Rada Zasad Rachunkowości (APB)
Co to jest Rada ds. Zasad Rachunkowości?
Rada Zasad Rachunkowości (APB) była autorytatywnym organem Amerykańskiego Instytutu Biegłych Księgowych (AICPA) od 1959 do 1973 roku. Została zastąpiona w 1973 roku przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB).
Kluczowe wnioski
- Rada Zasad Rachunkowości (APB) była prekursorem Rady Standardów Rachunkowości Finansowej, która ustanawia ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP).
- Wszystkie amerykańskie korporacje publiczne są zobowiązane do przestrzegania standardów GAAP, aby raporty finansowe były spójne i przejrzyste.
- APB istniało od 1959 do 1973 roku.
Celem ZRP było wydanie wytycznych i zasad dotyczących zasad rachunkowości. Niektóre opinie wydane przez APB nadal stanowią część ogólnie przyjętych zasad rachunkowości ( GAAP ), ale większość została zmieniona lub całkowicie zastąpiona oświadczeniami FASB.
Poznanie Rady ds. Zasad Rachunkowości
APB odegrał ważną rolę w swoim czasie, kładąc podwaliny pod GAAP, zestaw standardów rachunkowości i procedur, które mają zapewnić spójność, przejrzystość i rzetelność w korporacyjnych sprawozdaniach finansowych w USA.
Praktycznie wszystkie korporacje publiczne, które prowadzą działalność w USA, stosują się do standardów GAAP, które ułatwiają inwestorom i audytorom przegląd sprawozdań finansowych i porównywanie wyników jednej firmy z wynikami innych.
Standardy te zaczęły być rozwijane przez ZRP, której powierzono tworzenie wytycznych do prowadzenia rachunkowości oraz wydawanie orzeczeń związanych z teorią i praktyką rachunkowości. W jej skład wchodziło od 18 do 21 przedstawicieli firm księgowych, kadry kierowniczej i naukowców. Wydanie opinii wymagało dwóch trzecich głosów członków.
Początki
Niektóre prace nad standardami rachunkowości rozpoczęły się już w latach trzydziestych XX wieku, jako reakcja na krach na giełdzie w 1929 roku, za który przynajmniej częściowo obwiniano wątpliwe praktyki księgowe przedsiębiorstw. Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. Zachęcała do lepszych praktyk, ale niewiele uczyniła, aby je nakazać.
Sam APB był następcą Komitetu ds. Procedur Księgowych, grupy, która jako pierwsza podjęła próbę stworzenia i narzucenia zestawu standardów sprawozdawczości finansowej. Komitet nie został uznany za skuteczny i umierał pod koniec II wojny światowej.
W ciągu swojego krótkiego istnienia ZRP wydał 31 opinii, w tym wytyczne dotyczące rozliczania leasingu, podatków dochodowych, połączeń jednostek gospodarczych, wartości niematerialnych i prawnych, akcji wydawanych pracownikom w ramach rekompensaty i przedterminowego umorzenia długów. Opublikował także opinie dotyczące ujawniania zasad rachunkowości oraz raportowania śródrocznych danych finansowych i wyników działalności zaniechanej.
Wydaje się jednak, że APB nie nadążał za rosnącą złożonością działalności transakcyjnej wymagającej sprawozdawczości finansowej.
Utworzono FASB
Został on zastąpiony na początku lat 70. przez FASB, prywatną organizację non-profit kierowaną przez siedmiu pełnoetatowych członków zarządu.
W przypadku przedsiębiorstw z siedzibą w Unii Europejskiej, zasady Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) są odpowiednikiem GAAP.
Zarząd zyskał znaczną pozycję w 1973 r., Kiedy Komisja Papierów Wartościowych i Giełd ogłosiła, że przyjmie zasady zarządu i oświadczenia dotyczące sprawozdawczości finansowej jako miarodajne.
Obecnie agencje rządowe i organizacje non-profit, a także korporacje publiczne na ogół przyjmują standardy GAAP. Główną alternatywą są Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wyznaczają standardy we wszystkich krajach Unii Europejskiej i wielu innych krajach.