Specyfika aktywów
Co to jest specyfika zasobów?
W ekonomii specyfika aktywów to stopień, w jakim rzecz wartościową, a nawet osobę wartościową, można łatwo dostosować do innych celów. Rzecz o dużej specyficzności jest przydatna tylko do określonych zadań lub w określonych okolicznościach. Zasób o małej specyficzności jest zasobem bardziej elastycznym, a zatem bardziej wartościowym.
Kluczowe wnioski
- Mówi się, że zasób, który można łatwo dostosować do wielu celów, ma niską specyficzność.
- Zasób dostosowany do specjalistycznych zastosowań ma wysoką specyficzność.
- Zasób, który ma niską specyficzność, ma na ogół wyższą wartość odsprzedaży.
Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej specyficzne są aktywa, tym niższa jest ich potencjalna wartość odsprzedaży. Istnieje mniejsza pula nabywców wysoce wyspecjalizowanych zasobów.
Zrozumienie specyfiki zasobów
Specyfika zasobu to stopień, w jakim składnik aktywów jest przydatny w wielu sytuacjach i do wielu celów. Może to być sprzęt przeznaczony do wykonywania jednej funkcji lub personel przeszkolony do wykonywania jednego zadania.
Przykładem bardzo specyficznego zasobu jest spersonalizowane oprogramowanie komputerowe. Przemysł naftowy i gazowy, branża lotnicza i sektor produkcyjny mają wysoką specyfikę aktywów. Wiertnic naftowych, samolotów odrzutowych i linii montażowych nie można łatwo lub tanio przystosować do innych celów.
Ogólnie rzecz biorąc, branże w sektorze usług i ludzie, którzy je zatrudniają, mają niską specyfikę aktywów. Edukacja, rząd i finanse wymagają wysoko wykwalifikowanej siły roboczej, składającej się z osób, które potrafią przystosować się do innych zawodów. Większość obiektów i sprzętu, na których polegają, można również dostosować.
Specyfika aktywów w umowach
Specyfika aktywów może być problemem w umowach między firmami. Umowa może wymagać, aby jedna firma zbudowała i używała wysoce specyficznych aktywów, które mają wartość tylko dla drugiej firmy w umowie. Może również wymagać, aby inna firma polegała wyłącznie na firmie, która tworzy te wysoce specyficzne aktywa.
Specyfika aktywów może być sygnałem ostrzegawczym dla każdej ze stron podczas negocjacji umowy. Zwykle wymaga długoterminowego zaangażowania biznesowego.
Załóżmy na przykład, że producentowi zaproponowano kontrakt na zbudowanie nowego gadżetu, który ma nietypową formę i jest wykonany z nietypowych materiałów. Nowa i droga maszyna musi być zbudowana na zamówienie tylko do produkcji tego gadżetu.
Firmy te skutecznie się ze sobą sklejają. Producent musi polegać na jednym kliencie, który zamówi wystarczające ilości, aby ta maszyna była opłacalna. Kupujący jest zależny od jednego dostawcy nowego gadżetu i nie jest w stanie porównać cen i jakości z różnych źródeł.
Negocjacje dotyczące takiej umowy prawdopodobnie opierałyby się na długoterminowych zobowiązaniach, które chronią obie strony.
Różnice w specyfice aktywów
Jedną z odmian specyfiki aktywów jest specyfika miejsca. Zasób można uznać za wysoce specyficzny, ponieważ przeniesienie go w inne miejsce jest niemożliwe lub zbyt kosztowne.
Istnieje również specyfika fizyczna, która wskazuje na sprzęt, maszyny lub oprogramowanie, które zostało dostosowane do konkretnego klienta lub do unikalnego zastosowania.
Specyfika zasobów ludzkich to trudne określenie dla pracowników firmy, którzy są dobrze wyszkoleni w wykonywaniu specjalistycznych zadań, których nie można łatwo przenieść.