Bankowy Fundusz Ubezpieczeń (BIF)

Co to jest Bankowy Fundusz Ubezpieczeń (BIF)

Bank Insurance Fund (BIF) był jednostką Federalnej Korporacji Ubezpieczeń Depozytów (FDIC), która zapewniała ochronę ubezpieczeniową bankom, które nie zostały sklasyfikowane jako zrzeszenie oszczędnościowo-pożyczkowe. BIF powstał w wyniku kryzysu oszczędnościowo-kredytowego, który miał miejsce pod koniec lat osiemdziesiątych.

Zrozumienie Bankowego Funduszu Ubezpieczeń

BIF był pulą pieniędzy utworzoną w 1989 r. Przez FDIC w celu ubezpieczenia depozytów złożonych przez banki, które były członkami Systemu Rezerwy Federalnej. BIF został stworzony w celu oddzielenia pieniędzy z ubezpieczenia bankowego od pieniędzy z  ubezpieczenia oszczędnościowego.

Bank oszczędności – nazywany też po prostu oszczędnością – to rodzaj instytucji finansowej, która specjalizuje się w oferowaniu kont oszczędnościowych i udzielaniu kredytów hipotecznych. Pieniądze z ubezpieczenia oszczędnościowego pochodziły z Funduszu Ubezpieczeń Towarzystwa Oszczędnościowego. Banki były zachęcane do przeklasyfikowania siebie z banku na osobę posiadającą oszczędności lub z oszczędności na bank, w zależności od tego, który fundusz miał niższe opłaty w danym czasie.

Doprowadziło to do powstania federalnej ustawy o ubezpieczeniu depozytów z 2005 r., Która zniosła Fundusz Ubezpieczeń Towarzystwa Oszczędnościowego i BIF oraz utworzyła jeden fundusz gwarantowania depozytów.

Fundusz gwarantowania depozytów

Podstawowe cele funduszu gwarantowania depozytów (DIF) są następujące:

1. Ubezpieczenie depozytów i ochrona deponentów ubezpieczonych banków
2. Aby rozwiązać upadłe banki

Fundusz DIF jest finansowany głównie z kwartalnych ocen ubezpieczonych banków, ale otrzymuje również dochody z odsetek od swoich papierów wartościowych. DIF jest pomniejszany o rezerwy na straty związane z upadłymi bankami oraz o koszty operacyjne FDIC.

Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów z 2010 r. (Ustawa Dodda-Franka) zrewidowała organ zarządzający funduszami FDIC, ustanawiając wymogi dotyczące wskaźnika rezerwy desygnowanej (DRR) i redefiniując podstawę oceny, która jest wykorzystywana do obliczania wartości banków ”. oceny kwartalne.(Wskaźnik rezerwy to saldo DIF podzielone przez szacowane ubezpieczone depozyty.)

Uwagi specjalne

W odpowiedzi na te ustawowe zmiany, FDIC opracował kompleksowy, długoterminowy plan zarządzania funduszem DIF, mający na celu zmniejszenie procykliczności i osiągnięcie umiarkowanych, stałych wskaźników oceny przez cały cykl gospodarczy i kredytowy, przy jednoczesnym utrzymaniu dodatniego salda funduszu nawet w okresie bankowym. kryzys. Zarząd FDIC przyjął istniejące harmonogramy stawek oszacowania i 2% DRR zgodnie z tym planem.

Saldo DIFwyniosło 110,3 mld USD w czwartym kwartale 2019 r., Co stanowi wzrost o 1,4 mld USD w porównaniu z końcem poprzedniego kwartału. Kwartalny wzrost był spowodowany dochodami z wyceny i odsetkami uzyskanymi z inwestycyjnych papierów wartościowych posiadanych przez DIF. Stopa rezerw pozostała na niezmienionym poziomie 1,41% w porównaniu z poprzednim kwartałem.

Ponadto, według FDIC: „Liczba banków z problemami spadła z 55 do 51 w czwartym kwartale, najmniejsza liczba banków z problemami od czwartego kwartału 2006 r. Łączne aktywa banków z problemami spadły z 48,8 mld USD w trzecim kwartale do 46,2 mld USD. ”.

Inne ważne wydarzenia za cały rok 2019 to: „Sektor bankowy odnotował zysk netto za cały rok 2019 w wysokości 233,1 mld USD, co oznacza spadek o 3,6 mld USD (1,5%) w porównaniu z 2018 r. Spadek wyniku netto wynikał głównie z wolniejszego wzrostu wyniku z tytułu odsetek i wyższe rezerwy na straty kredytowe. Do trendu przyczyniły się również niższe dochody pozaodsetkowe. Średnia rentowność aktywów spadła z 1,35% w 2018 r. do 1,29% w 2019 r. ”