Rachunki za dziecko
Co to są rachunki za dziecko?
Baby Bills to pseudonim dla mniejszych firm, do których zostałby włamany Microsoft (MSFT) , gdyby Microsoft został zmuszony do rozwiązania się po tym, jak został uznany za winnego naruszenia przepisów antymonopolowych w 1999 roku.
W 2000 roku sędzia nakazał Microsoftowi rozbić się na mniejsze firmy, ale w 2001 roku osiągnięto porozumienie, które pozwoliło Microsoftowi pozostać nienaruszonym jako jedna firma. Wyrażenie Baby Bills było połączeniem Baby Bells i Billa Gatesa lub zbiorem mniejszych firm wynikających z Billa Gatesa: babies of Bill.
Kluczowe wnioski
- Microsoft nie musiał się rozpadać w 2000 roku, ale gdyby to było mniejsze firmy, które by to spowodowały, są określane jako Baby Bills.
- To była tylko jedna z wielu poważnych batalii prawnych, w które Microsoft toczył się przez lata.
- Termin odnosi się do mniejszych firm (dzieci) Billa Gatesa i jest to powrót do czasu, gdy „Ma Bell” został zmuszony do rozwiązania w 1982 r., W wyniku czego powstały firmy „Baby Bell”.
Zrozumienie rachunków za dziecko
Baby Bills to żartobliwy przydomek dla giganta oprogramowania firmy Microsoft, na który musiałby się podzielić, gdyby obowiązywał nakaz antymonopolowy z 7 czerwca 2000 roku.
W 1990 roku Federalna Komisja Handlu (FTC) rozpoczęła dochodzenie w celu ustalenia, czy Microsoft miał monopol na systemy operacyjne dla komputerów PC. W 1993 roku FTC utknęła w martwym punkcie, czy Microsoft nadużył swojego monopolu, ale jednocześnie Departament Sprawiedliwości (DOJ) wszczął własne dochodzenie w sprawie Microsoftu jako monopolu i czy firma ta wykorzystywała monopol.
W 1994 roku Departament Sprawiedliwości orzekł, że Microsoft nie może dołączać innych produktów Microsoft do systemu operacyjnego MS. Zasadniczo Departament Sprawiedliwości próbował ograniczyć monopolistyczną władzę Microsoftu tylko do systemu operacyjnego i uniemożliwić mu uzyskanie monopoli w innych typach produktów.
Microsoft był w trakcie tworzenia faktycznego monopolu w zakresie przetwarzania tekstu i oprogramowania do obsługi arkuszy kalkulacyjnych, ponieważ inne produkty traciły udział w rynku, a wymiar sprawiedliwości próbował to złagodzić.
Microsoft kontynuował pakowanieInternet Explorera wraz z systemem operacyjnym MS i twierdził, że jest to funkcja, a nie produkt. Departament Sprawiedliwości i 21 Prokuratorów Generalnych pozwały Microsoft za to, a proces rozpoczął się w 1998 roku. W 1999 roku Microsoft został uznany winnym posiadania i nadużywania monopolu.
7 czerwca 2000 r. Firmie Microsoft nakazano rozbicie się na mniejsze firmy, z których jedna zawierałaby systemy operacyjne, z których jedna zawierałaby aplikacje, a jedna trzecia miałaby systemy internetowe i e-commerce.
Te hipotetyczne firmy były określane jako Baby Bills. W 2001 roku Microsoft osiągnął porozumienie z Departamentem Sprawiedliwości, aby udostępnić swoje interfejsy programistyczne firmom zewnętrznym w celu opracowania oprogramowania dla systemu operacyjnego MS. Microsoft nie był zmuszony rozbijać się na mniejsze firmy.
Znaczenie „ Baby Bills ”
Baby Bills to portmanteau Baby Bells i Billa Gatesa, dyrektora generalnego i założyciela Microsoft. Baby Bells odnosi się do mniejszych firm powstałych, gdy monopolista telefoniczny AT&T (T), zwany „Ma Bell”, został rozkazany w 1982 roku.
Przykłady innych bitew prawnych firmy Microsoft
W 2008 r. Unia Europejska (UE) nałożyła grzywnę w wysokości 899 EUR na MSFT. Grzywna była związana z tym, co UE uznała za nieracjonalne opłaty licencyjne pobierane przez MSFT za dostarczanie innym przedsiębiorstwom informacji, które zapewniłyby zgodność ich oprogramowania z systemem operacyjnym Windows.
Tantiemy zostały wprowadzone po tym, jak sprawa antymonopolowa przeciwko Microsoft w 2004 roku wykazała, że zataił on informacje przed innymi firmami z zamiarem ograniczenia zdolności tych firm do tworzenia oprogramowania zgodnego z Windows.
Microsoft zaczął dostarczać niezbędne informacje innym firmom za tantiemy. Ta opłata licencyjna malała z czasem pod naciskiem UE, ale Microsoft nadal był karany grzywną za lata, w których UE uważała tę opłatę za karę za wysoką.