Amortyzacja wartości niematerialnych

Co to jest amortyzacja wartości niematerialnych?

Amortyzacja wartości niematerialnych to proces rozliczania kosztu składnika wartości niematerialnych w przewidywanym okresie użytkowania składnika aktywów dla celów podatkowych lub księgowych. Proces amortyzacji dla celów rachunkowości korporacyjnej może różnić się od kwoty amortyzacji zaksięgowanej dla celów podatkowych.

Wartości niematerialne i prawne, takie jak patenty i znaki towarowe, są amortyzowane w rachunku wydatków. Zamiast tego rzeczowe aktywa trwałe są odpisywane w drodze amortyzacji.

Zrozumienie amortyzacji wartości niematerialnych

Dla celów podatkowych podstawa kosztu składnika wartości niematerialnych jest amortyzowana przez określoną liczbę lat, niezależnie od faktycznego okresu użytkowania składnika aktywów. W latach, w których składnik aktywów jest nabywany i sprzedawany, kwota podlegająca odliczeniu amortyzacji dla celów podatkowych jest rozliczana proporcjonalnie w okresach miesięcznych. Amortyzacja wartości niematerialnych jest zgłaszana do IRS na Formularzu 4562.

Wartości niematerialne i prawne to aktywa niematerialne, którym można przypisać wartość ekonomiczną. Zgodnie z sekcją 197 Kodeksu Podatkowego (IRC) istnieje wiele kwalifikujących się wartości niematerialnych, ale najczęściej są to patenty, wartość firmy, wartość wiedzy pracownika, znaki towarowe, nazwy handlowe i franczyzowe, niekonkurencyjne umowy związane z przejęciami przedsiębiorstw, i kapitał ludzki firmy.

Na przykład własność intelektualna (IP) jest uważana za składnik wartości niematerialnych, ale może mieć dużą wartość. Własność intelektualna obejmuje patenty, prawa autorskie i znaki towarowe. Kiedy jednostka dominująca kupuje spółkę zależną i płaci więcej niż godziwa wartość rynkowa aktywów netto jednostki zależnej, kwota powyżej godziwej wartości rynkowej jest księgowana jako wartość firmy, składnik wartości niematerialnych. WI jest początkowo księgowana jako składnik aktywów w bilansie firmy w momencie zakupu. Własność intelektualna może być również generowana wewnętrznie przez własne wysiłki badawczo-rozwojowe ( B + R ) firmy. Na przykład firma może wygrać patent na nowo opracowany proces, który jako pewna wartość. Ta wartość z kolei zwiększa wartość przedsiębiorstwa i dlatego musi być odpowiednio ewidencjonowana.

W obu przypadkach proces amortyzacji pozwala spółce corocznie odpisywać część wartości tego składnika wartości niematerialnych zgodnie z określonym harmonogramem. Kiedy przedsiębiorstwa amortyzują wydatki w czasie, pomagają powiązać koszt użytkowania składnika wartości niematerialnych z  przychodami,  które generuje w tym samym  okresie rozliczeniowym, zgodnie z  ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP).

Amortyzacja a amortyzacja

Aktywa są wykorzystywane przez przedsiębiorstwa do generowania przychodów i generowania dochodu netto. Po pewnym czasie koszty związane z aktywami są przenoszone na konto wydatków. Ujmując koszt w postaci kosztu składnika aktywów, spółka przestrzega ogólnie przyjętych zasad rachunkowości (GAAP), które wymagają dopasowania przychodów do kosztów poniesionych w celu wygenerowania przychodu. Rzeczowe aktywa trwałe są rozliczane w koszty przy zastosowaniu amortyzacji, a wartości niematerialne w ramach amortyzacji.

Przykład amortyzacji

Załóżmy na przykład, że stolarz używa ciężarówki za 32 000 USD do wykonywania prac stolarskich w budynkach mieszkalnych, a jej okres użytkowania wynosi osiem lat. Roczny koszt amortyzacji metodą liniową to koszt 32 000 USD podzielony przez osiem lat, czyli 4 000 USD rocznie.

Z drugiej strony załóżmy, że korporacja płaci 300 000 dolarów za patent, który daje firmie wyłączne prawa do własności intelektualnej przez 30 lat. Dział księgowości firmy księguje 10 000 USD amortyzacji każdego roku przez 30 lat.

Zarówno ciężarówka, jak i patent są wykorzystywane do generowania przychodów i zysków przez określoną liczbę lat.