Podstawowy współczynnik składki
Jaki jest podstawowy współczynnik składki?
Podstawowym współczynnikiem składki są koszty akwizycji, koszty ubezpieczenia, współczynnik konwersji zysku i straty skorygowany o opłatę ubezpieczeniową z polisy. Podstawowy współczynnik składki jest używany przy obliczaniu składek z mocą wsteczną. Nie uwzględnia podatków ani kosztów likwidacji szkód, które zamiast tego są uwzględniane w pozostałych elementach kalkulacji składki z mocą wsteczną.
Kluczowe wnioski:
- Podstawowy współczynnik składki ustalany jest po ustaleniu przez ubezpieczyciela składki standardowej.
- Podstawowym współczynnikiem składki są koszty akwizycji, koszty ubezpieczenia, współczynnik konwersji zysku i straty skorygowany o opłatę ubezpieczeniową z polisy.
- Podstawowy współczynnik składki jest używany przy obliczaniu składek z mocą wsteczną i nie uwzględnia podatków od konta ani kosztów związanych z likwidacją roszczeń.
Zrozumienie podstawowego współczynnika składki
Podstawowy współczynnik składki ustalany jest po ustaleniu przez ubezpieczyciela składki standardowej. Retrospektywna składka polisy jest obliczana jako (składka podstawowa plus przeliczone straty) pomnożona przez mnożnik podatku. Składkę podstawową oblicza się poprzez pomnożenie współczynnika składki podstawowej przez składkę standardową.
Przeliczona strata jest obliczana poprzez pomnożenie współczynnika konwersji strat przez poniesione straty. Składka podstawowa jest niższa niż składka standardowa z powodu podstawowego współczynnika składki. Zadaniem jest zapewnienie towarzystwu ubezpieczeń retrospektywnych środków na pokrycie kosztów zarządzania planem retrospektywnym.
Jak formułowane są składki
Korekta opłaty ubezpieczeniowej umożliwia obliczenie składki z mocą wsteczną między minimalną a maksymalną składką, ale nie uwzględnia wagi roszczeń ani limitu strat.
Szkody ubezpieczyciela zależą od częstotliwości roszczeń i ich wagi. Roszczenia o wysokiej częstotliwości i niskim poziomie istotności dają ubezpieczycielowi mniej zmienne doświadczenie w zakresie strat niż roszczenia o niskiej częstotliwości i wysokim poziomie ważności. Dzieje się tak, ponieważ ubezpieczyciel jest w stanie lepiej przewidzieć poprzez analizę aktuarialną, jakie będą straty ubezpieczonego w przypadku częstego zgłaszania roszczeń.
Ubezpieczeni, którzy wnoszą roszczenia o wysokiej dotkliwości, prawdopodobnie będą mieli wyższe składki, korzystając z retrospektywnych obliczeń składki, ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że osiągną maksymalną składkę.
Rola analizy aktuarialnej
Analiza aktuarialna jest rodzajem analizy aktywów do pasywów stosowanej przez firmy finansowe w celu upewnienia się, że posiadają środki na spłatę wymaganych zobowiązań. Ubezpieczeniowe i modele statystyczne do zarządzania niepewnością finansową poprzez tworzenie świadomych prognoz dotyczących przyszłych wydarzeń. Analiza aktuarialna jest wykorzystywana przez wiele firm finansowych do zarządzania ryzykiem związanym z określonymi produktami.
Uwagi specjalne
Obliczenia wymagane do analizy aktuarialnej są wykonywane przez wysoce wykształconych i certyfikowanych statystyków zawodowych, którzy koncentrują się na skorelowanym ryzyku produktów ubezpieczeniowych i ich klientów. Firmy ubezpieczeniowe zazwyczaj używają harmonogramu szacowanych składek standardowych przy określaniu, czy ponownie obliczyć podstawowy współczynnik składki. Jeżeli składka standardowa wykracza poza zakresy tabeli – zazwyczaj jest to procent powyżej szacowanej składki standardowej – przeliczany jest współczynnik składki podstawowej.