Iran doszedł do porozumienia ze stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ i Niemiec w sprawie Porozumienie nuklearne z Iranem (JCPOA), w którym Iran zgodził się na ścisłych ograniczeń dotyczących jego programu nuklearnego w zamian za usunięcie międzynarodowagospodarcza sankcje.22 Stany Zjednoczone wycofały się jednak z umowy w 2018 r., Ponieważ były prezydent Donald Trump wypełnił kampanię obietnicy wyjścia z JCPOA, którą nazwał „katastrofą” i „najgorszą umową w historii”. Następnie, w 2019 roku, USA nałożyły dodatkowe sankcje gospodarcze w odpowiedzi na atak dronów na obiekt naftowy w Arabii Saudyjskiej, za który władze USA zarzuciły Iran.

Produkcja ropy i gazu w Iranie jest kontrolowana przez państwowe National Iranian Oil Company (NIOC) pod kierownictwem Najwyższej Rady Energetycznej. Podczas gdy irańska konstytucja zakazuje prywatnej lub zagranicznej własności zasobów naturalnych tego kraju, międzynarodowe firmy od dawna uczestniczyły w poszukiwaniach i rozwoju ropy naftowej w kraju poprzezkontrakty odkupu, model kontraktowy, który nie przenosi praw kapitałowych na międzynarodową spółkę.

5. Kuwejt

Kuwejt produkuje prawie 3 miliony baryłek ropy dziennie, co plasuje ją tylko wśród 10 największych inwestycji zagranicznych i związane z tym opóźnienia w nowych projektach wydobycia ropy.

Ministerstwo Ropy prowadzi politykę naftową w Kuwejcie poprzez państwową spółkę Kuwait Petroleum Corporation i jej spółki zależne. Międzynarodowym koncernom naftowym od dawna odmawia się dostępu do Kuwejtu, ponieważ konstytucja Kuwejtu nie zezwala zagranicznym firmom na posiadanie udziałów w zasobach naturalnych Kuwejtu lub przychodów związanych z tymi zasobami. Oznacza to, że standardowewspólne przedsięwzięcia i umowy o podziale produkcji stosowane w innych krajach są zakazane w Kuwejcie.