Podmiot Księgowy

Co to jest podmiot księgowy?

Jednostka księgowa to jasno zdefiniowana jednostka gospodarcza, która wyodrębnia księgowość niektórych transakcji od innych oddziałów lub jednostek księgowych. Podmiotem księgowym może być korporacja lub jednoosobowa działalność gospodarcza, a także jednostka zależna w ramach korporacji. Jednakże jednostka księgowa musi mieć oddzielny zestaw ksiąg lub zapisów wyszczególniających aktywa i pasywa niż te należące do właściciela.

Podmiot księgowy jest częścią koncepcji podmiotu gospodarczego, która utrzymuje, że transakcje finansowe i zapisy księgowe właścicieli i podmiotów nie mogą się ze sobą łączyć.

Oddzielenie jednostek księgowych jest ważne, ponieważ pomaga w prawidłowej rachunkowości podatkowej i sprawozdawczości finansowej. Jednak wiele podmiotów księgowych może zostać zagregowanych w ogólnofirmowe sprawozdania finansowe.

Jak działa podmiot księgowy

Chociaż utrzymywanie oddzielnych jednostek księgowych dostarcza kierownictwu przydatnych informacji, potrzeba więcej zasobów firmy, aby utrzymać strukturę sprawozdawczości finansowej w miarę wzrostu liczby podmiotów.

Księgowi muszą prowadzić oddzielne rejestry dla oddzielnych jednostek księgowych i określać konkretne przepływy pieniężne z każdej jednostki. Przepływy pieniężne to środki pieniężne przepływające do iz firmy w wyniku jej codziennych operacji.

Po utworzeniu jednostki księgowej nie należy jej zmieniać, ponieważ wiąże się to z utratą przyszłej porównywalności danych finansowych.

Wewnętrzne jednostki księgowe

Podmioty księgowe są arbitralnie definiowane na podstawie potrzeb informacyjnych kierownictwa lub grupowane na podstawie podobieństw w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Po zdefiniowaniu jednostki wszystkie powiązane transakcje, aktywa i zobowiązania są zgłaszane jednostce księgowej do celów sprawozdawczości i rozliczalności.

Podmioty księgowe można ustanowić dla określonych linii produktów lub regionów geograficznych, w których sprzedawane są produkty firmy. Ponadto określone zapisy księgowe mogą być prowadzone w oparciu o podstawowe zasady jednostki lub oddzielone według bazy klientów, jeśli każdą bazę klientów można od siebie odróżnić. Przykłady wewnętrznych jednostek księgowych obejmują dział inwestycyjny banku lub dział sprzedaży korporacji.

Wewnętrzne jednostki księgowe są pomocne, ponieważ pozwalają kierownictwu firmy na niezależną analizę operacji z różnych sekcji firmy. Prognozowanie i analiza finansowa stają się łatwiejsze dzięki segregacji danych finansowych w różnych podmiotach. Prowadzenie różnych zapisów księgowych pozwala na strategiczną analizę różnych linii produktów i pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących zaprzestania lub rozszerzenia określonej działalności biznesowej.

Zewnętrzne podmioty księgowe

Firma jest zobowiązana do prowadzenia oddzielnej dokumentacji finansowej od swoich właścicieli i inwestorów. Z tego powodu firma jest podmiotem księgowym do celów prawnych i podatkowych. Podmiot księgowy umożliwia organom podatkowym oszacowanie odpowiednich opłat zgodnie z przepisami podatkowymi.

Różne jednostki księgowe mają różne wymagania dotyczące sprawozdawczości finansowej. Sprawozdawczość finansowa jest ważna, ponieważ określa, kto jest właścicielem jakich aktywów w przypadku, gdy jednostka księgowa musi dokonać likwidacji w upadłości. Ponadto badanie sprawozdań finansowych organizacji jest łatwiejsze w przypadku oddzielnych jednostek księgowych. Przykłady większych jednostek księgowych obejmują korporacje, spółki i trusty.

Pojazdy specjalnego przeznaczenia (SPV)

Pojazdy specjalne lub SPV, rachunkowości są podmioty, które istnieją w formie spółki zależnej o strukturze aktywów i pasywów, jak również status prawny sprawia, że jego zobowiązania zabezpieczyć nawet jeśli spółka dominująca idzie bankrutem.

SPV może być również spółką zależną przedsiębiorstwa finansowego, która ma służyć jako kontrahent w zakresie swapów i innych instrumentów pochodnych wrażliwych na ryzyko kredytowe. Pochodna jest  bezpieczeństwa  , którego wartość jest określona albo pochodzący z podstawowego składnika lub składników, takich jak wartość odniesienia.

Czasami spółki celowe – zwane również podmiotami specjalnego przeznaczenia lub (SPE) – mogą być wykorzystywane w niecny sposób do ukrycia nieprawidłowości księgowych lub nadmiernego ryzyka podejmowanego przez spółkę dominującą. Spółki celowe mogą zatem maskować krytyczne informacje od inwestorów i analityków, którzy mogą nie być świadomi pełnego obrazu finansowego spółki.

Z tego powodu inwestorzy muszą przeanalizować bilans jednostki dominującej, a także bilanse jednostek specjalnego przeznaczenia, zanim zdecydują się zainwestować w biznes. Skandal księgowy Enron jest najlepszym przykładem tego, jak firmy mogą ukrywać straty, korzystając z oddzielnych zapisów księgowych.