Obraźliwe schronisko podatkowe

Co to jest obraźliwe schronienie podatkowe?

Stanowiąca nadużycia ulga podatkowa to rodzaj nielegalnej inwestycji, która ma na celu zmniejszenie zobowiązania inwestora z tytułu podatku dochodowego bez zmiany wartości dochodu lub majątku inwestora. Nadużycia podatkowe nie służą żadnemu celowi gospodarczemu poza obniżeniem federalnego lub stanowego podatku należnego od inwestora.

Często tego typu schroniska podatkowe opierają się na złożonych transakcjach z udziałem trustów, spółek osobowych i innych podmiotów prawnych. Nie należy ich mylić z legalnymi schroniskami podatkowymi, takimi jak niektóre plany emerytalne lub Indywidualne Konta Emerytalne (IRA), które nie są uznawane za nadużycia.

Zrozumienie nadużycia schroniska podatkowego

Opodatkowanie jest ważną kwestią dla wszystkich inwestorów, ponieważ podatki od dochodu osób prawnych, dywidend, zysków kapitałowych i innych źródeł kapitału mogą znacząco obniżyć ogólny zwrot inwestora. Z tego powodu wszyscy inwestorzy będą zasadniczo starali się wykorzystać wszystkie środki prawne, aby zgodnie z prawem zmniejszyć swoje ogólne zobowiązanie podatkowe.

Jednak inwestorzy muszą pamiętać, że niektóre strategie zmniejszania zobowiązań podatkowych mogą być uznane przez organy regulacyjne za „nadużycia”, a osoby inwestujące w obraźliwe ulgi podatkowe mogą zostać ukarane przez Internal Revenue Service (IRS).

Jednak nie wszystkie schroniska podatkowe stosują nadużycia. Najbardziej powszechnymi legalnymi ulgami podatkowymi są plany emerytalne sponsorowane przez pracodawców, takie jak plany  401 (k), a także IRA, które dają inwestorom możliwość ochrony składek inwestycyjnych i dochodów przed opodatkowaniem do czasu ich wycofania.

Raportowanie transakcji i schronisk podatkowych

Aby pomóc w ustaleniu, czy dane schronienie podatkowe jest obraźliwe lub legalne, IRS wymaga od przedsiębiorców samodzielnego zgłaszania przypadków, gdy angażują się w określone rodzaje transakcji. IRS wymienia pięć typów transakcji, które należy zgłosić: transakcje wymienione, poufne, ochrona umowna, transakcje strat i transakcje odsetkowe.

Firmy osób fizycznych, które zaangażowały się w którąkolwiek z tych transakcji, mogą być zobowiązane do złożenia formularza 8886. Specjaliści, którzy doradzają i pomagają w takich transakcjach, mogą również być zobowiązani do złożenia formularza 8918 w IRS, oprócz prowadzenia obszernych list osób. oraz podmioty, przy których transakcjach pracowali.

Dalszy nadzór sprawuje również Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych, który utrzymuje kompleksowe przepisy dotyczące rejestracji i zgłaszania niektórych ulg podatkowych i transakcji. Strony, które organizują lub sprzedają udziały w tych schroniskach podatkowych, muszą również być zarejestrowane i prowadzić listy inwestorów w schroniskach. Ponadto inwestorzy są zobowiązani do ujawniania uczestnictwa w takich pojazdach w swoich zeznaniach podatkowych.

Ustalenie nadużycia schroniska podatkowego

Aby pomóc podatnikom w rozpoznaniu potencjalnych schematów, które można by uznać za nadużycia w postaci ulg podatkowych, IRS sporządził listę transakcji stanowiących nadużycia schronisk podatkowych. Jeśli schronisko przypomina wymienioną transakcję, zostanie uznane za nadużycie, a użytkownicy mogą zostać ukarani.

Jednym z bardziej powszechnych systemów w ostatnich latach było schronienie podatkowe dla mikro-zmonopolizowanych, w którym podmiot tworzy własną firmę ubezpieczeniową w celu ochrony przed niektórymi rodzajami ryzyka. Taka struktura pozwala podmiotowi ubiegać się o odliczenie z tytułu zapłaconych składek, a z kolei pozwala wewnętrznemu zakładowi ubezpieczeń na wyłączenie części składek z dochodu.

Biuro Analizy Schronów Podatkowych IRS (OTSA) jest odpowiedzialne za zbieranie informacji dotyczących potencjalnych nadużyć schronisk podatkowych. Oddział stara się zwalczać obelżywe schroniska podatkowe poprzez „kontrole, egzekwowanie wezwań, spory sądowe i alternatywne metody”.