Aktywne zaufanie
Co to jest aktywne zaufanie?
Zaufanie aktywne to zaufanie, w którym powiernik musi podjąć dodatkowe działania poza biernym gospodarowaniem majątkiem na rzecz beneficjenta. Zaufania aktywne są również nazywane zaufaniami specjalnymi. Zaufanie aktywne różni się od zaufania biernego lub zaufania. W przypadku biernego trustu jedyną odpowiedzialnością powiernika jest dbanie o własność, a następnie przekazanie jej w określonym czasie beneficjentowi.
Kluczowe wnioski
- Aktywne zaufanie wymaga aktywnego udziału powiernika w zarządzaniu i wykonywaniu jego dyrektyw.
- Trusty czynne różnią się od zwykłych trustów, które wydają się być bardziej pasywne, w których powiernik pełni głównie rolę niejawną, chyba że jest to wymagane przez określone wydarzenia lub harmonogramy.
- Aktywne trusty mogą zakazać wypłat na rzecz beneficjentów z pewnych powodów lub wypłaty tylko wtedy, gdy beneficjenci będą postępować zgodnie z określonymi wcześniej ustalonymi wartościami odniesienia.
Zrozumienie aktywnych zaufania
Aktywna zaufanie to rodzaj zaufania, stosunek prawny wszedł w co najmniej trzech stron-the trustor, powiernika i beneficjenta, w celu przeniesienia własności z trustor do beneficjenta. W Stanach Zjednoczonych prawa regulujące trust różnią się w zależności od stanu. Krajowa Konferencja Komisarzy ds. Jednolitych Praw Stanowych, stowarzyszenie non-profit, które promuje przyjmowanie jednolitych przepisów w poszczególnych stanach, wydała w 2000 r. Jednolity kodeks powierniczy, który dziesiątki stanów przyjęły przynajmniej częściowo.
Zgodnie z Uniform Trust Code, trustów są zwykle ustanawiane między powiernikiem a możliwym do zidentyfikowania beneficjentem, ale istnieją pewne trusty, takie jak fundusze charytatywne lub honorowe, które nie mają identyfikowalnego beneficjenta. Trusty charytatywne przekazują aktywa organizacjom charytatywnym, podczas gdy fundusze honorowe przekazują aktywa na przykład zwierzętom domowym, które nie są w stanie wyegzekwować dystrybucji aktywów na drodze sądowej. Nazywa się je trustami honorowymi, ponieważ powiernik jest związany honorowo, ale nie jest prawnie zobowiązany, do dystrybucji aktywów zgodnie z życzeniem powiernika.
Powszechną formą zaufania jest zaufanie pasywne, w ramach którego powiernik przekazuje prawną własność aktywów, takich jak pieniądze lub nieruchomości, powiernikowi, który jest następnie odpowiedzialny za po prostu dystrybucję tych aktywów do beneficjenta w z góry określonym terminie. Przykładem biernego trustu jest taki, który został utworzony przez zamożne osoby, aby zapewnić bezpieczeństwo finansowe swoim potomkom, gdy osiągną z góry określony wiek, przypuszczalnie gdy osoba pozostająca na utrzymaniu jest wystarczająco odpowiedzialna, aby dbać o majątek bez nadzoru.
Aktywne zaufanie i wyrafinowane planowanie
Jednak powiernicy czasami decydują się na ustanowienie aktywnego zaufania, jeśli ich życzenia są bardziej skomplikowane niż to, co jest typowe. Jedną z sytuacji, w której aktywne zaufanie może być pożądane, jest sytuacja, gdy powiernik chce się upewnić, że beneficjent może wydać powierzone mu pieniądze tylko na określone cele lub chce, aby pieniądze zostały rozdzielone tylko po spełnieniu określonych wymagań.
Na przykład przypuśćmy, że zamożna para chce przekazać swoje aktywa swoim dzieciom, ale rodzice mają inne poglądy polityczne niż ich dzieci. Tacy powiernicy mogą chcieć założyć aktywny trust, który stanowi, że pieniądze nie mogą zostać przekazane na konkretne cele. Innym przykładem może być to, że powiernik może rozdzielić pieniądze tylko wtedy, gdy beneficjent osiągnie określone cele, takie jak ukończenie studiów. Zaufania te są uważane za aktywne, ponieważ od powiernika wymaga się nie tylko dystrybucji pieniędzy, ale także sprawdzenia, czy beneficjent zachowuje się w określony sposób.