Udane spinoffy AT&T

AT&T ( Sherman Antitrust Act. AT&T, znana również jako Ma Bell, otrzymała zezwolenie na utrzymanie swoich usług dalekobieżnych na mocy porozumienia zawartego w 1982 r. W 1984 r. Lokalna usługa telefoniczna firmy została podzielona na siedem Baby Bells w ramach umowy.

Pozwy

AT&T skutecznie broniła się w kilku poprzednich procesach antymonopolowych. Firma osiągnęła porozumienie z rządem USA w 1913 i 1956 roku, co pozwoliło jej uniknąć rozpadu przez większą część wieku. Jednak AT&T musiało trzymać się z dala od innych biznesów w ramach porozumienia z 1956 roku. To ograniczyło zdolność firmy do wykorzystywania sprzedaży pakietowej do rozprzestrzeniania monopolu na inne branże.

Ostatnia sprawa rozpoczęła się w 1974 r., Aw 1982 r. Rozstrzygnięto przeciwko AT&T. Baby Bells zostały ostatecznie wydzielone z Ma Bell w 1984 r. I odziedziczyły lokalną firmę AT&T zajmującą się usługami telefonicznymi. Firma macierzysta kontynuowała swoje usługi na odległość i otrzymała pozwolenie na przeniesienie się do komputerów i innych gałęzi przemysłu.

Korzyści z zerwania

Rozpad AT&T przyniósł konsumentom wiele natychmiastowych korzyści. AT&T przez wiele dziesięcioleci nie pozwalało użytkownikom ich usług na podłączanie telefonów innych firm. Twierdzili, że te telefony mogą obniżyć jakość sieci. AT&T nie sprzedawała również własnych telefonów konsumentom, więc każdy musiał wypożyczać telefony od AT&T. Baby Bells kontrolowali bezpośrednie połączenia z konsumentami po zerwaniu i porzucili te ograniczenia. Wkrótce pojawił się dobrze prosperujący rynek sprzedaży telefonów konsumentom. Ceny telefonów spadły, jakość wzrosła, a wypożyczanie telefonów zanikło.

Inną znaczącą korzyścią z rozpadu AT&T była konkurencja w usługach telefonii międzystrefowej. Baby Bells umożliwiły konsumentom wybór spośród przewoźników dalekobieżnych. Firmy takie jak MCI i Sprint ( S ) rzuciły wyzwanie AT&T na tym rynku. W miarę rozwoju konkurencji i technologii opłaty za połączenia międzymiastowe spadały. Do 2019 roku wielu Amerykanów nie płaci już za minutę połączeń międzymiastowych w kraju. Jednak opłaty za minutę były nadal powszechne w przypadku połączeń z zagranicą i abonamentów na smartfony.

Krytyka zerwania

Najsilniejsza krytyka zerwania dotyczy tego, że dla wielu konsumentów mogło ono opóźnić dostęp do szybkiego Internetu. We wczesnych dniach Internetu prędkość była utrzymywana na niskim poziomie ze względu na konieczność korzystania z lokalnych linii telefonicznych Baby Bells. Jako monopole na swoich obszarach usługowych, Baby Bells często nie spieszyło się z modernizacją swoich linii. AT&T było bardzo agresywne w przyjmowaniu technologii internetowej i było wysoko cenione jako dostawca usług internetowych w latach 90-tych. Gdyby AT&T zachował kontrolę nad lokalnymi liniami telefonicznymi, wielu konsumentów mogłoby wcześniej uzyskać dostęp do szybkich łączy internetowych. Wiele Baby Bells opóźniało się zbyt długo, pozostawiając znaczną część rynku usług transmisji danych operatorom kablowym i usługom bezprzewodowym.

Kolejna krytyka zerwania dotyczy tego, że było to po prostu niepotrzebne. Głównym argumentem jest to, że firmy kablowe i dostawcy usług bezprzewodowych ostatecznie stworzyliby konkurencję dla AT&T. Fakt, że wiele Baby Bells zostało później ponownie zintegrowanych w jedną firmę, również potwierdza pogląd, że zerwanie było niepotrzebne.

Następstwa zerwania

Baby Bells okazały się jednymi z najbardziej udanych spin-offów w historii. AT&T zapłaciło już za infrastrukturę, a ich firmy zostały założone i od pierwszego dnia produkowały gotówkę.

Rząd poluzował ograniczenia telekomunikacyjne, a Baby Bells zaczęły się łączyć i wykupywać w celu zwiększenia obszaru usług. Do 2018 roku większość Bellów znów była razem jako jedna firma o nazwie AT&T.

Od 2019 roku AT&T była gigantem telekomunikacyjnym, kierując się usługami telefonii komórkowej i stacjonarnej. Zrobił również duży krok w przestrzeń medialną, przejmując DirecTV w 2015 i Time Warner w 2018.