Który fundusz powierniczy zarobił w 2008 roku? Wartość Forester Did

Inwestorzy kapitałowi nie mieli zbyt wiele powodów do radości w 2008 roku. Gdy światowy system bankowy balansował na krawędzi załamania, rynki akcji zaczęły spadać, niszcząc biliony dolarów w ciągu kilku miesięcy. Według Morningstar, Inc., wiodącego dostawcy niezależnych badań inwestycyjnych w Ameryce Północnej, tylko jeden fundusz inwestycyjny przyniósł zysk w 2008 r.1

Wartość leśnika

Forester Value zarządzał Tom Forester, zarządzający funduszami powierniczymi z Chicago, który w 2008 r. Był w stanie wygenerować zysk w wysokości 0,4% dla inwestorów. Może się to wydawać niewielką marżą, ale w porównaniu z indeksem S&P 500, który spadł o 38,5% w 2008 roku sukces Forester był uderzający. Forester Value nie jest znaną marką w branży zarządzania funduszami, z aktywami znacznie mniejszymi niż jej odpowiednicy. Jednak w 2008 r. Zaledwie 0,4% zwrotu sprawiło, że Forester stał się najjaśniejszą gwiazdą w branży. Według danych Morningstar średni fundusz inwestycyjny stracił 30% w skali roku.

Różnice między Forester Value a wszystkimi innymi funduszami inwestycyjnymi wynikały z konserwatywnej strategii inwestycyjnej Toma Forestera, ukierunkowanej na akcje wypłacające dywidendę i nadmierne zasoby gotówki w funduszu. Te cechy sprawiły, że fundusz Forester był bardziej elastyczny niż monolityczne fundusze powiernicze, które poniosły znaczne straty podczas kryzysu, pozwalając mu na przechowywanie mniejszej liczby spadających papierów wartościowych i pozostawiając go wystarczająco elastycznym, aby kupować, gdy niektóre akcje spadły do ​​pożądanego poziomu. Typowe fundusze inwestycyjne posiadają około 5% gotówki, chociaż wiele z nich stara się, aby ta liczba była niższa. Gotówka osiąga gorsze wyniki niż akcje na rynkach wschodzących, ale kiedy rynki upadają, zachowuje wartość i można ją szybko wykorzystać, aby wykorzystać okazje zakupowe.

Czasami Forester posiadał 30% funduszu w gotówce, czekając, aż akcje spadną na terytorium „okazyjne”. W wywiadzie dla The Wall Street Journal Forester zauważył, że branża funduszy inwestycyjnych nie radziła sobie w zarządzaniu ryzykiem w latach poprzedzających kryzys i po prostu nie radziła sobie z nim i nie oceniała, kiedy miało to największe znaczenie.

Czynniki sukcesu

Dodatkowe czynniki sukcesu Forester obejmują mniejszą strukturę kierowniczą, która była mniej odpowiedzialna za ukierunkowane na krótkoterminowe standardy wydajności, które towarzyszyły kwartalnym przeglądom. Forester jest właścicielem własnego funduszu i konsekwentnie utrzymywał konserwatywną metodologię inwestowania w okresie wzrostu rynku w latach 2005-2006. W tym przypadku bycie konserwatywnym aktywnym zarządzającym funduszem dobrze służyło Foresterowi w obliczu zmienności rynkowej, która ujawniła się w latach 2007-2008.

Określony jako „inwestor dbający o bezpieczeństwo” w wywiadzie dla The New York Times, Forester argumentował, że podobnie myślący zarządzający funduszami powinni zorientować swoje portfele akcji na akcje, które wypłacają dywidendy, które w umiarkowanym stopniu chronią przed spadkiem cen akcji, jednocześnie potencjalnie generując konsekwentnie większe wypłaty ponad czas. Wzrost zysków graczy zainwestowanych w dywidendy również zwykle zapewnia większą stabilność niż inne akcje.

Forester zainwestował w firmy odporne na recesję w czasie kryzysu, takie jak Wal-Mart Stores, Inc. i McDonald’s Corporation, ale w następstwie zdecydował się na tanie zakupy. Bezpośrednio po recesji Forester był w stanie wykorzystać wyprzedaż surowców, w wyniku której ropa i gaz ziemny spadły o ponad 50% w ciągu sześciu miesięcy. Ponadto Forester skierował się do firm specjalizujących się w handlu detalicznym i technologii.